Ik ben ingeleid met 38+4 weken. Bij de 20 weken echo lag mijn placenta nog voor de baarmoedermond. Bij de controle bij 30 weken was de placenta weg, maar dacht de echoscopiste nog wel bloedvaten voor de uitgang te zien. In de twee weken daarna nog twee echo's gehad, maar toen waren er geen bloedvaten te zien voor de uitgang.
De artsen waren er dus van overtuigd dat de bloedvaten weg zouden zijn voor de baarmoedermond, maar stel dat ze het toch niet goed gezien hadden en de bloedvaten zouden scheuren bij het breken van mijn vliezen, zou dit binnen no time levensgevaarlijk kunnen zijn voor mijn dochter.
De gynaecoloog heeft de keuze voor manier van bevallen aan ons gelaten, van natuurlijk thuis bevallen tot keizersnede. Daarbij is het wel belangrijk te weten dat mijn oudste dochter, vanwege heeel wat anders, met 33 weken was geboren en 7 maanden later overleden is.
Dus ook vanwege de angst, dat het misschien weer fout zou kunnen gaan, hebben we gevraagd voor een inleiding. zodat de artsen gecontroleerd de vliezen konden breken, waarbij ze, toen ik eenmaal ontsluiting had, letterlijk met een camera konden kijken of de bloedvaten weg waren. Anders kon ik alsnog meteen weggereden worden voor een keizersnede. Ze kozen voor 38 weken zodat de kans klein was dat mijn vliezen thuis al zouden breken. Ik mocht zelf de datum uitkiezen die week, wat nogal gek was! Gelukkig is alles helemaal goed gegaan en ben ik natuurlijk bevallen van mijn prachtige dochter en ben ik heel blij dat de artsen, gezien wat wij hebben meegemaakt, zo goed met ons meedachten en meeluisterden.