Hallo,
Ik heb inmiddels een prachtige dochter van 3 jaar. Maar voordat het zover was gingen er een aantal operaties en vele onderzoeken aan vooraf. Uiteindelijk ben ik dus met IVF zwanger geworden. Daar ben ik erg blij mee, omdat ik me ook goed realiseer dat dit niet voor iedereen is weggelegd.
Inmiddels hebben we een aantal pogingen gedaan voor een tweede. Een keer eindigde de poging in een miskraam, de andere pogingen zijn mislukt. Mijn partner en ik hebben besloten om te stoppen met de behandelingen, het is niet meer op te brengen. Ik geniet elke dag van mijn dochter, maar ik had haar zo graag een broertje of zusje toegewenst.
Herkent iemand dit gevoel ? Blij dat je moeder geworden bent, maar niet het gezin "krijgt" wat je graag wilde hebben ?
Ik heb inmiddels een prachtige dochter van 3 jaar. Maar voordat het zover was gingen er een aantal operaties en vele onderzoeken aan vooraf. Uiteindelijk ben ik dus met IVF zwanger geworden. Daar ben ik erg blij mee, omdat ik me ook goed realiseer dat dit niet voor iedereen is weggelegd.
Inmiddels hebben we een aantal pogingen gedaan voor een tweede. Een keer eindigde de poging in een miskraam, de andere pogingen zijn mislukt. Mijn partner en ik hebben besloten om te stoppen met de behandelingen, het is niet meer op te brengen. Ik geniet elke dag van mijn dochter, maar ik had haar zo graag een broertje of zusje toegewenst.
Herkent iemand dit gevoel ? Blij dat je moeder geworden bent, maar niet het gezin "krijgt" wat je graag wilde hebben ?