ANONYMOUS_USERNAME
New member
Lieve meiden,
Op dinsdagochtend 22 november is om 4 uur ? nachts onze prachtige dochter Jasmijn Margaretha Maria geboren. De tweede en derde naam zijn de namen van beide oma?. Uiteindelijk is ze via een keizersnede op de wereld gekomen.
Maandag aan het eind van de ochtend ben ik door de gynaecoloog gestript. Hij dacht dat dit mogelijk de bevalling op gang zou kunnen brengen en anders zou ik dinsdagochtend om 7 uur ingeleid gaan worden. Maandagmiddag had ik heel veel last van harde buiken. Na het eten ben ik vrij snel naar bed gegaan, omdat we eigenlijk natuurlijk vroeg op moesten. In bed begonnen de weeën echt en van de gynaecoloog had ik te horen gekregen dat ik bij weeën direct moest komen (dus niet wachten tot ze om de 5 minuten kwamen). We waren rond 22 uur in het ziekenhuis en toen werden de weeën héél heftig. Bij pas 3 cm ontsluiting... Ik heb toen om een ruggenprik gevraagd en gelukkig ook gekregen. Dat was denk ik rond 1 uur ofzo... Besef van tijd is helemaal weg... Ruggenprik was erg fijn ;-) en ik kreeg weer praatjes. Maar, ze merkten dat de waardes van Jasmijn daalden en uiteindelijk bleek ze ook niet goed te liggen. Om een heel lang verhaal kort te maken: er werd besloten om een keizersnede te doen. Uiteindelijk is om 3.55 uur onze Jasmijn geboren! 1e Apgarscore was een 8, 2e een 10. Ze woog 2325 gram, dus dat viel niet tegen. Ik moest natuurlijk gehecht worden en de kinderarts wilde vanwege alle perikelen tijdens de zwangerschap meteen naar haar kijken. Ik heb haar even gezien, maar daarna werd Jasmijn weggebracht naar de kinderafdeling. Ik moest naar de uitslaapkamer en heb Jasmijntje rond 5.30 uur in mijn armen gekregen. Een heerlijk moment! In de loop van de dag werd echter duidelijk dat de stand van haar kaak niet goed is. Die ligt teveel naar achteren, waardoor zelf drinken heel moeilijk gaat en ook ademenhalen op haar rug niet goed lukt. Ze krijgt dus sondevoeding en ligt alleen maar op haar buikje en zij. ook wordt ze aan alle kanten gemonitord. Ook de spierspanning is niet goed. Die is namelijk te slap. Dit alles bij elkaar betekent dat ze aan alle kanten onderzocht gaat worden. Onder andere door de fysiotherapeut, logopediste, plastisch chirurg, het team van het WKZ gespecialiseerd in medische genetica en volgens mij vergeet ik er nog een paar... Dit houdt in dat ze weken in het ziekenhuis moet liggen. Echt heel pittig, want we willen haar het liefste de hele dag om ons heen hebben. Er breken dus weer heel onzekere tijden aan! Ik lig nu nog in het ziekenhuis, maar word snel ontslagen. Dan wordt het dus steeds heen en weer pendelen. Gelukkig voel ik me lichamelijk alweer ietsje beter na de keizersnede, maar ik ben natuurlijk nog lang niet mobiel en afhankelijk van alles en iedereen. En moet veel rusten. Dat maakt het allemaal niet makkelijker. Ook psychisch is het heel moeilijk, al lijkt het kwartje nog niet helemaal te vallen bij mij. Gelukkig hebben Patrice en ik ontzettend veel steun aan elkaar en krijgen we vanuit het ziekenhuis ook maatschappelijk werk.Maar, vannacht hebben de eerste kraamtranen al wel gevloeid. Maar... ik geniet ook volop hoor! Jasmijn is echt geweldig! Ik kan me nu al geen leven meer zonder haar voorstellen! Ze is zó lief en mooi en tevreden. En ze lijkt ontzettend op mij toen ik baby was en heeft een prachtige bos haar! We zijn een supertrotse papa en mama en slaan ons ook door deze moeilijke periode heen!
Veel liefs, Marieke
Op dinsdagochtend 22 november is om 4 uur ? nachts onze prachtige dochter Jasmijn Margaretha Maria geboren. De tweede en derde naam zijn de namen van beide oma?. Uiteindelijk is ze via een keizersnede op de wereld gekomen.
Maandag aan het eind van de ochtend ben ik door de gynaecoloog gestript. Hij dacht dat dit mogelijk de bevalling op gang zou kunnen brengen en anders zou ik dinsdagochtend om 7 uur ingeleid gaan worden. Maandagmiddag had ik heel veel last van harde buiken. Na het eten ben ik vrij snel naar bed gegaan, omdat we eigenlijk natuurlijk vroeg op moesten. In bed begonnen de weeën echt en van de gynaecoloog had ik te horen gekregen dat ik bij weeën direct moest komen (dus niet wachten tot ze om de 5 minuten kwamen). We waren rond 22 uur in het ziekenhuis en toen werden de weeën héél heftig. Bij pas 3 cm ontsluiting... Ik heb toen om een ruggenprik gevraagd en gelukkig ook gekregen. Dat was denk ik rond 1 uur ofzo... Besef van tijd is helemaal weg... Ruggenprik was erg fijn ;-) en ik kreeg weer praatjes. Maar, ze merkten dat de waardes van Jasmijn daalden en uiteindelijk bleek ze ook niet goed te liggen. Om een heel lang verhaal kort te maken: er werd besloten om een keizersnede te doen. Uiteindelijk is om 3.55 uur onze Jasmijn geboren! 1e Apgarscore was een 8, 2e een 10. Ze woog 2325 gram, dus dat viel niet tegen. Ik moest natuurlijk gehecht worden en de kinderarts wilde vanwege alle perikelen tijdens de zwangerschap meteen naar haar kijken. Ik heb haar even gezien, maar daarna werd Jasmijn weggebracht naar de kinderafdeling. Ik moest naar de uitslaapkamer en heb Jasmijntje rond 5.30 uur in mijn armen gekregen. Een heerlijk moment! In de loop van de dag werd echter duidelijk dat de stand van haar kaak niet goed is. Die ligt teveel naar achteren, waardoor zelf drinken heel moeilijk gaat en ook ademenhalen op haar rug niet goed lukt. Ze krijgt dus sondevoeding en ligt alleen maar op haar buikje en zij. ook wordt ze aan alle kanten gemonitord. Ook de spierspanning is niet goed. Die is namelijk te slap. Dit alles bij elkaar betekent dat ze aan alle kanten onderzocht gaat worden. Onder andere door de fysiotherapeut, logopediste, plastisch chirurg, het team van het WKZ gespecialiseerd in medische genetica en volgens mij vergeet ik er nog een paar... Dit houdt in dat ze weken in het ziekenhuis moet liggen. Echt heel pittig, want we willen haar het liefste de hele dag om ons heen hebben. Er breken dus weer heel onzekere tijden aan! Ik lig nu nog in het ziekenhuis, maar word snel ontslagen. Dan wordt het dus steeds heen en weer pendelen. Gelukkig voel ik me lichamelijk alweer ietsje beter na de keizersnede, maar ik ben natuurlijk nog lang niet mobiel en afhankelijk van alles en iedereen. En moet veel rusten. Dat maakt het allemaal niet makkelijker. Ook psychisch is het heel moeilijk, al lijkt het kwartje nog niet helemaal te vallen bij mij. Gelukkig hebben Patrice en ik ontzettend veel steun aan elkaar en krijgen we vanuit het ziekenhuis ook maatschappelijk werk.Maar, vannacht hebben de eerste kraamtranen al wel gevloeid. Maar... ik geniet ook volop hoor! Jasmijn is echt geweldig! Ik kan me nu al geen leven meer zonder haar voorstellen! Ze is zó lief en mooi en tevreden. En ze lijkt ontzettend op mij toen ik baby was en heeft een prachtige bos haar! We zijn een supertrotse papa en mama en slaan ons ook door deze moeilijke periode heen!
Veel liefs, Marieke
