Ja hoor daar gaan we weer

hoi,
wat een vervelende situatie voor je.
is het misschien een idee, dat als ze aanbieden om wat te kopen als jullie iets nodig hebben, te zeggen dat ze het op de spaarrekening van je kindje kunnen storten?
zo kunnen jullie gewoon van je eigen geld en met je eigen smaak de dingen uitzoeken voor je kleintje, en later kan je kleintje met dit geld studeren, op zichzelf, rijbewijs halen of evt trouwen...
zo heeft je kleintje er wel wat aan en je schoonouders zijn misschien tevreden?

veel sterkte met alles, en ik hoop dat het op wat voor manier ook, toch beter zal gaan in de toekomst.

liefs marina
 
Hoi!

Lastige schoonouders heb jij zeg!
Die van mij zijn redelijk erg, maar zoals dit is het (gelukkig) niet (niet lullig bedoeld)

Ik ben het met Marina eens, de volgende keer dat ze aangeven dat ze willen betalen zeggen dat ze het op een spaarrekening kunnen storten voor de toekomst van hun kleinkind.

Dat is de beste manier en anders gewoon niets meer vertellen, niet meer vertellen dat je de stad ingaat of dat je nog zo graag dit of dit wil kopen.

Het is een flinke opgave, zeker omdat ze niet willen luisteren, maar ik denk echt dat dit de beste oplossing is.

Succes.

Liefs Monica
 
Hoi hoi,

Ja dat van die spaarrekening is natuurlijk een idee. Het probleem is alleen dat ze al een spaarrekening voor haar geopend hebben en dat ze daar al iedere maand geld op storten.
Ook daar was ik het niet helemaal mee eens. We willen namelijk graag nog een kindje, en ik vind niet dat je het voor de ene wel kunt doen en voor de ander niet. Daar hadden ze niet echt over nagedacht bleek dus achteraf.

Meestal kan ik er wel goed tegen maar de vorige week werd het me echt even teveel. Maar het zijn vaak ook voorvallen waar zij gewoon niet verder over nadenken. In principe kunnen ze er niks aan doen.
Mijn man is het met veel dingen gelukkig met me eens. Maarja hij zit er wel tussenin. Ze gaat er 1 dag naartoe en dat vind ik gewoon genoeg. Heb er ook vrede mee hoor. Ik vind toch dat ze haar opa en oma moet leren kennen, ook al heb ik er dan geen goede band mee. Ik wil ze hun kleinkind niet onthouden. Dus die ene dag vind ik op zich ook niet zo erg. Ik merk alleen dat ze op mijn moeder heel anders reageert dan op mijn schoonmoeder. Als die twee toevallig een keertje samen bij ons thuis zijn dan zal ze altijd naar mijn moeder gaan en nooit naar mijn schoonmoeder.

Het zijn gewoon heel ouderwetse mensen, die het naar hun gevoel heel goed doen. En ze bedoelen het ook wel goed, dat is juist het probleem. Ze hebben alleen niet in de gaten dat ik het niet altijd even leuk vind.
Gesprekken halen niet veel uit, want vooral mijn schoonmoeder doet toch precies wat zij wil. Ze is erg dominant, maar dat is mijn heel schoonfamilie. Ik moet het er toch mee doen.
Dus die ene dag in de week overleef ik best wel. De rest van de week ga ik er ook niet naartoe hoor. Of mijn man moet al op bezoek willen, dan ga ik wel mee. Maar ook dan wil ons meisje niet echt bij oma.

Het is goed dat ik mijn frustratie af en toe bij jullie kwijt kan. Daarna kan ik er weer een tijdje tegenaan.

Bedankt voor het luisteren (lezen)
Groetjes Anne
 
Terug
Bovenaan