Impasse

Hallo allemaal,

vandaag bij de verloskundige geweest en bij de volgende afspraak wil ze de bevalling bespreken. Daar zit mijn impasse. Op zich wil ik graag thuis bevallen, als het klaar is, hoef je nergens meer heen. Maar als het niet goed is, 2 trappen naar beneden en het dichts bijzijnde ziekenhuis is 15 min rijden minimaal. Dus dan optie ziekenhuis wat ik liever niet wil maar ja, gebeurt er wat, dan zit iedereen dichtbij (qua dokters etc). Qua pijnbestrijding zit er overal een risico aan en mijn zus en schoonzus zitten allebei nog thuis met bekkeninstabiliteit. Ze zijn allebei in het ziekenhuis bevallen met een ruggeprik. Dat zie ik dus ook niet zitten. Want ja, wat is nou beter, grrrr ik zit echt in een impasse. Hebben jullie al besloten hoe jullie de bevalling willen laten verlopen en waarom?

Liefs el
 
Heeii El..

Idd lastige beslissing hea..
Voor ons was het niet zo'n moeilijke keuze..
We wonen namelijk op 2 min rijden vanaf het ziekenhuis..
Dus wil thuis bevallen(zodat je idd gelijk kunt douchen en van je kindje kunt genieten) en mocht er dan iets niet helemaal volgens plan gaan staan we zo in het ziekenhuis..
Majah voor jullie is het idd anders.. bedoel 15 min lijkt me best heel erg lang duren als je weeën hebt.....
Lastig idd.. Miss hebben andere ervaringen..?

Succes met jullie beslissing.

Liefs Mariska
 
Omdat ik zelf een hartafwijking heb moet ik in het ziekenhuis bevallen omdat ik uit voorzorg antibiotica middels een infuus moet krijgen. Ik hoef dus niet de beslissing te nemen of ik thuis of in het ziekenhuis wil.

Ik zie wel erg op tegen de rit naar het ziekenhuis( en als de baby iets te vroeg geboren wordt moet ik naar een ziekenhuis in een andere stad ivm personeelstekort is de verloskamer hier van 1 augustus tot 23 augustus gesloten)

Succes met het maken van je beslissing!!!!
 
Wat wil je als je diep in je hartje kijkt? Meestal heb je dan toch een voorkeur.
Voor mij is het alweer een tijdje geleden, maar aan het eind naar het ziekenhuis gaan, dat lijkt me geen pretje.
Maar als er geen noodzaak is voor het zkh.... ik vond thuis heerlijk. Je kunt doen en laten wat je wilt, daarna lekker douchen en weer je eigen bedje in. De zooi wordt voor je opgeruimd!
Wij hebben trouwens de douche en wc beneden en moest dus gelijk traplopen (of po?). Moest trouwens voordat ik ging persen ook nog even kijken of ik kon plassen... dus hups... naar beneden en weer naar boven. Dus 2 trappen moet i.p. te doen zijn.

Succes!
 
He Eljo,

Denk er maar nog goed over en de voors en tegens tegen elkaar wegstrepen. Een thuisbevalling eindigd vaak toch in een zkh bevalling en als je dan met persweeen in de auto moet zitten is dat volgens mij echt niet prettig.

Wij gaan naar het geboortecentrum. Waar wij wonen is er geen zkh in de buurt dus daarom hebben we daarvoor gekozen. Als er iets gebeurt hoeven we alleen de gang over en zijn we in het zkh. Vooral omdat het de eerste is, is het fijn om de dagen erna, altijd hulp om ons heen te hebben.

succes
veel liefs
Marloes
 
Ik sluit me bij Marloes aan... we zitten qua lokatie precies tussen 2 ziekenhuizen in, zelfs beide op bijna een half uur rijden. De ene is te bereiken via veel rotondes en/of drempels, de andere via de A2 (en dan maar hopen dat ze niet net met de weg bezig zijn....). Wij hebben gekozen voor het ZH in Nieuwegein (dus A2 afracen), omdat ik er niet aan moet denken met persweeen een half uur in de auo te zitten.
Ik hoorde al wel dat als er file is, je onder politiebegeleiding over de vluchtstrook mag, als de nood aan de man (nou ja, vrouw :)) is.
En als er dan toevallig iets is met de kleine, is alle hulp dichtbij, een lekker gevoel!!

Sterkte met je beslissing!!

Liefs
 
Hai,

Ik woon ook dichtbij het ziekenhuis en was bij mijn eerste overtuigd van een thuisbevalling. Lekker in mijn eigen omgeving etc etc. Uiteindelijk moest ik met volledige ontsluiting en persweeën in de auto naar het ziekenhuis. Als je daar vooraf over nadenkt, geen pretje, maar op dat moment had ik maar 1 doel: kind eruit!
Eenmaal in het ziekenhuis was hij er binnen 20 minuten en werd het duidelijk dat ik hem (ruim 8 pond) er nooit zelf uit had kunnen persen...
In het ziekenhuis zijn we heel prettig opgevangen, ik mocht op de verloskamer mijn ouders en zus ontvangen, werd daarna lekker gedoucht en schoon in bed op de kraamafdeling. Daar kwam de rest van de familie (schoonzus, andere 2 zussen). Ik kreeg nog lekker te eten en beschuit met muisjes. Al met al veel minder 'klinisch' dan ik had verwacht! En achteraf had ik gewoon gelijk voor een poliklinische bevalling moeten kiezen, maarja...

Het is vooral belangrijk dat je er zelf achter staat, want jij moet het doen! En je hoeft het nu nog niet definitief te beslissen, hoor, mss zeg je nu wel thuis en als het eenmaal is begonnen, wil je wel graag naar het ziekenhuis!

Nu, bij mijn tweede zwangerschap, had ik weer gekozen voor een thuisbevalling (de weg is immers 'vrij' gemaakt), maar ik verwacht een tweeling, dus moet in het ziekenhuis bevallen. Maar ook daar zie ik nu niet tegenop, omdat we daar super begeleid worden..
 
Ben bij mijn zoontje thuis bevallen en wil dat nu ook weer proberen. Lukt het niet dan zullen we naar het ziekenhuis moeten (zo'n 15-20 minuten rijden). Bij mijn zoontje ging de bevalling zo snel dat ik er niet aan had moeten denken toen nog naar het ziekenhuis te moeten gaan, met weeen over verkeersdrempels en risico op vast komen in het verkeer (als je overdag zou bevallen). De verloskundige is goed opgeleid om noodsituaties thuis te herkennen en er naar te handelen en een ambulance is er dan ook zo. En als de verloskundige het niet vertrouwt adviseert ze in ieder geval om in het ziekenhuis te bevallen.

Het belangrijkste is dat jij je er goed bij voelt!
 
Terug
Bovenaan