Jaloers gevoel naar andere babys/bevallingen

<p>Ik loop hier al een tijdje mee rond.. En ik hoop dat ik niet de enige ben.  </p><p>Ik heb 2 kindjes, van 1,5 en 3 maand. De eerste bevalling was verschrikkelijk en ik heb daar later ook veel moeite mee gehad. De verloskundige gaf aan dat het eigenlijk niet erger kon, vooral niet bij een tweede. Met dat in mn achterhoofd ging ik vol vertrouwen de tweede bevalling tegemoet en je raadt t al; het kon dus wel erger. </p><p>Ik ben heel blij met mijn twee lieve kindjes, maar als er om ons heen babietjes geboren worden voel ik me enorm jaloers! De bevallingen gaan altijd sneller dan de mijne, lekker thuis bevallen of snel weer naar huis.. En als ik de babies zie dan voel ik ook jaloezie.. Belachelijk natuurlijk want ik heb al 2 hele mooie kindjes.</p><p>Ik heb dit alles ook uitgesproken naar mijn man, maar hij snapt niet goed hoe ik me voel. Ik weet dat ik nog wat te verwerken heb en vraag me af of ik de enige ben? </p>
 
Wat voor soort jaloezie voel je naar andere kindjes? Dat zij wel makkelijk op de wereld zijn gekomen, of iets anders?
Ik herken je gevoel hoor. Ik heb een makkelijke bevalling gehad, maar na de bevalling ben ik veel bloed verloren, moest naar de OK en heb daardoor ook het gevoel (gehad) dat ik een belangrijk deel heb gemist. Kan erg jaloers zijn op moeders die hun kindje na de geboorte 3 uur lang op de borst hebben gehad etc. Ook het gevoel gehad dat ik daardoor tekort schoot, omdat die eerste uren zo belangrijk moesten zijn.
En ook nu ben ik zeker heel jaloers op andere baby's, omdat wij echt wel een pittig exemplaar hebben. Dan zie ik de baby's van vrienden die gewoon lekker op schoot zitten te niksen of zelf liggen te spelen in de box.... en dan word ik soms best verdrietig dat wij dat niet hebben.
 
Ik kan net zoals je man me weinig indenken over jouw gevoel.. ik vond bevallen helemaal niks maar ik ben nog nooit jaloers geweest op andere moeders die het in hun ervaring beter hebben gehad dan ik. Ik ben eigenlijk allang blij dat ze gezond en wel op de wereld gekomen is. Die hele bevalling ligt achter me.. dat is gewoon een afgesloten hoofdstuk
 
Hoi Nee sorry ik herken me daar totaal niet in. Bij mijn dochter heb ik een week in het ziekenhuis gelegen met volop weeën Zij is uiteindelijk veel te vroeg geboren door middel van een keizersnee. Maar ik heb nooit nare gevoelens richting andere gehad waarbij het wel normaal ging. Ik was juist altijd erg blij als het bij andere wel gewoon op de goede manier ging. Nu ben ik laatst bevallen van mijn zoontje die bevalling was heel pittig maar wel via de natuurlijke weg en daar ben ik wel ontzettend blij mee. Ik besef nu nog meer hoe heftige toen met mijn dochter was maar geen verkeerde gevoelens richting anderen
 
Hoi
Hier precies anders om  ben  soms best jaloers op vrouwen die een langere bevalling hebben gehad bij de eerste ging het zo snel dat ik er bijna niks van mee heb gekregen en bij de 2e moch ik niet gaan slapen verloskundige was bang dat ik dan ook pas weer van de persweeen wakker werd dus en dan te laat zou zijn kraam verzorgster was wel te laat er was geen tijd om haar nog voor de bevalling te bellen
 
Hoi hoi, ook ik herken me niet in jouw verhaal/ vraag maar ik wil wel graag even zeggen dat ik het knap vind dat je dit deelt hier. Iedereen verwerkt alles op zn eigen manier en we gaan op verschillende manieren met dingen om. Wat je zegt klinkt me niet raar in de oren hoor! Helemaal gezien wat je hebt mee gemaakt allemaal!
 
 
Ik herken mij wel in het stukje dat je jaloers kan zijn op bevallingen van andere vrouwen. Hoezeer ik het hen ook gun, soms hoor ik verhalen dat ik denk huh kan dat ook?? Wat een verschil met mijn ervaring! 
Het hoort denk ik ook bij een stukje verwerking. Je schrijft dat je jongste pas3 maanden is, ik denk dat je het wat tijd mag geven. 
 
Hoi,
Jaloers naar andere baby's ben ik totaal niet, ik vind mijn dochter de meest geweldige baby die er is ;-)
Jaloers naar andere bevallingen wil ik niet zeggen. Ik heb heel veel moeite gehad met het verwerken van de bevalling. Het was ook echt geen pretje hoe het allemaal is verlopen.
Heb soms nog steeds het idee dat ik er wat in blijf hangen.
Ik zou als ik nu terug kijk ook bijna alles anders doen.
De kraamweek, visite en noem maar op.
Toen we thuis waren kon ik de eerste 3 weken amper lopen. Hierdoor heb ik het idee veel gemist te hebben en die achterlijke roze wolk was een grote zwarte wolk.

Ik denk dat je met jaloers ook niet echt dit woord bedoelt misschien?
 
Terug
Bovenaan