ik wil nog geen vader worden

Hallo!

Ik zie hier alleen maar vrouwen op reageren. Dus ik weet niet of ik als man hier ook een berichtje mag plaatsen. Ik heb dringend advies nodig. Ik en mijn vriendin zijn nu al een aantal jaar bij elkaar. Alles verloopt fantastisch tussen ons. Nu is het zo dat mijn vriendin de laatste tijd veel over het "zwanger willen worden" begint. Ik zelf ben hier nog niet aan toe. Maar het is gewoon niet uit haar hoofd te praten. Het is het enige waar ze het nog over heeft. Het lijkt me fantastisch om een kind te krijgen, alleen nu nog niet. Over een aantal jaar vind ik het prima. Maar ik krijg het gevoel bijna "gedwongen" te worden, zodat ik er bijna niet meer onderuit kan....Wie weet raad. Groet, Marco
 
Hallo Marco,

Allereerst dapper van je dat je je hier tussen alle vrouwen begeeft, haha!
De enige raad die ik kan geven is: begin absoluut niet aan kinderen als jullie er niet allebei voor 200% achter staan!! Ik begrijp heel goed de gevoelens die als vrouw wel ineens over je heen lijken te komen, maar dan nog vind ik dat de beslissing om kinderen te 'nemen' een van de belangrijkste beslissing is die je kunt nemen. Als jij er niet achter staat; niet eens twijfelt maar het echt niet wilt zal dit jullie kind ook niet ten goede komen. Kinderen verdienen ouders die allebei voor de volle pot betrokken zijn en aich voor hem/haar inzetten. Bovendien komen veel relaties onder enorme druk te staan zodra er een kind is, zelfs als het kind gewenst is, als men er eigenlijk niet aan toe is.
Wat ik zou doen is praten praten praten met je vriendin. Probeer haar je gevoelens uit te leggen. In een relatie moet je proberen de gevoelens van de ander tegemoet te komen. Ook jij naar haar natuurlijk; Waarom wil je nog geen kind? Denk je dat jullie er niet aan toe zijn? Wat zijn de redenen dat je het niet wilt; zijn er factoren die je gevoel hierover kunnen veranderen?
Dan nog: Als één van beiden het niet wil zou ik het niet doen. Uiteindelijk gaat je relatie er onder lijden en dus je kind en die moet ermee leven. Een kind kan niet kiezen om geboren te worden, dat doen de ouders en dat moet een weloverwogen keuze zijn!
Succes met het gesprek!!
 
hoi marco!

zoals de anoniem hierboven al zegt vind ik het inderdaad dapper van je dat je hier je ei kwijt wilt!

ik sluit me aan bij het verhaal hier boven, maar wil je nog wel 1 wat mindere reactie geven.....
hopelijk wordt je niet boos, maar ze zeggen wel eens een kat in het nauw maakt rare sprongen....

wat ik er mee bedoel is dat ook al wil jij nog geen kindje, jij verteld over duidelijk dat je vriendin dat wel wil. Zolang jullie daar nog niet uit zijn is het dus een: nee.
ik hoop dat ze verstandig is en niet gaat denken: aahh, als ik eenmaal zwanger ben vind ie het vast oke. want dat heb je helemaal bonje in de tent!

een goed gesprek is dus inderdaad nodig geloof ik. leg haar ook duidelijk uit dat je nog geen kinderen wil. NU NOG NIET! als je voor je zelf eigenlijk al weet dat je ze echt NOOIT wilt moet je nu ook open kaart spelen want anders ontneem je haar de kans op kinderen misschien!

succes/sterkte ermee
xx kimpansee
 
Ik ken geen ene relatie waarbij de vrouw zwanger werd zonder dat de man het eigenlijk wilde of er helemaal achter stond, die nu nog bij elkaar zijn. Ik denk dan aan mannen die ik ken die gestrikt werden door hun vriendin die zwanger werd zonder te zeggen dat ze met de pil gestopt was (1 daarvan flikte het zelfs 2x, heeft nu 2 kinderen van hem om hem te binden) en ook ken ik vrouwen die wisten dat hun relatie niet goed (genoeg) was voor (nog) een kind. Die zijn nu ook uit elkaar of gescheiden. En wie zijn daar de dupe van??

Wel moet ik zeggen: Er zijn ook mannen die heel graag een kind willen en hun vrouw/vriendin niet. Het kan dus ook andersom. Alleen kunnen vrouwen "per ongeluk" zwanger worden... oppassen dus en condooms gebruiken!
 
Hoi Marco

mijn man wilde ook niet en ik wel, hij had angst en uiteindelijk heeft hij het gedaan na veel zeuren van mij. Ik heb hem wel de ruimte en de tijd gegeven om aan het idee te wennen en gezegd ik geef jou gewoon een paar jaar en dan gaan we er voor.Toen het moment daar was wist hij het weer niet en toen heb ik gezegd nu of nooit.
De situatie nu is omgekeerd, hij is zo wild van zijn dochter dat hij graag een tweede wilde, soms is het zelfs lastig om te zien dat je er bij die twee niet tussen kan komen zo dik zijn ze samen. Wij verwachten nu een tweede kindje en hij kan zijn geluk niet op maar je moet iemand wel de ruimte geven, maak een compromis zij nu en jij over 3 jaar dan wordt het 1 1/2 jaar. Mag ik vragen hoe oud zijn jullie? Ik vind het namelijk een verschil als een vrouw in de twintig is of juist al in de 30. Als jullie nog jong zijn zou ik me nooit laten dwingen! het vergt teveel van je een kindje maar is wel het mooiste wat er is.

Succes Lies



Succes
Lies
 
hallo marco,ik vind dat jou vriendin je mening moet respecteren.ik heb precies hetzelfde gehad met mijn man.hij had al een zoon van 12 en ik had ook twee jongens van vier en bijna twee toen wij bij elkaar kwamen .na twee jaar zijn wij getrouwd en wou ik toch nog wel een kind van hem maar hij wou niet.ik heb daar respect voor gehad en rustig afgwacht.we zijn nu twee jaar verder en ik ben veertien weken zwanger en we zijn er dolgelukkig mee.maar nou was hij diegene die het aangaf het toch wel te willen.kijk een vrouw heeft die gevoelens om moeder te worden en die zijn vaak war eerder dan de man zover maar je moet een man wel tijd geven vind ik .een goed gesprek lost meestal veel op.misschien is het een idee dat je haar vertelt dat je er volgend jaar anders over denkt.wat is nu een jaar in een mensen leven.groetjes en succes dec moed.
 
Ik herken je verhaal. Een vriendin van mij is helemaal gek van kinderen en wil ze ontzettend graag. Hij wil liever nog niet, maar toch gaan ze er binnenkort voor. Ik denk dat hij van zichzelf denkt dat hij het niet kan ofzo of bang is dat hij nooit meer iets leuks kan doen. Ik hoop dat ie er nog heel goed over nadenkt alvorens ze voor het echie gaan.

Ik zou zeggen, ga bij jezelf te raden waarom je het nog niet wilt en praat daarna met je vriendin. Je kunt inderdaad het beste een compromiss sluiten. Bedenk hoeveel tijd je nodig denkt te hebben voordat je er wel achter staat.

Aan een kind beginnen als je er niet helemaal achter staat is een slecht begin.

Ik hoop dat jullie er uit komen.
 
Terug
Bovenaan