<p>Hi, ik hoop dat hier moeders zijn met gelijke ervaringen of moeders die me wat moet in kunnen praten..</p><p> </p><p>Ons zoontjes van 9 weken, 5 weken prematuur, wil en kan alleen maar stil worden bij mij in de draagzak, verder vind hij niets leuk en huilt als ik m in zijn bedje, kinderwagen, box of babynestje leg, in de draagzak moet ik blijven lopen, stil staan of zitten is uit den boze..</p><p>We hebben al inbakeren, puck a baby geprobeerd.. </p><p>Ik merk dat ik mijn geduld een beetje kwijtraak en ben bang dat het niet goed gaat komen.. schaam me een beetje voor mijn gevoelens.. </p><p>Help!</p>
Ik zie het even niet meer zitten, baby 9 weken
- Onderwerp starter Molliee
- Startdatum
Hi,
Aller eerst wil ik zeggen dat ik enorm respect heb voor je, hier kan niemand zich op voorbereiden.
Ik heb nu een zoontje van 6 maanden. Die een enorme huil baby is geweest. Reflux en koemelk allergie en alles wat je maar kan bedenken. Het is enorm zwaar en ik wil je graag een hart onder de riem steken . Het gaat over echt. Ik zat ook in jou situatie, het leek uitzichtloos en er waren dagen bij dat ik dacht, ik trek dit niet meer.
Nu heb ik een hee vrolijk ondernemend lief mannetje. Nog steeds een lastige slaper maar Eat een verschil met een paar maanden terug.
hou vol, zorg goed voor jezelf gun jezelf een nachtje slapen door je kindje even weg te brengen als het kan.
je doet het goed.
Aller eerst wil ik zeggen dat ik enorm respect heb voor je, hier kan niemand zich op voorbereiden.
Ik heb nu een zoontje van 6 maanden. Die een enorme huil baby is geweest. Reflux en koemelk allergie en alles wat je maar kan bedenken. Het is enorm zwaar en ik wil je graag een hart onder de riem steken . Het gaat over echt. Ik zat ook in jou situatie, het leek uitzichtloos en er waren dagen bij dat ik dacht, ik trek dit niet meer.
Nu heb ik een hee vrolijk ondernemend lief mannetje. Nog steeds een lastige slaper maar Eat een verschil met een paar maanden terug.
hou vol, zorg goed voor jezelf gun jezelf een nachtje slapen door je kindje even weg te brengen als het kan.
je doet het goed.
Net als bobbie, wil ik je graag een hart onder de riem steken. Het is zwaar als je baby alleen maar wil slapen in de draagzak, lopend. Wij hebben in hetzelfde schuitje gezeten. Alleen al lopend tegen je aan slapen (of wandelend/rijdend in de maxi cosi). Je gevoelens klinken mij heel bekend. Ook ik zag het niet meer zitten en wilde zo graag een paar uurtjes voor mezelf overdag en een blije baby. Ik dacht op een gegeven moment echt dat ik een postnatale depressie ofzo had.
Inmiddels is ons mannetje 9 maanden en is vrolijk en ondernemend. Slapen is nog steeds een dingetje, maar het gaat al veeeeel beter. Hij bleek ook koemelkallergie en reflux te hebben en met de juiste middelen daarvoor is de grootste onrust verholpen.
Inmiddels is ons mannetje 9 maanden en is vrolijk en ondernemend. Slapen is nog steeds een dingetje, maar het gaat al veeeeel beter. Hij bleek ook koemelkallergie en reflux te hebben en met de juiste middelen daarvoor is de grootste onrust verholpen.
Hier ook een mannetje van bijna 11 weken. Overdag heel weinig slapen en het liefst continu op de arm. Heel veel onrust in zijn lijfje wat mij ook erg onzeker maakt. Bijtanken zit er niet bij want als mijn ogen dicht gaan gaan die van hem open. Heb de afgelopen week ook regelmatig geroepen, ik trek dit niet meer en ik weet niet meer wat ik moet doen. Hopelijk klopt het wat er hierboven gezegd wordt (zal heus 
) maar soms voelt het gewoon even niet zo. Maar het is altijd fijn om te weten dat je er niet alleen zo in staat en je gevoelens dus herkenbaar zijn.
Hang in there!
) maar soms voelt het gewoon even niet zo. Maar het is altijd fijn om te weten dat je er niet alleen zo in staat en je gevoelens dus herkenbaar zijn.Hang in there!
Jeetje, heftig hoor. Deze gevoelens zijn zo normaal en heel herkenbaar. Je bent niet even moeder, maar dag en nacht en daarbij moet je soms je eigen behoeften even aan de kant zetten, Hoewel het natuurlijk ook belangrijk is dat je goed voor jezelf zorgt. In het begin hebben wij (mijn man kon het ook) onze dochter ook veel gedragen. Misschien dat iemand je hierin ook eens kan aflossen? sinds ze naar de opvang gaar (vanaf 11 weken ging ik weer aan het werk) sliep ze ook al af en toe in haar bedje, nu bijna zes maanden en slaapt overdag en s nachts goed in haar eigen bedje.
Ik denk dat het vooral belangrijk is dat ie je niet schuldig voelt over ie gevoelens. Daarnaast is het goed om je gevoelens te uiten naar familie of vrienden en misschien dat die je eens kunnen aflossen. Ga even op pad zonder baby. Boodschappen doen vond ik al een uitje, ga even winkelen of doe iets anders waar jij van ontspant. De eerste keer dat ik dit deed, vond ik heerlijk maar na anderhalf uur werd ik al onrustig en ik wilde ik heel graag naar mijn dochter hahaha.
Ik weet niet of je een baan hebt, maar ik vind het zelf echt heerlijk om te werken. Je hebt even andere praat en je bent in een andere omgeving.
Het moraal van mijn verhaal. Doe iets leuks zonder baby, uit ie gevoelens naar anderen en voel je absoluut niet schuldig!!
Zet 'm op!
Ik denk dat het vooral belangrijk is dat ie je niet schuldig voelt over ie gevoelens. Daarnaast is het goed om je gevoelens te uiten naar familie of vrienden en misschien dat die je eens kunnen aflossen. Ga even op pad zonder baby. Boodschappen doen vond ik al een uitje, ga even winkelen of doe iets anders waar jij van ontspant. De eerste keer dat ik dit deed, vond ik heerlijk maar na anderhalf uur werd ik al onrustig en ik wilde ik heel graag naar mijn dochter hahaha.
Ik weet niet of je een baan hebt, maar ik vind het zelf echt heerlijk om te werken. Je hebt even andere praat en je bent in een andere omgeving.
Het moraal van mijn verhaal. Doe iets leuks zonder baby, uit ie gevoelens naar anderen en voel je absoluut niet schuldig!!
Zet 'm op!
Ik heb ook zo gezeten de eerste 3 weken en verder tijdens zijn sprongetje . En inderdaad het is dood vermoeiend. Kon niet eens gewoon even naar de wc. Maar probeer te onthouden dat het voorbij gaat. ❤ en vraag om hulp als dat kan (in mijn geval kan dat niet omdat hij alleen bij mij stil word) probeer er verder het beste van te maken. Wandelen en Wat Ik deed was vooral heel veel series kijken. Als de baby dan toch de hele dag op me moet liggen. En gevoelens als je geduld kwijtraken kent denk ik iedereen. Als ik voel dat mijn geduld echt op raakt leg ik hem veilig in zijn wieg en ga ik douchen. Dan gilt hij maar even maar dat is nog altijd beter dan een moeder die zich niet oké voelt. En als je dan uit de douche komt dat heb je ook weer energie om.je baby te helpen. Voel.je hierom ook geen slechte moeder want blije moeders zijn blije baby's. Het maakt je dus alleen maar een goede moeder door je rust te vinden
Wat ik ook nog wilde zeggen is, ga er even uit. Alleen of samen met je partner. Een opa, oma, broer, zus, vriendin vindt het echt niet erg om 2 uurtjes rondjes te lopen met je kindje, zeker niet als ze jou daarmee helpen. Waarschijnlijk zijn ze nog hartstikke vereerd ook dat ze het vertrouwen krijgen.
En als je het soms even niet meer trekt, leg je baby in z'n bedje en ga heel even stoom afblazen (het liefst zonder babyfoon en ergens waar je hem even niet hoort). Best heel moeilijk, maar dan kun je er daarna weer even tegenaan met geduld.
En als je het soms even niet meer trekt, leg je baby in z'n bedje en ga heel even stoom afblazen (het liefst zonder babyfoon en ergens waar je hem even niet hoort). Best heel moeilijk, maar dan kun je er daarna weer even tegenaan met geduld.