Irritaties

Hallo allemaal,

Ik wil eventjes wat kwijt. Morgen ben ik 36 weken zwanger en ik irriteer me mateloos aan mensen die vragen hoe het met mij gaat… mijn schoonouders bijvoorbeeld. Die vragen als ze me zien wel 3a4 keer hoe het met me gaat. Als ik bijvoorbeeld even ga liggen of ga zitten. ALS HET NIET GAAT ZEG IK HET WEL!!!!! Wil dit zo graag keihard tegen ze schreeuwen. Heb al geprobeerd hints te geven zoals kortaf reageren met alleen “goed hoor” waarop ik te horen krijg nou dat is wel een heel kort antwoord.. pfff laat me gewoon met rust! Een paar vrienden van ons doen precies hetzelfde. Vragen telkens hoe het gaat! Laat me gewoon in mijn waarde…

Waar ik me ook zo erg aan irriteer is eten. Gisteren waren we bijvoorbeeld met wat vrienden wat eten. We hadden gewoon een paar hapjes besteld waar iedereen wat van kon eten. Nu was dat o.a. een vleesplankje met vleeswaren die ik niet mocht en 2 pizza’s salami. Er werd heel erg opgedrongen dat ik iets moest eten, waarna ik vertelde dat ik dit niet kan eten omdat het niet goed is voor de baby waarop ik als antwoord kreeg: “maar waarom dan niet is toch gewoon in de oven geweest” en “je kan toch gewoon de salami er alleen afhalen” en nog meer. Dan stapelt bij mij de irritatie alweer op. Ik kan het gewoon niet eten en daarmee basta hou er gewoon over op…. Ze doen het misschien omdat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren. Ik weet dat het goed bedoeld is maar nee is gewoon nee…

Hebben jullie hier ook last van?

Groettttjess,
Daphne
 
Misschien in plaats van hints geven gewoon duidelijk zeggen dat jij deze vraag vervelend vindt? Ze kunnen geen gedachten lezen he… en waarschijnlijk is het alleen maar goed bedoeld. Maar als jij niet duidelijk zegt dat dit jouw irriteert dan kunnen zij het ook niet weten. Daarnaast denk ik, wees blij dat ze betrokken en geinteresseerd zijn in hoe het met je gaat. Maar dat is mijn mening.
 
Na week 36 trok ik ook heel veel niet hoor ?. Zijn de hormonen en de laatste loodjes

Bedenk gewoon na je woede dat ze het goed bedoelen ?
 
Hier ook 36 weken zwanger en ik erger me ook helemaal blauw aan sommigen in mn omgeving, haha. Zo zegt mijn schoonmoeder steeds dat ze zich 'zorgen maakt' omdat ze vindt dat ik er moe uit zie. Ja, duh, ik moet 6 keer per nacht plassen en heb al een peuter die om 7 uur 's ochtends graag politietje wil spelen?. Oh en dan praat ik nog niet eens over wildvreemde mensen die me, als ik op de fiets zit, dingen naroepen als: 'Rustig aan he! Denk om jezelf!' Laat me gewoon met rust. Ik merk ook wel aan mezelf dat ik weinig meer kan hebben hoor van anderen. Nog een paar weekjes!?
 
Ik irriteer me met 34 weken aan van alles, behalve aan de door jou genoemde goed bedoelde opmerkingen haha. Ik maak er gebruik van, " ja poeh ik ben ook moe en blijf fijn zitten." 
Inderdaad wellicht duidelijker zijn? Nog even volhouden, dan mogen de hormonen zich weer langzaam stabiliseren ;)
 
Merk dat hier ook de irritaties aardig oplopen en soms manlief die niet helemaal begrijpt dat het fysiek soms zwaar is. En iedereen die maar een praatje met je willen maken omdst je nu zwanger bent( voorheen nooit een woord gezegt tegen me). Of gewoon van die domme opmerkingen hou je buik eens in. Pff nog 6 weken moet ik nog.
 
Haha ik moet er stiekem een beetje om lachen. Is toch hartstikke goed bedoeld allemaal? He zullen je hormonen zijn. Tel tot 10 en over een jaar lach je erom. Succes met de laatste loodjes!
 
Ja, ik ben het met Sophie eens. Ze zullen het wel goed bedoelen, maar het valt een beetje verkeerd. Snap ik ook wel. De 1 heeft er meer last van dan de ander. Ik ben persoonlijk wat assertiever en geef vaak een directe opmerking terug als het me niet zint.
Over een tijdje is je lichaam weer hersteld van de hormonen en kan je erom lachen als je eraan terug denkt. Zo is dat vaak ook met de bevalling zelf. Soms zeg je dingen dat je niet zo bedoelt. Heel veel succes. ?
 
Terug
Bovenaan