Je man vertrouwen met je kind

Nu ik het opschrijf staat het er wel heel gek! Ik bedoel eigenlijk kun je je kind goed achterlaten bij je man als je zelf weg moet of bijvoorbeeld naar je werk moet.

Het eerste jaar heeft mijn man wel op onze dochter gepast toen ik moest werken. Dit ging best goed. Nu durf ik het eigenlijk niet meer goed en mijn man is er (misschien wel terrecht) boos om.
De reden dat ik liever niet heb dat mijn man op onze dochter pas is zijn de volgende:
* als ik gaan werken ben komen iedere keer mijn schoonouders op bezoek. Ze zetten de koffie dan op het randje van de tafel en niet in het midden waar ze er niet bij kan. Ze moet leren dat ze op moet passen volgens mijn schoonouders. (ik hou dan mijn hart vast) Dit doen ze als ze op bezoek komen als ik thuis ben ook. Mijn man durft er niks van te zeggen en min of meer vindt hij het ook onzin.
* Toen onze dochter 5 maanden was is mijn man met onze dochter van de laatste traptrede gevallen. Hij dacht dat hij al beneden was. Hij kon haar nog net (op een haar na) vasthouden, anders was ze op de plavuizen gevallen... Ik was thuis en hoorde alles gebeuren. Heb er nu nog nachtmerries over.
* Mijn man heeft vaak slaap omdat hij in ploegendienst werkt. Hij gaat nooit voor 24 uur naar bed. Ook al wordt onze dochter om 7:00 uur wakker. Daardoor is hij overdag suf en minder allert. Ik heb geeisd dat hij als hij op wil passen eerder naar bed moet gaan. Maar hij kan dat niet door die ploegendienst en heeft dan nog geen slaap...
* 1 keer ging mijn man wandelen en had mijn dochter haar pyama nog aan. Dit vond hij ook wel leuk staan. Het was in de zomer en het lijkt ook op een pakje, maar toch... ik was er niet blij mee.
* Afgelopen zaterdag ging mijn man patat bakken en liet de deuren openstaan van de bijkeuken en garage. Zelf ging hij even achter de pc. Opeens voelde ik (mijn moedergevoel) dat ze weg was en ze was papa gaan zoeken in de garage. Ze kon natuurlijk gewoon verder lopen omdat mijn man de deuren niet dicht had gedaan. Ze stond bij de frietpan te kijken... Vreselijk toch.

Nu wil mijn man op morgen op haar passen. Maar ze kan ook gewoon naar mijn ouders. Wat zouden jullie doen? Lastig he.

Groetjes Babybelle
 
Hoewel ik een zomer2006 moeder ben wil ik toch graag reageren op je vraag.

Natuurlijk moet je je man vertrouwen. OOk hij heeft het beste voor mijn zijn dochter en niet ieder persoon is gelijk. Jij kan ook van de trap vallen, en stel de telefoon gaat, jij rent er naar toe en laat per ongeluk een deur open staan.

Het argument van je schoonouders met de koffie vind ik de grootste onzin maar dat je man de confrontatie niet aan durft te gaan is wel weer begrijpelijk, nogmaals niet iedereen zit hetzelfde in elkaar.

Ga er gewoon van uit dat je man het beste met je dochter voorheeft en natuurlijk gebeurt er wel eens iets wat jij anders zou doen/ of het niet eens bent of niet blij maar hij is wel de vader van je kind. En geloof me je dochter heeft heel wat liever hem dan opa en oma, hoe lief die ook zijn.

Bovendien; HOe moet je man zich wel voelen! Ik geloof dat mijn man gelijk echtscheiding zou aanvragen als ik met deze argumenten hem niet zou laten oppassen.

Ik hoop dat ik je niet kwets met deze woorden, maar je moet ook een beetje los kunnen laten.

Succes in elk geval met je beslissing

Annemieke
 
hoi


pfffff moeilijke topic hoor
ik vindt wel dat je je man een kans moet geven natuurlijk want hij is natuurlijk wel de vader.........
mannen zijn nu eenmaal wat makkelijker , en misschien moet je proberen om ze afentoe eventjes alleen te laten (geen hele dag) om te kijken hoe het gaat, even naar de winkel en dan een keertje ietsje langer weg , en dan een half dagje weg zoiets????
misschien helpt dat ook wel voor je eigen gevoel want ik denk dat het jou ook niet lekker zit als je je man niet echt vertrouwd , maar je man zit het denk ik dan toch ook niet lekker als hij weet en merkt dat je hem niet helemaal vertrouwd bij zijn eigen kindje en wordt dan denk ik ook minder allert want jij bent wel in de buurt om op te letten dan
moeilijk hoor , maar denk toch dat je je man een kans moet geven en proberen je man te vertrouwen ookal kost het heel veel moeite en tijd
succes


liefs ilona
 
Hoi hoi,

Wat een lastig probleem
Ik begrijp je volkomen.
Wij moeders 'denken'het allemaal beter te weten en te kunnen.
Ook bij ons zin er dingen die mijn man veel anders doet dan ik.
Wel is het zo dat ook jij de onderste tree van de trap een keer kunt vergeten, zo'n 'fout" is bij iedereen mogelijk.
Maar over die koffie op het randje van de tafel kan ik me ook echt boos maken en een kleintje in pyama meenemen vind ik ook niet echt tof.
Over zulke dingen moet je met je man proberen op 1 lijn te liggen. en samen die regels stellen.
misschien kan je bv de kleertjes al klaar leggen op de dag dat hij oppast?

Ik hoop dat jullie er samen uitkomen.

Groetjes Marianne
 
Hoi,
Ook ik begrijp wel een beetje wat je bedoelt en hoe het voelt..
Ik doe als moeder ook 98% van alles met de kids..En weet ook dat het voor mijn man geen routine is..
Hij vergeet dingen, neemt de jongste zo mee, zonder een tasje, of drinken oid.
Maar mn een jaar of wat terug vond ik ook dat ik zelf alles beter deed..Maar moet wel zeggen dat het nu veel beter gaat. ik moet gewoon accepteren, en jij ws ook...dat ieder het op zijn eigen manier doet, en dat omdat het anders is, het niet minder goed is..Je kind merkt er vast weinig van.
Tuurlijk kun je hem wel vragen om wat voorzichtiger te zijn, ik vind dat dat mag..
Het gaat dan om veiligheid..
Maar echt, het is beter als je je er een beetje bij neerlegt..of er over praat..
Gr Rina
 
hoi hoi


Ik snap je best , ik ben ook zo van "ik doe het zelf wel ff allemaal , moeder"
maar toch als ik moet werken vind ik het fijner als Ryan bij papa thuis is in zijn eigen huisje en bedje dan bij een ander.
iedereen doet het anders en ook ik heb daar idd soms moeite mee
denk dat dat heel normaal is en je gewoon moet "wennen" aan de papa opvoeding
idd je kunt vast de kleding klaar leggen , doe ik ook vaak
of het fruit klaar leggen of het brood vast smeren
goed er over praten met je man is erg belangrijk

ook ik erger me aan dat koffie gebeuren en aan eht feit dat je man de confrontatie niet aan druft te gaan
het zijn zijn ouders en ik vind dan ook dat HIJ dat moet doen als het gebeurt waar hij bij is dan he .

goed praten en een beetje geven en nemen he .

succes verder.

groetjes moekje

p.s vind het wel een beetje raar klinken "oppassen" het is zijn eigen kind
wij passen toch ook niet  elke dag op op onze kids.
hoor het vaak maar vind het raar staan.
 
Tja, moeilijk verhaal hoor.

Over die koffie kan ik me ook wel druk maken, alleen heb ik juist weer schoonfamilie die erg (over) bezorgd zijn. Ze willen "hun" kind ook minimaal 1 keer per week hebben gezien, en volgens mij zijn ze dan weer verbaasd dat ze nog in leven is  

Ik hoor mijn schoonvader nog zo tegen mijn man zeggen: Geen koffie drinken als je Eline op schoot hebt. Nee papa, we zullen het echt niet doen!! ( maar ze hebben natuurlijk harstikke gelijk!!)

Over die pyama, daar zou ik mij dan minder druk over maken. Zolang ze het niet koud heeft of met - 10 alleen een  bikini aankrijgt.....

Ik denk ook niet dat je van je man kan eisen om op tijd naar bed te gaan. Ik werk onregelmatig, en het komt vrij vaak voor dat als ik nachtdienst heb, ik de dag erna gewoon voor de kinderen zorg, en op de dag van de nachtdienst zelf ook, waardoor ik minimaal 30 uur achter elkaar wakker ben. Dan ben je idd niet zo scherp, maar dit soort dingen als met de frituurpan overkomen mij dan ook weer niet, dat is misschien meer gewoon de slordigheid.

Heb je hierover al gesprekken met je man gehad?


 
Hoihoi,

Die koffie en die frietpan vind ik een kwalijke zaak. Waarom zeg jij niet iets tegen je schoonouders als je man het moeilijk vind om te zeggen?

En verder zijn mannen soms nu eenmaal erg makkelijk. Als Feline naar bed gaat poets ik haar tanden, maar mijn man bijvoorbeeld niet. (gelukkig brengt hij haar maar heel af en toe naar bed)
Dus die andere dingen zou ik niets van zeggen, dat zou ik niet bezwaarlijk vinden.

groetjes Mariska
 
Terug
Bovenaan