Manisch depressie is echt lastig. Mijn oma heeft het ook en ik merk zelf nu wat de weerslag is op mijn eigen moeder en haar zussen. Ik werk ook met mensen met een vergelijkbare stoornis en daarnaast ook met mensen met een verstandelijke beperking en ik kan me heel goed voorstellen dat je dat zeker in het begin niet in huis wilt hebben. Ook al heeft ze geen slechte bedoelingen maar ik kan me voorstellen dat je niet je kindje daaraan bloot wilt stellen als je zelf nog aan het wennen bent dat er een kleine is.
Misschien helpt het om eerst in gesprek met je man te gaan maar om op te schrijven waar het voor jou nu precies om draait en waar jou angsten/gevoelens liggen. Zodat je een houvast hebt tijdens het gesprek. Ik denk dat de directe familie zeker veel kan hebben en veel accepteerd en daardoor onbewust blind zijn voor de gevolgen die het heeft op de ander. Maar ik denk dat wanneer jij je zorgen uit over de periode die voor jou, je man en de kleine het meest van belang is, dat je man daar ook wel gevoelig voor is.
Mijn oma is ook tijdelijk opgenomen geweest toen er niemand tijdelijk de zorg voor haar over kon nemen en zij het juist nodig had. Je zou dus niet de eerste zijn bij wie het op een moment niet kan.
Zeker als je onverhoopts een keizersnee moet ondergaan kan je op dat moment zeker haar niet in de nabijheid hebben, kan ik me voorstellen. En ik denk dat ook jou man dat wel in zou moeten kunnen zien. Misschien is het iets wat je met de verloskundige zou kunnen bespreken met hem erbij. Een neutraal 3e persoon zou misschien net voor iemand de ogen kunnen openen. En misschien een oplossing bedenken waar je nog niet aan had gedacht.
Ik hoop dat je iets kunt bedenken van voor jou goed voelt.
Succes!
Misschien helpt het om eerst in gesprek met je man te gaan maar om op te schrijven waar het voor jou nu precies om draait en waar jou angsten/gevoelens liggen. Zodat je een houvast hebt tijdens het gesprek. Ik denk dat de directe familie zeker veel kan hebben en veel accepteerd en daardoor onbewust blind zijn voor de gevolgen die het heeft op de ander. Maar ik denk dat wanneer jij je zorgen uit over de periode die voor jou, je man en de kleine het meest van belang is, dat je man daar ook wel gevoelig voor is.
Mijn oma is ook tijdelijk opgenomen geweest toen er niemand tijdelijk de zorg voor haar over kon nemen en zij het juist nodig had. Je zou dus niet de eerste zijn bij wie het op een moment niet kan.
Zeker als je onverhoopts een keizersnee moet ondergaan kan je op dat moment zeker haar niet in de nabijheid hebben, kan ik me voorstellen. En ik denk dat ook jou man dat wel in zou moeten kunnen zien. Misschien is het iets wat je met de verloskundige zou kunnen bespreken met hem erbij. Een neutraal 3e persoon zou misschien net voor iemand de ogen kunnen openen. En misschien een oplossing bedenken waar je nog niet aan had gedacht.
Ik hoop dat je iets kunt bedenken van voor jou goed voelt.
Succes!