Ik vind het wel moeilijk...

Hee meiden,

Er staan zoveel positieve verhalen over weer gaan werken op dit forum! Ik wou dat ik me ook zo voelde... Maar ik vind het wel heel moelijk om weer te gaan werken vandaag. Loïs heeft twee keer een 'wenochtend' gehad op het kdv. Ze zeiden toen ik haar op kwam halen dat ze het super goed had gedaan en veel gelachen, dat geloof ik ook wel, maar toen ze me zag gaf ze zo'n hartverscheurende huil dat ik echt brak! En nu moet ze de hele dag daar zijn. Ook slaapt ze daar helemaal niet goed en thuis is het echt een meisje van de klok, daar maak ik me dan ook weer zo'n zorgen om! En ze proberen natuurlijk wel het ritme van thuis aan te houden,maar ja als ze zo slecht slaapt halen ze haar toch maar uit bed en zetten ze haar weer in de wipstoel of in de box.
Ik heb gister samen met mijn vriend heel hard zitten huilen, omdat we er gewoon nog helemaal niet klaar voor zijn! Ze is nu bijna 13 weken en ik had haar gewoon graag nog langer fulltime willen verzorgen, maar ja, ik heb al wat extra vakantiedagen bij mijn verlof geplakt en nu moet ik dan echt...
Misschien is het ook wel zo moeilijk omdat ik mijn baan gewoon niet zo leuk vind. De collega's wel, maar ja, dat doet ook niet alles. Nou, ik ga haar maar eens uit bed halen. Pfff... Straks moet ik op het kdv ook huilen, dat wil ik echt niet hoor. Ik ga me maar eens proberen te vermannen!
Vinden jullie het nou allemaal wel makkelijk?

Liefs,
Simone
 
Hoi,

Ik snap heel goed dat je het moeilijk vind, ik ben gelukkig thuisblijfmoeder en heb geen last hiervan, maar ik moet wel zeggen dat als ik zou moeten werken, ik hetzelfde zou voelen als jou, vandaar dat ik niet werk.
Wel jammer dat je het werk niet zo leuk vind, misschien moet je gewoon weer even in komen en anders kan je misschien eens kijken voor iets anders?!!
Sterkte hoor!!!
 
Hej Simone,

Meid toch, wat vervelend dat je niet graag gaat werken. MAAR: ik begrijp je 100%! Met onze beide jongens werkte ik ook na mijn verlengde verloven. Bij zoon 1 ging dit prima, maar bij zoon 2 helemaal niet. Daarom ben ik nu ook zó blij, dat ik thuis ben bij Linde, wel op dinsdag wat uren buitenshuis werk, maar haar gewoon meeneem als mijn man niet thuis op kantoor werkt. Super. En daarbij heb ik een klein B&Btje aan huis, dus ook daarvoor ben ik gewoon hier en kan ik alles zelf inplannen om de slaapjes heen. Wel zo relaxed. Ik voel me bevoorrecht met deze mogelijkheden. Ik weet zeker dat ik ook helemaal niet klaar zou zijn voor de 'scheiding' tussen de kleine en mij. Die navelstreng is gewoon zó dik!!!
Om mij heen hebben de Zweedse vrouwen een jaar zwangerschapsverlof. Geweldig!! Beatrijs (verloskundige goeroe) is een petitie begonnen in NL om dit ook voor de NL vrouwen voor elkaar te krijgen. Ik heb hem tijdens de zwangerschap getekend, omdat ik het jullie ook zo gun! Je ziet hier ook dat papa's de eerste 10 dagen vrij zijn na de geboorte en vervolgens drie maanden verlof kunnen opnemen aan één stuk, wanneer dan ook in de kinderperiode. Vaders zijn hier dan ook goed betrokken bij de kleintjes.
Maar ook deze moeders, let op, moeten eens weer ad slag. En vaak fulltime.... dan gaan de kids hier ook naar de dagis (KDV). Ik ken een aantal moeders die het ook vreselijk vinden, tranen in de ogen hebben als ze erover vertellen en balen van slechte slaapjes etc.
Ik hoop Simone, dat je je draai kunt vinden meid, misschien voelt het over een tijdje beter. Heel veel sterkte ermee en kop op he!! Liefs Pippi
 
Heey Simone

Ik begrijp je helemaal! Ik heb nu nog tot november verlof, maar ik denk dat ik het ook best moeilijk ga vinden, terwijl mijn moeder gaat oppassen.
Ik werk zelf op een kinderdagverblijf en geloof me je bent echt niet de eerste moeder die ze zien huilen hoor.
Dit komt maar al te vaak voor.
En oh wat begrijp ik dit nu goed!
Hopelijk doet je kleine meid het heel goed op het kdv.
Het is wel zo dat veel kindjes moeite met slapen hebben inderdaad.
Nou succes meid!

xx
 
Hoihoi,

Ik begrijp je ook heel goed. Ik vond/vind het erg moeilijk en zwaar. Was ook heel blij, dat ik Evy de niet weg hoefde te brengen en dat ik thuis in mijn eigen omgeving afscheid van haar kon nemen. Heb me echt moeten vermanen, want ik moet nog een stuk rijden eer ik op mijn werk ben. Zag me al ergens tegenaan rijden met mijn waterige ogen.
Evy gaat naar een gastouder, en dat geeft mij iets meer rust dan een kdv. Ik vind dat toch iets individueler als een kdv. Het is gewoon mijn gevoel.
Maar ondanks dat, hang ik door de dag toch regelmatig even aan de telefoon om te vragen hoe het met mijn kleine meid gaat. Geen probleem gelukkig.
Maar ondanks dit alles, weet ik wel al dat ik per 01-01 minder ga werken. Ik werk nu 95% in de zorg. En het wordt me toch wel wat zwaar. We moeten alleen even het financiële plaatje hiervan bekijken.
Ik zei al tegen mijn gastouder, dat wat zij doet mij ook wel wat lijkt. Maar als ik hoor wat het kabinet allemaal van plan is. En we hebben toch echt 2 inkomens nodig.
Ik zie het nog allemaal wel.
Gelukkig heb ik wel leuk werk en leven mijn collega's allemaal met me mee. Dat scheelt ook een beetje.
Hopelijk wordt het voor jou dadelijk ook iets makkelijker.

Groetjes Iris mv Evy 16-05-08

 
Hej Simone,

Gek gezegd; ik ben dus zo'n moeder die het weer heerlijk vindt om te gaan werken,.......
Maar; ook ik begrijp je heeeeeeeeeel goed hoor! Eigenlijk is het ook van de zotte dat we zo snel weer aan de slag moeten! Heerlijk hoe ze dat bijvoorbeeld in Zweden hebben geregeld .
Ook nog vervelender als je het werk eigenlijk helemaal niet zo leuk vindt!

Na de geboorte van mijn dochter 3 jaar geleden vond ik het ook vreselijk dat ik weer moest gaan werken, had toen ook echt een moeilijk jaar. Nu na de geboorte van Tijn, ben ik ineens ambitieuzer dan ooit tevoren, kan het echt niet verklaren! Maar, eerlijk is eerlijk, ik vind het ook best zwaar allemaal hoor, ik werk 4 dagen, maar als ik uit mijn werk kom heb ik echt 100% aandacht voor mijn kids! (Terwijl ik vroeger lekker op de bank kon hangen).

Meid, ben benieuwd hoe het was vandaag op je werk. Enne, geef jezelf ook even de kans om er 'in te komen'

Liefs, Eline
 
Hi Simone,

Ik vond het ook heel erg moeilijk om Sofie naar de creche te brengen, ben de eerste keer ook jankend weggaan.
Maar Sofie is een heel nieuwsgierig meisje en vind het daar dus wel heel interessant. Wat als nadeel heeft dat ze niet toegeeft dat ze moe is.

Sofie is ook vaak even wakker als ze in bed ligt. Kan mij niet zoveel schelen, ik haal haar er niet uit en als ze de slaap niet kan hervatten, dan stop ik de speen er even in.
Bij ons op de creche haalden ze Sofie er ook snel uit, waardoor ze op de ochtend maar 1 uurtje slaap had soms, terwijl ze bij ons 21/2 uur slaapt. En bij te weinig slaap, eet ze ook slecht.
Mijn man en ik hebben hen toen goed uitgelegd, hoe Sofie is, wat ze nodig heeft en dat ze haar dan maar wakker in haar bedje moeten leggen. Ze slaapt nu veel beter op de creche, ook geven ze nu eten in het kantoortje, waar geen afleiding is voor haar. En je merkt het nu thuis ook, we hebben geen week meer nodig om haar op de rit te krijgen.

Dus geef aan hoe jij het wilt en controleer het gewoon. Doe ik nog steeds. Sofie heeft heel veel behoefte aan Rust, Regelmaat.
We kunnen met haar overal naar toe, als we maar rekening houden met haar etens en slaaptijd. We hebben een campingbedje en ze slaapt overal.

De mensen op de creche hebben echt wel verstand van kinderen. Maar jij kent je kind het best, geef aan wat en hoe jij het wilt.

Groetjes, Marije
 
hoi Simone,

Veel sterkte vandaag! En hopelijk valt het je allemaal toch wel mee.

Bij de oudste ben ik thuis geweest tot hij 5 maanden was. Dat kon ik regelen met vakantiedagen en overuren die ik daarvoor had gemaakt. Het was toen ook rustig in die periode op het werk, dus allemaal geen probleem. Ik had toen wel echt weer zin om te gaan werken. Nu gaat dat helaas niet lukken en moet ik 12 november weer aan de slag. Maar ik heb er wel weer zin in straks. Ik heb het dan ook heel erg naar mijn zin op het werk. Vind het werk leuk en heb leuke collega's.

Wel heb ik lang moeten wennen aan het nieuwe ritme toen ik weer moest gaan werken na mijn verlof. Als ik op mijn werk was, dan wilde ik meer werken en als ik thuis was, dan wilde ik meer thuis zijn. Het heeft een half jaar geduurd voordat ik voor mijn gevoel de balans goed had gevonden. Aangezien ik nu evenveel blijf werken, verwacht ik daar nu niet zoveel moeite mee te hebben.

Groetjes,
susan

 
Terug
Bovenaan