Je rot voelen door erge misselijkheid

L

Lieke7-

<p>Dag! </p><p>Ik wil even m'n ei kwijt... Ben nu bijna 8 weken zwanger van ons eerste kindje, onwijs welkom en blij mee! </p><p>Nu ben ik sinds een paar weken ontzettend misselijk, de laatste dagen zo erg dat ik helemaal niks binnen hou.. Ondanks dat ik er ook heel moe en energieloos van wordt voel ik me er best rot onder en heb ik het idee dat ik er helemaal niet van kan genieten..</p><p>Is dat niet ontzettend egoïstisch? Wie herkent dit? En wanneer trek je aan de bel betreft je misselijkheid?</p><p> </p><p>Liefs,</p><p> </p>
 
Pfff. Ik begrijp je volledig. Ik ben zwanger van de tweede en voel me zo ontzettend ziek. Ik hou weinig binnen, kan weinig eten/drinken en kan amper iets met mijn zoontje doen. Ik geniet totaal nog niet van de zwangerschap. Vreselijk vind ik dat, omdat ik wel zwanger ben terwijl het anderen niet lukt. Maar zo is het nu wel. Ik voel me ook een slechte moeder nu, de hormonen, slaaptekort en overgeven maken dat niet beter. We zullen er doorheen moetem, maar pfff.
 
Wat vervelend ook zeg! Ik snap precies wat je bedoeld, ook al heb ik nog geen andere kindjes.. ook tegenover m'n werk en thuis voel ik me rot.
Helaas kunnen we er niks aan doen, dat is het stomme ervan.. 
Hoelang ben je precies zwanger nu?
 
Ik ben nu 8 weken zwanger. We hebben het vandaag aan familie verteld en ik heb het ook aan mn leidinggevende verteld. Iedereen is heel blij voor ons, maar ik voel me wel schuldig naar mijn collegas inderdaad. Ik zadel ze op met mijn werk, zo voelt het. Ik heb de afgelopen dagen wel weer wat geprobeerd te werken, maar na hooguit een paar uurtjes kan ik niet meer. De 10 minuutjes lopen naar de auto ben ik al bekaf. 
Mijn vk gaf me de tip om, als ik wat kan eten, gewoon te eten waar ik zin in heb. Gezond eten komt wel zodra ik meer kan binnenhouden. Dus ik eet bananen, cakejes die ik vroeger nooit zou eten en aardbei-yoghurt blijft er in. Beschuitjes vind ik ook wel oke momenteel. 
 
Dan zitten we in precies hetzelfde schuitje..
Ik ben alleen bang dat wanneer ik ga eten wat ik lekker vind het er toch allemaal weer uit komt.. 
Ik durf het nog niet echt de wereld in te brengen, al is mn werk en dichtbijstaande familie al wel op de hoogte. 
Heb je wellicht al medicijnen genomen? 
 
Als je t niet meer trekt en fatsoenlijk kan functioneren: Emesafene.
Kan het je aanraden. Is veilig voor je baby én helpt jou... Je moet doen wat je zelf fijn vindt, maar er is dus wel degelijk iets te doen aan de misselijkheid... 
 
Ja, zo herkenbaar. Vraag naar emesafene! Ik werd vanaf week 5 of 6 tot week 17 ziek. In week 11 was het dieptepunt: ik kon geen slokje drinken meer binnenhouden en was na 2 dagen uitgedroogd. Toen werd emesafene als zetpil voorgeschreven en daardoor knapte ik zo op! Uiteindelijk in totaal zes weken iedere ochtend en middag een tabletje genomen. Vergat ik deze dan werd ik er door de misselijkheid wel weer aan herinnerd. Sinds week 17 is het bij mij gelukkig afgenomen en beperkt tot ochtendmisselijkheid. Nu ben ik 22 weken en nog steeds de meeste ochtenden eerst wat aan het spugen (of ik nu wel of niet eerst wat eet) maar dat vind ik prima te doen na die ellende van de eerste periode ;-)
Ik zou zeggen probeer de medicijnen! Het is niet top want je blijft je wat minder voelen maar het haalt echt de scherpe randjes weg zodat je je eten en drinken binnen kunt houden en daar knapt een mens sowieso al van op.
Hang in there, het wordt echt beter!!
 
Mijn vk had het daar inderdaad al over. Maar ik vind het zo gek idee. Je ‘moet’ gezond eten, goed voor je kindje. Geen alcohol/drugs maar vervolgens gooi je er wel medicijnen bij... Ik moet zo naar de huisarts voor wat anders, maar ga wel vragen of hij/zij me er iets meer over kan vertellen. Misschien dat ik er om vraag en het dan als back-up in huis heb, voor als ik het echt niet meer trek! 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan