ivm werken of juist niet

A

Anoniem

Guest
Hoi,
veel schrijf ik niet op het forum maar ik ben wel een trouwe lezer. Maar nu zit ik toch met een probleem. Onze zoon is geboren begin augustus. Ik ben nu 5 weken aan het werk, volgende week de 6e en dan vakantie. Ik sta namelijk ik het onderwijs. Ik geef les aan kinderen van groep 7 en het valt heel zwaar uit. Niet het werk zelf, wel de kinderen wat het werk wel zwaar maakt. Ze hebben het moeilijk met grenzen, waarden, normen, enz. Elke dag is er wel een voorval waar ik wat van aangedaan ben, elke dag is er wel een ruzie, enz. In die mate dat ik 's avonds helemaal leegezogen thuiskom. Helemaal op, meerdere malen al huilend om de onmacht die ik doorheen de dag voel. Ik geef graag les, met veel plezier, maar ze staan op geen enkele manier voor open. Het feit dat ik het me dan ook nog aantrek en er zo in opga, maakt het er zeker niet makkelijker op. Ik heb echt al vanalles geprobeerd, vanalle soorten aanpak, straffen, belonen, enz. Noem het op en ik heb het gedaan.
En na zo'n beladen dag, kom ik thuis en is onze zoon er ook. Ik zie het ventje doodgraag maar ben zo kapot van de dag dat de energie ontbreekt om nog met hem bezig te zijn. En dat vind ik zo erg. Gelukkig heb ik een zeer zorgzame partner die het voor zijn rekening neemt, maar hij heeft heel de dag gewerkt zodus. Dus zit ik daar 's avonds te wenen om slechte dag en om het feit dat ik mijn zoon niet kan geven wat ik wil. Verschrikkelijk.
De job die ik heb, zou lopen tot op het einde van het schooljaar maar ik weet dat ik dat niet volhoud zo. Ik heb dan ook beslist om er mee te stoppen, toch in die school en dat leerjaar. Desnoods op zoek te gaan naar halftijds werk, maar niet meer daar. Ons gezin lijdt er te hard onder. Ondanks het feit dat ik wil stoppen, heb ik gewoon angst voor dat echt te doen. Hoe leg ik dat allemaal uit, ook aan mijn werkgeven maandag? Wat denkt de rest daar van? Wat voor beeld geeft dat als andere scholen daarvan horen? Zo van die vragen. En toch weet ik dat mijn gezin het belangrijkste is dus zou ik me van de rest niks mogen aantrekken. Of toch? Mijn partner staat 100% achter mijn keuze want hij vond het ook alles behalve leuk. Wat denken jullie er van? Iemand een idee hoe ik met dit alles moet omgaan want ik zit wat in de knoop...
Alysse
 
je eigen gemoedstoestand is het belangrijkst: als jij er niet tegen kunt, en daar klachten van ondervind, dan moet je kiezen wat voor jou het beste is. Het is erg belangrijk om je werk 'op school' te laten, maar dat is niet altijd eenvoudig (maar t is wel heeriljk als je het kunt)
ik weet niet hoe lang je al in het onderwijs zit en hoeveel dagen je werkt, maar het is wel zo, dat het ene jaar makkelijker is danhet andere EN dat je na verloop van jaren steeds beter je weg weet te vinden hoe bepaalde kinderen aan te pakken.
wat je werkgever betreft: die zal misschien balen om tijdens het schooljaar een ander te moeten zoeken, maar dat is zijn zorg. Toekomstige werkgevers: je kunt dit volgens mij makkelijk uitleggen, je was er nog niet klaar voor om zo snel al weer aan de slag te gaan.
Als het echt niet meer gaat: kappen, maar als je een kleine opening voor je zelf ziet, zou ik zeggen doorbijten, dat vermindert namelijk je angst om in de toekomst voor de klas te gaan.
(heb zelf ook  een en ander ervaren, werk nl 11 jaar in het voortgezet onderwijs op een vmbo, ook niet altijd de makkelijkste doelgroep)
zet em op!
 
Hai,

Is het een idee om niet meteen alle schepen te verbrande met het risico op een negatieve referentie maar bv ouderschapsverlof aan te vragen zodat je minder kan gaan werken? Je zou dan aan kunnen geven dat de combinatie werk/prive te zwaar is en dat je tijdelijk minder wil werken. Aan het eind van het schooljaar zie je dan wel verder toch?

gr.Ing
 
Moeilijk, maar ook vind dat je gemoedsrust het belangrijkste is, anders loop je zo naar een burn- out en dat is ook niet wat goed is.
Natuurlijk is je gezin belangrijk.
Mijn vraag is ook eigenlijk of je fulltime werkt en of je baas van de klassenproblemen weet?   Soms wordt je daar enorm mee geholpen...misschien is een klas met een lagere leeftijd wat meer voor je? Vergeet niet dat je het thuis nu ook heel druk hebt, met de kleine heb je een totaal nieuw leven. Ik sta zelf ook voor de klas en weet wel een klein beetje hoe zo'n dag kan lopen op school.
Ik zou in ieder geval een goed gesprek aangaan met je baas. En als je wilt stoppen op die school,moet je stoppen, maar ik zou je wel aanraden om op een andere school te solliciteren.

Groetjes Hanneke
 
Hoi,
bedankt voor jullie reacties.
Dit is het 3de jaar dat ik aan het werk ben. Elk jaar heb ik interimwerk gedaan, telkens zwangerschapsverloven. Het probleem daarmee is dat ik geen ouderschapsverlof kan aanvragen.
De werkgever is zeker van op de hoogte van de moeilijkheden. Alle voorvallen die er zijn, vertel ik ook aan hem. En ik moet het inderdaad allemaal op school laten en niet mee naar huis nemen, maar dat lukt niet zo goed. Zeker niet met het gedacht dat ik de volgende dag weer naar de klas moet. Ik doe mijn job echt heel graag, met veel plezier is dat elk jaar al gelukt, tot nu. Ik geef doodgraag les, alleen niet op deze manier. Ik wil wel werken, maar niet op deze manier. En dan zit ik ook in mijn hoofd met, als ik stop en ergens anders werk vind, gaat het daar beter zijn?
Ik maak mezelf een beetje gek, ben er al een heel weekend van onder de voet. Mijn partner weet het ook niet meer  wat zeggen en het zorgt voor wat spanningen. Heb er een hekel aan.
Alysse
 
Hoi Alysse

Je zit echt in een vervelende situatie. Toch denk ik dat je voor jezelf moet kiezen. Jij en je gezin zijn op dit moment het belangrijkste! Het zou vervelender zijn als je straks echt thuis zit met een burn out, want dat zit er aan te komen als je je nu al zo slecht voelt. Je schrijft dat het andere jaren wel goed ging, blijkbaar ben je er nu gewoon niet aan toe. Een kind krijgen en zwangerschap doet veel met je en ook met je hormonen, waardoor je kunt veranderen. Ik weet niet of je het financieel redt met het salaris van je partner?  
Ik denk altijd dat  je gezin en jij voorop staan en daarna pas werk  (of je moet werken omdat het financieel niet anders kan), want  hier wordt niemand gelukkig van. Werk kan een enorme invloed op je hebben!
Hoe het er nu uitziet is er in de toekomst te kort aan leerkrachten, dus banen zullen er dan wel zijn.

Groetjes Irma
 
Ik ben het ook met voorgaande reactie eens hoor.
Jullie gezinnetje staat nu op nr. 1.
Je kindje heeft er uiteindelijk nix aan als je je eigen zo voelt.
Dat merk je kindje ook hoor, beter gezegd, dat voelen ze.

Als je de keus hebt om te stoppen met werken, zal ik dat zeker doen.
Dan kun je ff bijkomen van alles, en je eigen volledig op je gezinnetje richten.

Succes met je keuze!!

Groetjes Debby.
 
Hoi Alysse

Ik ben ook niet zo'n schrijver op dit forum, maar lees al maanden mee. Toch wilde ik even reageren op je onderwerp. Ik sta ook voor de klas. Ook  groep 7.
Ik ben alleen alwel begin dit schooljaar begonnen en werk drie dagen in de week.
Is het niet mogelijk om minder te gaan werken? Ik begreep namelijk dat je nu 5 dagen werkt. Lijkt mij ook verschrikkelijk zwaar! Op de dagen dat ik werk, ben ik ook moe en op als ik thuis kom. Ben meestal om half 6 thuis en dan is het dochter eten geven, in bad doen , flesje geven en hup naar bed.Maar ik weet niet of jij ook de luxe hebt dat je kind klokje rond slaapt natuurlijk.
Je vertelde dat je nog maar 5 weken bezig was. Dat is opzich nog niet zo lang. De kinderen zijn dan natuurlijk nog druk bezig met je uitproberen. Ook jij moet er nog helemaal inkomen en dan  begin je ook nog eens midden in het jaar (  in zo'n rottijd met sint en kerst).  Jouw grenzen zijn waarschijnlijk nog niet duidelijk.Ik heb ook een best pittige groep en heb nu pas het idee dat ze uitzichzelf doen wat ik graag wil.Maar dat heeft ook mij behoorlijk wat moeite gekost.Misschien wordt het na de kerstvakantie  allemaal iets rustiger als je gewoon kunt "werken" en geen drukke tijden meer hebt met sint en kerst enz.
Ik zou proberen minder te gaan werken (als dat mogelijk is) Zodat je een beetje balans tussen werk en thuis kunt krijgen.
Mijn tip is dat je het vooral even heel strak moet houden in de klas. Eerst alles op de rails voordat je weer leuke dingen gaat doen. Elke ochtend de regels bespreken zodat je steeds kunt zeggen: "Wat hebben we ook al weer afgesproken?". Ook ouders bellen als er echt dingen te ver gaan.En aan het einde van de dag de dag met ze evalueren.
Ik hoop voor je dat het snel beter gaat en dat je een oplossing kunt vinden.
Succes!
groeten Yvette
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan