<p>Goedemorgen, </p><p>Gisteren heb ik te horen gekregen dat ik ingeleid ga worden. Ivm zwangerschapsdiabetes, en cyste in haar buikje. Nu was ik al bang voor de bevalling, maar ingeleid worden lijkt me echt niet fijn.</p><p>Hebben jullie hier ervaring mee? </p><p>Alvast bedankt! </p>
Ingeleid worden, iemand ervaring?
- Onderwerp starter Marlein
- Startdatum
Ik ben vorige maand ingeleid . Mijn mannetje zakte af in de groeicurve en het bleek dat ik langdurig gebroken vliezen had (wat door verloskundige werd afgedaan als "incontinentie hoort erbij")
Ik kwam dus voor een groeiecho in het ziekenhuis, daarin zagen ze dat ik geen vruchtwater had. Bij controle bleek ik dus vruchtwater te verliezen, mijn baarmoeder mond was al verwerkten ik had 2cm ontsluiting.
Ik moest dus in het ziekenhuis blijven, ik kreeg gelijk een infuus met weeën opwekkers die elke 30 minuten verhoogt werden.
3 uur later is mijn kleine man geboren! Het ging erg onverwacht en snel. Maar ik kan er positief op terug kijken. Ondanks dat ik een heel andere bevalling voor ogen had (thuis in bad) maar het valt toch niet te plannen. Geef je eraan over.
Succes
Ik kwam dus voor een groeiecho in het ziekenhuis, daarin zagen ze dat ik geen vruchtwater had. Bij controle bleek ik dus vruchtwater te verliezen, mijn baarmoeder mond was al verwerkten ik had 2cm ontsluiting.
Ik moest dus in het ziekenhuis blijven, ik kreeg gelijk een infuus met weeën opwekkers die elke 30 minuten verhoogt werden.
3 uur later is mijn kleine man geboren! Het ging erg onverwacht en snel. Maar ik kan er positief op terug kijken. Ondanks dat ik een heel andere bevalling voor ogen had (thuis in bad) maar het valt toch niet te plannen. Geef je eraan over.
Succes
Ik ben ook ingeleid, na 24 uur gebroken vliezen. Ik vond het idee dat je weet dat de bevalling niet heel lang meer duurde wel fijn, maar inleiden vond ik niet prettig. De eerste 3 a 4 uur was prima, maar de 2 uur daarna toen het infuus weer wat hoger ging heb ik steeds 5 min weeenstormpjes gehad en dan 10 min niks. Ik had been en rug weeen. Ik vond het vreselijk eerlijk gezegd. Maar bij iedereen is het denk ik anders. Je kan dus nergens vanuit gaan of het meevalt of niet. Voordeel met inleiden is dat je in het ziekenhuis bent en er continue verpleging in de buurt is. Ik wil je niet bang maken, maar wil je wel een reeel beeld geven dat het niet perse makkelijk of fijn is. Ik denk net als met natuurlijk bevallen, kan mee of tegen vallen. Succes met de laatste loodjes en de bevalling!
Ik ben ook wel benieuwd inderdaad, je hoort zoveel verschillende verhalen.. Ik ben nu 38w2d, maar als ze met 40 weken niet spontaan is gekomen dan willen ze me ook gaan inleiden (ivm bloeddruk waar ik medicatie voor krijg). Maar daar zie ik zooo tegenop en heb het gevoel dat als het spontaan komt toch prettiger is.. Wie heeft nog meer ervaring?
Ik ben ook ingeleid bij 40+3, begonnen met een ballontje, ging niet goed (verkeerd geplaatst + veel bloed verlies) dus mocht ook niet opnieuw, wel vanaf toen weeen. Dag later begonnen met medicatie om de baarmoedermond te verstrijken (3 keer zo'n pil gehad), dit duurde 24 uur. Toen zijn Snachts mijn vliezen spontaan gebroken.
Toen kreeg ik om 01:00 een infuus voor de IV opwekkers, dit vond ik echt vreselijk. Continu hele hevige weeën. Om 06:00 een ruggenprik gehad (zat niet goed, niet goed geprikt). Toen zat ik om 12:00 op 7 cm. Om 17:00 2 artsen en 3 verpleegkundige in mijn kamer. Ging met onze zoon niet goed en kreeg ik spoed keizersnede.
Al met al heb ik het als heel heftig ervaren. Ik zou het zo weer doen en wil je ook niet bang maken maar wees wel realistisch.. een spontane bevalling is ook geen feestje.
Wat ik wel heel fijn vond is dat er continu verpleging is (zoals de andere mama ook zegt). Ze letten echt zo goed op je en zijn zo lief!!
JE KAN HET!!!!
En zodra je kleine baby op je ligt, echt waar!! Is het je allemaal waard!!!!
Geniet vooral!! Als je baby 6 maanden is (zoals de onze nu), dan ben je alles vergeten en geniet je alleen nog maar!!
Toen kreeg ik om 01:00 een infuus voor de IV opwekkers, dit vond ik echt vreselijk. Continu hele hevige weeën. Om 06:00 een ruggenprik gehad (zat niet goed, niet goed geprikt). Toen zat ik om 12:00 op 7 cm. Om 17:00 2 artsen en 3 verpleegkundige in mijn kamer. Ging met onze zoon niet goed en kreeg ik spoed keizersnede.
Al met al heb ik het als heel heftig ervaren. Ik zou het zo weer doen en wil je ook niet bang maken maar wees wel realistisch.. een spontane bevalling is ook geen feestje.
Wat ik wel heel fijn vond is dat er continu verpleging is (zoals de andere mama ook zegt). Ze letten echt zo goed op je en zijn zo lief!!
JE KAN HET!!!!
En zodra je kleine baby op je ligt, echt waar!! Is het je allemaal waard!!!!
Geniet vooral!! Als je baby 6 maanden is (zoals de onze nu), dan ben je alles vergeten en geniet je alleen nog maar!!
Hoi Marlein,
Ik was 2 augustus uitgerekend en ben uiteindelijk 31 juli bevallen.
Ze wilden mij inleiden omdat mijn bloeddruk te hoog was.
Echter wilden ik geen oxytocine (wee opwekkers) omdat dit niet heel goed blijkt te zijn voor de baby. Mijn vriend heeft toen gevraagd of we het eerst konden en mochten proberen zonder oxytocine. Dit mocht!
Ik had van mezelf al 2 cm ontsluiting. Toen we 31 juli in het ziekenhuis aankwamen hebben ze mijn vliezen om kwart voor 10 gebroken met een soort brijnaald (hier voel je echt helemaal niets van). Meestal geven ze je daarna gelijk oxytocine omdat de weeen vaak niet uitzichzelf op gang komen. Ik ben dus heel erg blij dat ik ervoor gekozen heb om te wachten met het inspuiten van oxytocine.
Kwart over 10 kreeg ik onder de douche weeen. Om 12 uur had ik 4cm ontsluiting en om 2 uur had ik 8 cm ontsluiting.
Uiteindelijk is mijn kindje om 15:18 geboren. Ik ben in 5 uur bevallen! zonder oxytocine.
Wat ik wil zeggen is dat je ook in het ziekenhuis nog steeds zelf de baas bent. Je moet het altijd zeggen als je een ingreep niet wilt.
Je hebt de touwtjes in je eigen handen.
heel veel succes! je kan het
liefs xx
Ik was 2 augustus uitgerekend en ben uiteindelijk 31 juli bevallen.
Ze wilden mij inleiden omdat mijn bloeddruk te hoog was.
Echter wilden ik geen oxytocine (wee opwekkers) omdat dit niet heel goed blijkt te zijn voor de baby. Mijn vriend heeft toen gevraagd of we het eerst konden en mochten proberen zonder oxytocine. Dit mocht!
Ik had van mezelf al 2 cm ontsluiting. Toen we 31 juli in het ziekenhuis aankwamen hebben ze mijn vliezen om kwart voor 10 gebroken met een soort brijnaald (hier voel je echt helemaal niets van). Meestal geven ze je daarna gelijk oxytocine omdat de weeen vaak niet uitzichzelf op gang komen. Ik ben dus heel erg blij dat ik ervoor gekozen heb om te wachten met het inspuiten van oxytocine.
Kwart over 10 kreeg ik onder de douche weeen. Om 12 uur had ik 4cm ontsluiting en om 2 uur had ik 8 cm ontsluiting.
Uiteindelijk is mijn kindje om 15:18 geboren. Ik ben in 5 uur bevallen! zonder oxytocine.
Wat ik wil zeggen is dat je ook in het ziekenhuis nog steeds zelf de baas bent. Je moet het altijd zeggen als je een ingreep niet wilt.
Je hebt de touwtjes in je eigen handen.
heel veel succes! je kan het
liefs xx
Bedankt voor jullie reacties, ik vind het reuze spannend, maar ik weet nu wel wanneer ik ongeveer mijn kleine meisje mag ontmoeten
Ik probeer mezelf voor te houden dat ik in 1 van de beste ziekenhuizen ben, en dat ze me daar zeker zo goed mogelijk zouden helpen. Hopelijk komt het allemaal een beetje snel op gang, zie er vooral ook tegenop dat ik opgenomen wordt, al voor het balonnetje, dus met veel pech lig ik 3a4 dagen in het ziekenhuis..
Ik probeer mezelf voor te houden dat ik in 1 van de beste ziekenhuizen ben, en dat ze me daar zeker zo goed mogelijk zouden helpen. Hopelijk komt het allemaal een beetje snel op gang, zie er vooral ook tegenop dat ik opgenomen wordt, al voor het balonnetje, dus met veel pech lig ik 3a4 dagen in het ziekenhuis..
Wanneer word jij ingeleid Marlein? Ik heb gisteren bij de gynaecoloog aangegeven dat ik er echt wel tegenop zie om ingeleid te worden omdat het toch wat onnatuurlijker is. Ze gaf aan dat dit natuurlijk ook wel een beetje zo is (ja eerlijkheid graag) maar dat het qua pijn geen verschil hoeft te maken. De ene bevalling zonder inleiding is ook absoluut de andere niet namelijk en daar zijn ook genoeg horrorverhalen van, net als bij een inleiding waarbij de ene het vreselijk vond en de ander goed te doen. In het ziekenhuis houden ze constant in de gaten of het ook goed gaat. Deze woorden allemaal stelden me wel gerust.