Jaloers gevoel naar andere babys/bevallingen

Ik herken dit wel gedeeltelijk... ik merk dat ik nu al jaloers ben als iemand anders ook bevallen is (ongeacht het soort bevalling). Mijn bevalling ging niet helemaal zoals ik van tevoren gehoopt had. Hierdoor heb ik gek genoeg sinds 1 week na de bevalling al het gevoel dat ik de bevalling over wil doen ondanks de pijn etc. Het lijkt wel alsof ik dat allemaal alweer vergeten ben. Ook vind ik dat het veel te snel gaat, deze eerste weken. Mijn dochter is pas 3 weken oud en toch ben ik alsmaar bezig met dat ik terug wil in de tijd om het over te doen zodat ik haar nog een keer voor het eerst kan vasthouden, de kraamweek weer kan over doen en dus zelfs de bevalling en de zwangerschap (wat ook echt geen pretje was). Misschien een ander soort jaloezie dan jij hebt.. maar zoals hier al gezegd wordt, ik denk dat iedereen zo’n bevalling op zijn eigen manier verwerkt en dat de invloed van hormonen daarbij ook niet onderschat moet worden. Mij helpt het wel om veel over de bevalling te praten. 
 
Ik weet inderdaad niet of jaloezie het goeie woord is, maar weet ook geen andere omschrijving. Dat ik de bevallingen nog moet verwerken is wel duidelijk, maar ik vind alle reacties erg fijn. 
Ik heb in mijn omgeving wel gezien dat een snelle bevalling ook echt niet prettig is (voor zover een bevalling dat kan zijn). En je hebt het nou eenmaal niet voor het kiezen wat dat betreft. 
@rolo; met de kennis die ik nu heb zou ik het gek genoeg ook over willen doen. Niet dat je het kunt plannen ofzo, maar achteraf gezien zou ik willen dat het anders was gelopen.
 
Ik had dit soort gevoelens toen ik zwanger was. Mijn zwangerschap was echt een hel. Toen ik 9 weken zwanger was begon ik rugklachten te krijgen. Ik kon 9 maanden echt niks! Dagelijks had ik helse pijn in me onderrug ik kon niet zitten staan lopen liggen. Ik was echt jaloers op vrouwen die nergens last van hadden, die lekker gingen sporten werken of shoppen. Als ik nu zwangere vrouwen zie of spreek die nergens last van hebben komen de jaloerse gevoelens toch weer terug. 
Nu na 2 jaar loop ik nog steeds met rugklachten.. soms denk ik hoeveel schade kan een zwangerschap aanrichten?
 
Ik vind het ook knap dat je hier open over bent! Ik heb net als jou ook een kindje van anderhalf en heb ook echt de rare behoefte om het allemaal nog eens te ervaren. Maar dan met de wijsheid van nu! 
Wat me helpt is om veel meer in het moment te gaan staan, te genieten van het hier en nu. De tijd is al zo snel voorbij gegaan, ik wil nu voor 100% genieten van hoe mn zoontje nu is, onze gesprekjes, gestoei en spelletjes. En ik kijk ook vaak terug naar de foto's, filmpjes en tekstjes die ik heb geschreven in de eerste maanden, dat helpt ook om het te herbeleven. 

Hopelijk lukt het je om jouw bevallingen een plekje te geven. Kun je bij vriendinnen of familie terecht met dit soort onderwerpen? 
 
Terug
Bovenaan