Hey Sunnymom,
Wat ontzettend zwaar, zeker met een peuter erbij!
Ik heb een dochter van 13 maanden die de eerste 4 maanden smiddags en savonds aanhoudend huilde. Geen peuter, maar ik vond dat al zwaar, ook omdat mijn herstel zwaar was, en de instanties alles vooral gooiden op "hoort erbij". Hier bleek wel een koemelkeiwitallergie mee te spelen.
Alle kindjes zijn anders, en daarom kan ik de dingen delen die hier hielpen. Maar of het ook voor jouw kindje werkt, zul je zelf moeten proberen. Het is gewoon ook heel erg wennen aan een nieuw persoontje, en aan een nieuwe gezinsdynamiek. Ik snap wel dat dat bijna niet te doen is als je kindje dan ook nog eens zoveel huilt. Alles kost al zoveel energie, maar ook het huilen en de zorgen daarover.
Hier waren er een aantal dingen.
Ze was een plakbaby. En alleen mamma was goed. Ik heb er wel om zitten janken, want zelf bleek ik geen plakmamma. Maar ze wilde dus echt dag en nacht enkel op mij slapen. Zelfs pappa was niet goed. Ze sliep dan op mijn buik, of in de draagdoek, en snachts in mijn bed. Na 6 weken lukte de cosleeper, maar daar lag ik tot 3,5 maand vanaf haar bedtijd, toen nog 8 uur, naast. En dan nog moesten we door 2 uur huilen heen voor ze sliep. Het was gewoon slapen of huilen, en daarom was in slaap krijgen bij ons heel belangrijk. Want hoe minder slaap, hoe erger het huilen. Het werd een obsessie, maar zo kwam ik erdoorheen. Soms lukte een uurtje met de wagen wandelen als ik niet te laat op de middag ging, gewoon eind van de ochtend ofzo, dan sliep ze daar. In de doek of in de wagen is voor jou misschien wel te combineren met peuter? Dan kan die ook even uitwaaien?
Daarnaast was onze baby erg alert en makkelijk overprikkeld. Dus wij zijn regels gaan maken. Niemand buiten ons of opa/omas mag haar vast houden. En opa/omas maar kort. Ook hadden we 1 dag bezoek, 1 dag bijkomen. En we namen haar zelden mee op bezoek of in de auto. Ze haatte autorijden en krijste de hele boel bij elkaar, en sliep de rest van de dag niet meer, terwijl ze uuuuuuren huilde. Dus even "lekker eruit" was ook voor mij niet lekker. Ons leven was in huis, en dicht bij huis. Veel rust creeeren. Ik heb geen idee hoe je dit doet als er al een peuter is. Maar misschien helpt zoiets ook voor jouw kindje.
Ook had ik zelf een zwaar herstel en veel tranen. Dat heeft direct effect op de baby. Ik maakte me veel zorgen, huilde zelf ook veel, en voelde me best depressief. Of ons meisje stil was, sliep, gelukkig was, werd mijn eerste prioriteit. Ik vertrouwde niemand meer, en gunde mezelf niks meer. Ik heb daar via de gyn een coach voor gekregen, die mij hielp dit stuk te verbeteren.
Ook zijn we bij een osteopaat geweest. Die constateerde dat het nekje wat vast zat, en had ook wat tips over voeding, wat uitleg over hoe de medicatie die ik rond de bevalling kreeg op de baby uitgewerkt zou kunnen hebben enzo. Ik weet niet hoeveel het gewerkt heeft, of hoe precies, maar ik denk wel wat. Ik vond het in elk geval fijn om eens gehoord te worden.
En als laatste.... mijn dochter bleek wel degelijk een kma te hebben. Ik eet zelf zelden dierlijke producten, maar eet wel af en toe kaas. ze heeft de eerste 8 weken borstvoeding gehad. Ze huilde toen ook al veel, en ik denk ook dat het huilen een combinatie van factoren is geweest, maar de symptomen waren erg licht. Ze spuugde veel, maar dat hoeft geen probleem te zijn. Ze was wat pukkelig, sliep heel slecht, dronk vaak kleine beetjes.... Er waren problemen met de borstvoeding en aanhappen die ik niet opgelost kreeg, dus we gingen over naar kunstvoeding. Toen kreeg ze hevige diarree, felrode eczeemplakaten en verergerde het huilen. Toen zijn we door de kinderarts geholpen en is het vastgesteld rond 3,5 maand oud.
Misschien kun je het hier nog eens over hebben, want je hebt het over eczeem.
Verder een hart onder de riem. Hier is alles na 4 maanden enorm opgeknapt. Ik voelde me beter, de kma was onder controle, ze ging beter slapen, wilde ook wat beter zelf slapen, er kwam ritme. Het is tussen 4-6 maanden een erg vrolijke baby geworden waarvan we de gebruiksaanwijzing veel beter door hebben. Ik hoop heel erg dat jij ook al op de helft van die nare periode bent. Sterkte!