Ik was zwanger van een tweeling....eentje red het zowiezo niet en de 2e voor 50% niet. Wie heeft di

Hallo allemaal,

Na   4 jaar dokteren een miskraam ivf ed was ik eindelijk weer zwanger. Bij de 2e echo bleek er een tweeling op komt! Het was eeneiig dus er waren mogelijke complicaties maar toch waren we blij. We hadden al genoeg ellende achter de rug dus die 15% kans dat het mis zou gaan maar we gingen voor die 85% dat het goed zou gaan. Helaas bleek afgelopen dinsdag bij de echo van ruim 10 weken dat het met 1 kindje erg slecht ging. Het was iets achtergebleven in de groei en heeft vocht in de buikholte en hersenen.  De arts gaf aan dat het voor 99,9% dood gaat.  Het andere kindje zag er goed uit. Echter omdat het eeneiig is en ze 1 moederkoek delen is ons verteld dat het goede kindje nu ook kans maakt om te overlijden. 50/50 zijn de kansen. Nu heb ik al veel gelezen over vanishing twin syndrome en dat meestal het goede kindje overleeft maar dat geld voornamelijk voor twee eiige tweelingen. Mijn vraag is dus of er hier iemand is die er meer over kan vertellen of toevallig een geval weet waar het goed is afgelopen.
gr.Ing
 
Hallo Inge,


Ik kan je niet helpen met een verhaal dat zoiets goed komt. Ik wil je wel een hart onder de riem steken en jou te vertellen dat ik ongeveer hetzelfde mee heb gemaakt alleen met een groot verschil dat mijn tweeling dus wel tweeeig waren.
Een van mijn kindjes is overleden met ongeveer twintig weken en ik ben van haar bevallen met 25 weken. Mijn andere kindje zat nog gewoon in mijn buik en had het er prima naar haar zin. Met 27 weken ben ik van haar bevallen, ze heeft 10 weken in de couf gelegen voordat ze mee mocht naar huis. Het gaat erg goed met haar.
Probeer hoe moeilijk het nu ook is in iedergeval positief te blijven, stress is helemaal verkeerd.
Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat het goed komt.
Mocht je nog vragen hebben dan hoor ik dat graag en ik hoor graag hoe het met je gaat.

Veel liefs Sigrid
 
Hoi Sigrid,

Bedankt voor je berichtje. Wat naar dat je een kindje bent kwijtgeraakt. Het is zo dubbel. Aan de ene kant verlies je iets heel dierbaars en aan de andere kant krijg je er iets heel dierbaars bij.
Helaas zit er in dit soort gevallen een groot verschil tussen een eiig en twee eiig. Als het tweeeiig was geweest hadden we niet direct hoeven vrezen voor het leventje van nr.2 volgens de arts maar omdat ze nu een bloedsomloop delen is het heel riskant. Helaas heb ik nog nergens een positief verhaal kunnen vinden op het internet.
Ik heb nog wel een vraagje aan jou. Had jij last van krampjes rond de tijd dat je kindje overleed?
gr.Ing
 
Hallo Ing,

Ik kan me helaas niet meer herinneren dat ik krampjes had. Ik begon op een gegeven ogenblik iets te vloeien maar het was niet helder bloed dus de ats zei dat dat niets was. Achteraf dus wel. Maar ik had de gehele zwangerschap dat het niet goed was. Ik wilde geen kinderwagen en gee maxicosies kopen en zelf geen kleren. Ik had helemaal niets toen onze dochter werd geboren. Dat moest ik nog snel halen.
Vanwaar de vraag heb je nu krampjes? En hoeveel weken ben je nu?
Kunnen het niet de innestelings krampjes zijn?
Ik wil gewoon zo graag dat het goed gaat voor jou.

Veel liefs sigrid
 
Hoi Sigrid,

Ik heb af en toe wat krampjes. Soms een paar dagen niet en dan weer wel. Het zijn milde krampjes maar toch................ Ik verlies geen bloed.
Jouw intuitie liet je dus niet in de steek. Gek he hoe we alles aanvoelen. Ik heb dat ook. Toen we voor de echo gingen wist ik al dat er iets mis was. Helaas bleek dit waar. Ik ben trouwens ruim 11 weken nu dus nog pril.
lfs ing
 
Hallo Ing hoe gaat het nu met je? 11 weken is wel pril maar je bent er helemaal op ingesteld, dat je moeder gaat worden. Ik was de laatste keer met de echo ongeloofelijk zenuwachtig en ik wilde perse dat mijn man mee ging. Achteraf beter want ik had niet alleen terug kunnen komen. Bij ons is er geen duidelijke aanwijzing gevonden waarom. Gewoon domme pech. Ik hoop voor je dat alles goed komt. Laat je het even weten.

Groetjes Sigrid
 
hallo inge

ik wil ook even reageren op jou verhaal.

een vriendin van me kreeg ook te horen dat ze een tweeling kreeg.

dolgelukkig waren ze.

met de 5 ,5 maand kreeg ze weeen hup naar het ziekenhuis.

zijn allebei   gehaald , een jongen en een meisje.

allebei gelijk gedoopt en bediend.

om een heel lang verhaal kort te maken .

ze worden allebei 7 januari 8 jaar.

ik wens jou veel geluk en een hele goede afloop toe.

liefs sandra

 
Hallo allemaal,

Sorry dat ik zo laat reageer. Inmiddels is er alweer heel er veel gebeurd.
Beide kindjes leven nog. (gisteren nog wel) Het kindje waarbij vocht geconstateerd is wordt steeds slechter. Nu is er vocht in de longen, bij het hartje, in de buikholte en er is een zeer verdikte nekplooi. Gek genoeg groeit ie net zo hard als de ander en klopt het hartje nog volop. Het is een bijtertje dus.

Helaas duiden de vochtblazen op een kans van 70% op een chromosomale afwijking en dan hebben ze het beiden omdat ze eeieiig zijn. Het maakt dan niet uit dat de ander er goed uitziet helaas. Er zijn een aantal mogelijkheden. 2 gehandicapte kinderen zien we niet zitten en de artsen geven ook aan dat we dit niet moeten willen. Als de natuur dus geen keuze maakt kan het zijn dat ik met een week of 20 een in gang gezette bevalling krijg om de zwangerschap te beeindigen. Gisteren heb ik een vlokkentest gehad en morgen krijgen we daar met spoed de uitslag van. We hebben dan geen 100% zekerheid maar we weten wel of er al dan niet een chromosoomafwijking is en welke.
Down, 13 of 18 = niet levensvatbaar of X en dat is Turner. Geen goed voorruitzicht ook. De artsen staan ook voor een raadsel aangezien het beeld behoorlijk afwijkend is van wat ze normaal zien. We hebben in 2 weken tijd al iets van 6 artsen gezien en gesproken. We hebben ook een gesprek gehad met een maatschappelijk werkster en een clynisch Geneticus over welke afwijkingen er zijn en wat de gevolgen zijn. Dit was wel heel verhelderend.
Toch is er de hoop dat het ene kindje het gaat redden want stel dat we bij die 30% zitten waar er geen chromosoomafwijking is. Dan hoeven ze niet allebei een aandoening te hebben. Hierop is onze hoop gevestigd.

Morgenmiddag worden we gebeld over de vlokkentest en ik heb het zweet nu al in mijn handen staan.

lfs ing
 
Terug
Bovenaan