Ik herken dit wel gedeeltelijk... ik merk dat ik nu al jaloers ben als iemand anders ook bevallen is (ongeacht het soort bevalling). Mijn bevalling ging niet helemaal zoals ik van tevoren gehoopt had. Hierdoor heb ik gek genoeg sinds 1 week na de bevalling al het gevoel dat ik de bevalling over wil doen ondanks de pijn etc. Het lijkt wel alsof ik dat allemaal alweer vergeten ben. Ook vind ik dat het veel te snel gaat, deze eerste weken. Mijn dochter is pas 3 weken oud en toch ben ik alsmaar bezig met dat ik terug wil in de tijd om het over te doen zodat ik haar nog een keer voor het eerst kan vasthouden, de kraamweek weer kan over doen en dus zelfs de bevalling en de zwangerschap (wat ook echt geen pretje was). Misschien een ander soort jaloezie dan jij hebt.. maar zoals hier al gezegd wordt, ik denk dat iedereen zo’n bevalling op zijn eigen manier verwerkt en dat de invloed van hormonen daarbij ook niet onderschat moet worden. Mij helpt het wel om veel over de bevalling te praten.