hallo meiden,
Tjee wat was het allemaal hektisch zeg.
Gistermiddag om 14 uur miskraam, om half 3 weer bij school staan.Kinderen s avonds kerst diner op school om 17 uur, om 17.15 uur weer bij vk.Toen dus te horen gekregen dat het teveel weefsel was...dus een zorg meer.Weet niet hoe ik thuis ben gekomen, maar weet wel dat ik zonder verlichting aan naar huis ben gereden.En ik maar denken waarom seinen die mensen nou...
Ik kon wel janken, maar wilden mn kids dit besparen...dus ophouden.Denk doe ik wel als ze op bed liggen....maar helaas kwam er onverwachts een neefje langs.
Ik ben naar bed gegaan maar was weer een hele slechte nacht.2 nachten slecht geslapen en de spanning hakte er vanmorgen vroeg wel in.
Heb mijn moeder gevraagd of ze met me mee wilde naar het ziekenhuis, zodat de kids door papa konden worden opgehaald uit school.
Ik was zo zenuwachtig...had de hele nacht al de naarste gedachten....van chemo tot aan baarmoederverwijdering....
Weet je door al die ervaringen ben je gewoon onzeker geworden van alle medici, dus totaal nergens meer vertrouwen in.
Maar ik kom binnen bij de gyneacoloog, kreeg een inwendig van nog geen 30 seconden, en het was al klaar.Mijn baarmoeder was schoon en het weefsel zag er goed uit.Hij vond het zelfs onnodig om op te sturen, maar voor mij heeft hij dat toch gedaan.
Hij zei ook heel duidelijk dat hij een onderzoek naar de miskramen onnodig vond...het is gewoon domme pech.Ik heb natuurlijk wel mijn dochtertje verloren, een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, een kindje met 19 weken zwangerschap en nu twee miskramen.Maar het heeft allemaal geen connectie met elkaar.
Hij zei ook dat het een volgende keer gewoon goed kan gaan.
En nu zeg ik dat ik er helemaal klaar mee ben en ik wil het lot niet tarten....maar ik zeg nooit nooit...we zien wel wat de toekomst brengt.
Ik ben blij dat het met jullie allemaal goed gaat.En ik ga jullie zeker wel volgen....daar heb ik geen problemen mee hoor.
Het verlies van mijn dochter was het ergste wat er in mijn leven gebeurd is, zodat ik nu alleen maar kan zeggen dat moeder natuur nu heel goed zijn werk heeft gedaan.
@ netje mientje...
Mijn dochtertje werd bijna 7 weken na haar geboorte plotseling heel grauw, mee naar dokter....kon niks vinden, toch voelde je haar energie uit haar vloeien, dus meteen door naar ziekenhuis, daar dachten ze hartje.Traumateam vanuit nijmegen overgekomen, ze dachten aan het hartje.Twee dagen op IC in nijmegen gelegen....was haar hartje niet....ze had zuurstoftekort in haar bloed gehad, maar konden de oorzaak niet vinden.Uiteindelijk op 9 augustus moest ze geopereerd worden, want door het zuurstoftekort hadden al haar organen een klap gehad...maar haar buikje werd blauw, dus waren ze bang dat haar darmen aan het afsterven waren.
Dus de operatie was erop of eronder.Toen de artsen binnenkwamen na operatie, zag ik het al aan hun gezicht.Haar darmen waren compleet afgestorven.Dus geen schijn van kans meer.
Maar door de operatie hadden ze wel de oorzaak gevonden....een malrotatie van haar darm.D.w.z. dat zij een draaiing had in haar darmen die er niet hoort te zitten en die zich nog een slag gedraaid had en zo haar hoofdader in de buik tijdelijk had afgesloten.Uiteindelijk is ze dus overleden aan een multiple organ disfunktion.Door die draaing in haar darmen.
Dit is natuurlijk de verkorte versie, want het was echt een nachtmerrie...en nog...
Zij is onze mooie stralende ster....en ik mis haar nog iedere dag.Maar ben zo blij dat ik in 2005 een mooie zoon nog heb gekregen, dat neemt een hoop pijn weg.Niet alles, dit draag je natuurlijk de rest van je leven bij je.
Mijn oudste dochter en jaimie zijn zelfs nog op tv geweest bij KRO Kindertijd.Het heette Courtney wast haar zusje jaimie.Was voor de adventkalender in december.(werd dus aantal maanden van te voren opgenomen)Er werd een hele grote ster op haar hemel gezet, voor begin en eind shot.Nu vind ik het zo treffend...alsof het allemaal zo moest zijn.Jaimie lachtte ook al na 3 dagen en dat deed ze vollop.Alsof ze wist dat ze zoveel uit haar korte leventje moest halen.Klinkt misschien heel raar, maar zo voel ik het echt.
De tv maatschappij heeft wel eerst toestemming gevraagd of ze het mochten uitzenden.Maar ik ben/was zo trots op mn meiden toen en dat ben ik nu nog steeds, dus wilde ik dat het graag uitgezonden werd.9 december,precies 4 maanden na haar overlijden is het uitgezonden.
Wat ik wel wil zeggen is dat wat zij had, heel zeldzaam is, dus niet dat jullie je daar druk om gaan maken...
Maar door dit ben ik een stuk nuchterder over een miskraam....tuurlijk doet hetpijn, maar het is beter dat moeder natuur zijn werk doet.
Ik moet nu echt dingen op een rijtje gaan zetten....de gyneacoloog vond het onzin om het nu maar op te geven.Hij snapte het wel hoor, maar voor hetzelfde geld, gaat het een keer goed.Dan zou mijn wens van 4 gezonde rondhuppelende kindjes wel vervuld kunnen worden....
Dus ga er even goed over nadenken en dan zien we wel.Hij wilde wel dat ik dan vanaf dag 1 naar hun zou komen en niet naar de vk.Dus toen ik zei of het kind daar soms ook door ons verwekt moest worden, kwam die man niet meer bij.
Dames ik ga zo lekker slapen....ben echt op, alsof er een aantal traktoren over me heen zijn gewalst.
Ik wil jullie wel even laten weten dat ik erg blij met jullie ben en dat ik even lekker kan luchten.
Ik heb ook hyves...wie van jullie nog meer?Anders voeg ik jullie lekker allemaal toe.
nou jullie horen me snel weer.
JULLIE LEKKER GENIETEN VAN HET PRACHTIGE WONDER IN JULLIE BUIK HE!!!
dikke knuffel en bedankt voor alles.
erika