Ik wil niet!!!!!

Hoi meiden,

Na ruim 7 maanden lekker met mijn meisje te hebben geknuffeld moet ik er ook aan geloven. Ik moet weer gaan werken.
Mijn contract werd niet verlengd toen ik met verlof ging, dus ik heb nu een uitkering.
Ik heb me suf gesolliciteerd maar wordt nergens aangenomen of krijg zelfs maar een reactie terug op alles wat me enigzins leuk lijkt. En dat ene wat ik eigenlijk absoluut niet wil, ja daar kan ik zo gaan werken. Sterker nog ik heb straks daar mijn arbeidsvoorwaarden gesprek.

Mijn vriend kan de druk niet meer aan van het alleen werken (hij werkt al 50u in de week) en wil dat ik ook weer geld in het laatje breng, aangezien we het niet breed hebben. (hoe doen jullie dat?)
Ik ben wel bezig mijn eigen bedrijf op te zetten, maar totdat die lopend is (en hopelijk gebeurt dat wel) zal ik ernaast toch moeten gaan werken.
Hij weet dat ik het niet leuk vind, maar omdat hij het zo graag wil ben ik overstag gegaan om daar te gaan werken.

Alleen ik wil echt niet. En het allerergste vind ik nog wel dat ik waarschijnlijk zo slecht ga verdienen dat we er hooguit 50 tot 100 eruo op vooruit gaan.
Gisteren is Myrthe gaan wennen bij kdv en het ging me aan mijn hart. Ik vind echt niet dat zij daar thuis hoort. Mijn vriend vind dat ze op deze manier leert met andere kinderen om te gaan. Ik vind peuterspeelzaal daar wel een goeie optie voor.
Voor mijn gevoel gaat zij nu ook aan het werk, want zo zie ik het voor die kleine grut. Het is zo druk en zoveel prikkels.
Bergijp me niet verkeerd, ik oordeel echt niet over ouders die hun kinderen naar het kdv brengen want net als wij kunnen  zij ook niet anders.
Maar het druist tegen al mijn moedergevoelens in.
Ik voel me rot, heb buikpijn en hoofdpijn omdat ik na het gesprek van zo dadelijk er niet meer onderuit kom.

Sorry voor mijn lange verhaal, maar ik moest het echt even kwijt. Ik kan met mijn vriend overal over praten, maar over dit onderwerp vind hij dat ik nu echt weer iets moet gaan doen. Hij zag liever ook dat ik een baan kreeg die ik leuk vind, maar aangezien dit het enige is heb ik geen keus.....

Liefs Reneke
 
Hallo meid,

Ik snap je helemaal ik geef je als tip verknal het gesprek doe als je stom ben ik persoonlijk zou het ook niet doen en zeker niet voor 50 of 100 euro extra in de maand.
Het is ook een rot situatie maar hebben jullie het niet van tevoren besproken hoe en wat met de financieen. Kan je niet iets leuk vinden wat je goed kan combineren zoals gastouder dat je wat kindjes thuis opvang of thuiswerk.
Ik zou zeggen succes en sterkte
groetjes lisette
 
heyhey

ik begrijp je voor 100%

ook ik zou weer aan het werk gaan. ik had een gastouder gevonden die op nathalia wilde passen.
maar toen zij daar ging wennen, heb ik alleen maar zitten huilen en heb haar weer opgehaald.
ik kon gewoon nog niet werken.ik kon haar niet los laten.
het zou voor 2 dagen in de week zijn, maar ik kon het gewoon niet.
daarvoor zat ik ook in een uitkering, dat was ook niet echt vette hap maar goed, ik kreeg het maar.
nu leven we alleen op erwin zijn salaris.
natuurlijk moeten we dan wat dingen laten staan. t is niet meer elke week leuke dingen kopen.
we hebben nu elke maand 400 euro ( alle betalingen enz eraf) om te eten, drinken, roken enz en dat redde we, tot onze verbazing. daarvoor was het bijna 800 euro
luiers, eten, kleertjes enz voor nathalia doe ik van de kinderbijslag en kinderkorting.

ik ga vanaf volgende week wel weer 1 dag in de week werken, namelijk op zaterdag.
zo hoef ik nathalia niet naar een kinderdagverblijf te doen, maar kan ze gewoon bij erwin blijven.
ik ga zaterdag's werken, zodat we kunnen sparen. de feestdagen komen er aan en we willen ook nog een ander huis. vandaar dus dat wij t zo oplossen.
t enige nadeel is, dat erwin en ik elkaar een dag minder zien, maar ja, t is kiezen of kabelen he.

ook ik zal maar ongeveer 200 euro gaan verdienen, dus vette pot is het niet. maar t is toch weer 200 euro voor op de spaarrekening.

ik zou zeggen, doe wat je hart zegt.
mischien is 3 avonden in de week een optie? om te gaan werken.
ja, je ziet je man dan iets minder, maar zo komt er toch geld binnen, jij bent er ook even tussen uit, en je hoeft je kindje niet naar een kinderdagverblijf te doen.
of ook in het weekend werken.

liefs, do

p.s. zorg wel dat je wel een beetje tijd vrij houd voor je man en jezelf, zodat de relatie niet achteruit gaat.

succes ermee!



 
Oja dat was ik vergeten te vertellen weet je dat als je man genoeg verdient en genoeg belasting betaalt dat jij in aanmerking kom voor een heffingskorting dat is bijna 173 euro per maand als ik het goed heb. Informeer is wat rond en kijk naar je toeslagen hoe meer je verdient hoe minder toeslag je krijgt leg het eens allemaal voor aan je man ik zou zeggen succes
groetjes
 
Lieve Reneke,

Wat een ellende meid !!
Ik kan me zo goed voorstellen dat je er heel erg van baalt.
Mag ik vragen wat voor werk het is en hoeveel uur per week ?
Als je er zo weinig aan overhoudt, is het inderdaad de vraag of dit wel een goede beslissing is.
Wij hebben de luxe dat mijn man een goed salaris heeft en ik in principe voor het geld niet zou hoeven werken. Maar ik vind het ook wel een goed gevoel geven om iets bij te dragen. Als ik dan weer eens bij de Prenatal ben geweest, voel ik me toch iets minder schuldig  Ik werk ongeveer 35 uur in de maand.
Ik vind het idee om bv als gastouder aan de slag te gaan, wel een hele goeie !
Ik ben hier zelf ook over aan het nadenken op het moment.
Ik ben overdag toch thuis en zit toch vast aan slaaptijden / eendjes voeren / snotneusjes  en luiers verschonen.  Ik doe het graag hoor !!
Je hebt dan het voordeel dat Myrthe ook met andere kinderen kan spelen en je bent gewoon lekker bij haar. Volgens mij is daar genoeg vraag naar,
Ik zou me er zeker eens in verdiepen !
Of probeer iets te vinden ( maar dat heb je zo te lezen al gedaan ) wat je wel leuk vind.
Als het werk is, wat je graag doet, dan is het ook iets makkelijker om je kindje weg te brengen. Ik heb de luxe dat ik in de avond / nacht en weekenden werk, zodat mijn man thuis is om voor de kids te zorgen. Ook dat heeft nadelen hoor, op zaterdag overdag ben ik ook het liefst thuis met elkaar. Maar gelukkig is het niet elke week.
Ik hoop dat je er iets mee kunt !

Sterkte en er komt echt wel een oplossing waar je je beter bij voelt !!

En, weet je wat wel positief is ?
Je merkt op deze manier wel weer hoe ontzettend veel je van je kleine meisje houdt.

Liefs. Sophie
 
hoi,

Hier zit ik namelijk een beetje met hetzelfde probleem,
maar zie er ook zo vreselijk tegenop om aan het werk te gaan,
en wat mij leuk lijkt moet ik voor gaan leren en dat is 4 jaar,
en wat ik minder vind kan ik zo aan de slag...

wat voor werk zou jij leuk vinden dan?
en waar heb je nu een gesprek dan?

liefs marina
 
Ik kan je helaal begrijpen. Toen ik eenmaal zwanger was zag het ernaar uit dat ik na mijn zwangerschap gewowon weer 3 agen zou gaan werken. Maar mijn contract werd ook stopgezet en ik krijg een uitkering tot dat ik weer van mijn zwangerschapsverlof af was. Daarna nog gesolliciteerd maar ik wildene cht niet. Was aangenomen bij een bedrijf en naar drie dagen ging ik al jankend naar mijn wer toe. Ik wilden bij me mannetje zijn en heb altijd gedroomd om thuis mama te zijn. En dat gevoel werdt alleen maar sterker na drie jaar van wachten en medische molen om eindleijk zwanger te mogen raken. Maar goed ik ben gestopt en mijn man is 1 dag meer gaan werken. Omdat hij niet full time wilden werken om zo ook nog wat meer bij Zifjon te kunnen zijn, zou ik toch ongeveer 8 uur moetenw erken. Nou nu werk ik drie avonden in de week als schoonmaakster.

Ok heel easy baan en niet de leukste maar ik ben na 1,45 min werken al weer klaar en kan dan mijn ventje in bed doen smen met mijn mannetje.

Wij werken samen dus 4,5 dagen per week en hebben de kosten netjes verdeeld over alles. En we redden het prima. Met wat rekenen en potjes indelen kom je heel ver hoor. succes
gr van MARiska        
 
je gevoel is zo duidelijk!!! Je wil het niet!! En als je dan een baan gaat nemen die je echt niet wil, en er ook zo weinig voor betaald krijg, meid doe het dan niet!!!

Je gevoel is zo sterk (als ik je verhaal zo lees)!!!
Als je een baan zou vinden die je wel zou liggen, zou je ook met een misschien wat geruster gevoel weggaan, ook als je weet dat je kleine meisje in goeie handen is!!

Maar ik denk dat je helemaal niet toe bent aan werken buitenshuis, dus wat anderen al schreven, is gastouder zijn niets voor jou??

Je bent lekker in je eigen omgeving bezig, je eigen kleine meisje lekker bij je in de buurt..En  je krijgt er nog voor betaald ook!!!

Meid, heel veel succes met je keuzes!!

Bij ons is het trouwens zo dat ik 8 uur per week werk en mijn man werkt 40+.
Onze kinderen gaan naar een gastouder en dat gaat echt perfect! Ze is zo lief voor onze kinderen.. Ik geniet van de 2 ochtenden die ik werk, maar ben ook blij als ik weer thuis ben hoor!!


Liefs,

Suus
 
Terug
Bovenaan