Hallo moeders,
Inmiddels hebben wij twee kindjes. Zwangerschap was niet veel bijzonders. Behalve dat het vrij grote kinderen zijn, sterrenkijkertjes en dat ik geen ontsluitingsweeen heb.
Voor de tweede bevalling had ik een heel senario in mn hoofd hoe goed het kon gaan, maar helaas was dit niet het geval. Lichamelijk heb ik er niets aan overgehouden, maar de bevalling psychisch verwerken was een heel ding. Gelukkig ben ik er wel overheen... alleen voelt het nog steeds als falen dat mijn lichaam zelf geen kindje op deze wereld kan zetten! Ook tegenover mijn man voelt dat best weleens als niet perfect. Terwijl ik heel goed weet dat het prima is zo.
Iemand ervaring?
Bedankt!
Inmiddels hebben wij twee kindjes. Zwangerschap was niet veel bijzonders. Behalve dat het vrij grote kinderen zijn, sterrenkijkertjes en dat ik geen ontsluitingsweeen heb.
Voor de tweede bevalling had ik een heel senario in mn hoofd hoe goed het kon gaan, maar helaas was dit niet het geval. Lichamelijk heb ik er niets aan overgehouden, maar de bevalling psychisch verwerken was een heel ding. Gelukkig ben ik er wel overheen... alleen voelt het nog steeds als falen dat mijn lichaam zelf geen kindje op deze wereld kan zetten! Ook tegenover mijn man voelt dat best weleens als niet perfect. Terwijl ik heel goed weet dat het prima is zo.
Iemand ervaring?
Bedankt!