Hee allemaal,
Ik ben op zoek naar mensen die hetzelfde doen als ik. Een forumtopic waarin we elkaar de verhalen vertellen van hoe het gaat.
Ik heb nu 6 IUI-pogingen gehad en het is tijd voor IVF. Ik vind dat heel onwerkelijk. Het is niet helemaal helder waardoor ik niet zwanger raak, behalve dat één eileider vocht bevat (hoewel dat nog niet helemaal zeker is) en het feit dat ik wat ouder ben (net 38). Ik had nu een 'rustmaand' en de hoop dat ik nu toch zwanger zou zijn, die is er natuurlijk telkens weer. Ik vind het erg lastig, weet niet goed hoe ik me moet voelen en wat me te wachten staat.
Van het ziekenhuis heb ik een enorme hoop brieven gekregen met allerlei info en data erin waarop ik er moet zijn. Ik vind het moeilijk ze te begrijpen, het lijkt of er een hele berg prikken en echo's en andere extra's op me afkomen.
Ik vind het lastig dat alles op mij neerkomt, ál die shit in een eigenlijk gezond lijf. Ik doe het maar, maar vind het moeilijk om de positieve kant (waar doe je het voor) goed te zien. Ik heb eigenlijk een hoop zelfmedelijden
.
Dit is nog maar een fractie van de miljoen gedachten en gevoelens. Herkent iemand dit?
Ik ben op zoek naar mensen die hetzelfde doen als ik. Een forumtopic waarin we elkaar de verhalen vertellen van hoe het gaat.
Ik heb nu 6 IUI-pogingen gehad en het is tijd voor IVF. Ik vind dat heel onwerkelijk. Het is niet helemaal helder waardoor ik niet zwanger raak, behalve dat één eileider vocht bevat (hoewel dat nog niet helemaal zeker is) en het feit dat ik wat ouder ben (net 38). Ik had nu een 'rustmaand' en de hoop dat ik nu toch zwanger zou zijn, die is er natuurlijk telkens weer. Ik vind het erg lastig, weet niet goed hoe ik me moet voelen en wat me te wachten staat.
Van het ziekenhuis heb ik een enorme hoop brieven gekregen met allerlei info en data erin waarop ik er moet zijn. Ik vind het moeilijk ze te begrijpen, het lijkt of er een hele berg prikken en echo's en andere extra's op me afkomen.
Ik vind het lastig dat alles op mij neerkomt, ál die shit in een eigenlijk gezond lijf. Ik doe het maar, maar vind het moeilijk om de positieve kant (waar doe je het voor) goed te zien. Ik heb eigenlijk een hoop zelfmedelijden
.Dit is nog maar een fractie van de miljoen gedachten en gevoelens. Herkent iemand dit?
