Nou ik heb al een beetje de rust weer gevonden en kan weer iets objectiever kijken.. ook door jullie reacties.
wel merk ik dat ik er verdrietig en boos over ben, dat mijn mening er niet zo toe doet. Ik heb mijn vriend gevraagd naar zijn toekomstplannen, maar die vraag komt niet terug naar mij. Ik heb zelf natuurlijk ook plannen in mijn leven, of op het gebied van werk.
misschien dat ons leven teveel draait om zijn wensen en idealen. En ben ik zelf degene die daar anders in moet gaan staan.