Nu ik het opschrijf staat het er wel heel gek! Ik bedoel eigenlijk kun je je kind goed achterlaten bij je man als je zelf weg moet of bijvoorbeeld naar je werk moet.
Het eerste jaar heeft mijn man wel op onze dochter gepast toen ik moest werken. Dit ging best goed. Nu durf ik het eigenlijk niet meer goed en mijn man is er (misschien wel terrecht) boos om.
De reden dat ik liever niet heb dat mijn man op onze dochter pas is zijn de volgende:
* als ik gaan werken ben komen iedere keer mijn schoonouders op bezoek. Ze zetten de koffie dan op het randje van de tafel en niet in het midden waar ze er niet bij kan. Ze moet leren dat ze op moet passen volgens mijn schoonouders. (ik hou dan mijn hart vast) Dit doen ze als ze op bezoek komen als ik thuis ben ook. Mijn man durft er niks van te zeggen en min of meer vindt hij het ook onzin.
* Toen onze dochter 5 maanden was is mijn man met onze dochter van de laatste traptrede gevallen. Hij dacht dat hij al beneden was. Hij kon haar nog net (op een haar na) vasthouden, anders was ze op de plavuizen gevallen... Ik was thuis en hoorde alles gebeuren. Heb er nu nog nachtmerries over.
* Mijn man heeft vaak slaap omdat hij in ploegendienst werkt. Hij gaat nooit voor 24 uur naar bed. Ook al wordt onze dochter om 7:00 uur wakker. Daardoor is hij overdag suf en minder allert. Ik heb geeisd dat hij als hij op wil passen eerder naar bed moet gaan. Maar hij kan dat niet door die ploegendienst en heeft dan nog geen slaap...
* 1 keer ging mijn man wandelen en had mijn dochter haar pyama nog aan. Dit vond hij ook wel leuk staan. Het was in de zomer en het lijkt ook op een pakje, maar toch... ik was er niet blij mee.
* Afgelopen zaterdag ging mijn man patat bakken en liet de deuren openstaan van de bijkeuken en garage. Zelf ging hij even achter de pc. Opeens voelde ik (mijn moedergevoel) dat ze weg was en ze was papa gaan zoeken in de garage. Ze kon natuurlijk gewoon verder lopen omdat mijn man de deuren niet dicht had gedaan. Ze stond bij de frietpan te kijken... Vreselijk toch.
Nu wil mijn man op morgen op haar passen. Maar ze kan ook gewoon naar mijn ouders. Wat zouden jullie doen? Lastig he.
Groetjes Babybelle
Het eerste jaar heeft mijn man wel op onze dochter gepast toen ik moest werken. Dit ging best goed. Nu durf ik het eigenlijk niet meer goed en mijn man is er (misschien wel terrecht) boos om.
De reden dat ik liever niet heb dat mijn man op onze dochter pas is zijn de volgende:
* als ik gaan werken ben komen iedere keer mijn schoonouders op bezoek. Ze zetten de koffie dan op het randje van de tafel en niet in het midden waar ze er niet bij kan. Ze moet leren dat ze op moet passen volgens mijn schoonouders. (ik hou dan mijn hart vast) Dit doen ze als ze op bezoek komen als ik thuis ben ook. Mijn man durft er niks van te zeggen en min of meer vindt hij het ook onzin.
* Toen onze dochter 5 maanden was is mijn man met onze dochter van de laatste traptrede gevallen. Hij dacht dat hij al beneden was. Hij kon haar nog net (op een haar na) vasthouden, anders was ze op de plavuizen gevallen... Ik was thuis en hoorde alles gebeuren. Heb er nu nog nachtmerries over.
* Mijn man heeft vaak slaap omdat hij in ploegendienst werkt. Hij gaat nooit voor 24 uur naar bed. Ook al wordt onze dochter om 7:00 uur wakker. Daardoor is hij overdag suf en minder allert. Ik heb geeisd dat hij als hij op wil passen eerder naar bed moet gaan. Maar hij kan dat niet door die ploegendienst en heeft dan nog geen slaap...
* 1 keer ging mijn man wandelen en had mijn dochter haar pyama nog aan. Dit vond hij ook wel leuk staan. Het was in de zomer en het lijkt ook op een pakje, maar toch... ik was er niet blij mee.
* Afgelopen zaterdag ging mijn man patat bakken en liet de deuren openstaan van de bijkeuken en garage. Zelf ging hij even achter de pc. Opeens voelde ik (mijn moedergevoel) dat ze weg was en ze was papa gaan zoeken in de garage. Ze kon natuurlijk gewoon verder lopen omdat mijn man de deuren niet dicht had gedaan. Ze stond bij de frietpan te kijken... Vreselijk toch.
Nu wil mijn man op morgen op haar passen. Maar ze kan ook gewoon naar mijn ouders. Wat zouden jullie doen? Lastig he.
Groetjes Babybelle