Jeetje mina, dat was schrikken...!!!!!!!!


Hoi,

Ik herken het helemaal! En dat is enorm schrikken ja,.. poeh!
Tijdens mijn zwangerschap werd ik s'morgens wakker en mijn rechtergezichtshelft tintelde en voelde raar. Toen ik mijn vriend wilde wakker maken om te vragen of hij wat zag merkte ik dat ik niet normaal kon spreken. Ik "lispelde" helemaal en had er geen controle meer over. Ik helemaal in paniek omdat er bij ons in de familie hersenbloedingen veel voorkomen en ik er ook de symptomen van ken. Het duurde een dik half uur voordat ik weer normaal kon praten.

Achteraf was het mijn enorme buik dit met liggen/slapen de zenuwen en bloedtoevoer afknelde en daardoor ik die uitvalverschijnselen kreeg.
Ik heb dus de laatste 7  weken beneden rechtop in een fauteuil geslapen met een krukje onder mijn voeten.. Dat was alles behalve leuk..

Ik kan me je paniek dus helemaal voorstellen.. De meest gekke dingen flitsen er dan door je hoofd!!

Hopelijk ben je al iets van de schrik bekomen..

Esmé mv Kay
 
Jeetje Jeske,

dat was idd schrikken zeg!!!! Ik hoop voor je dat het niet al te lang duurt en dan maar even in de ziektewet! Je lichaam is toch echt wel het belangrijkste dat je hebt en beter vervelen in de ziektewet, dan achteraf niet meer voor Ilse kunnen zorgen omdat je graag door wilde gaan, toch?

Beterschap
Liefs Maaike
 
JEmig, nou, rustig aan he! Ook met die linkerkant. Dat je niet straks aan allebei de kanten vast zit.
En ook van Esmé, dat wist ik niet. Wat een ramp zeg slapen in een stoel.
Je beseft pas hoe goed iets gaat als het niet meer gaat.
Sterkte ermee!
Liefs NElleke
 
Whoww, je schrikt je rot en idd zouden bij mij ook al die gedachtes voorbij flitsen, jakkes! Gelukkig, ahum, was het je schouder...
Hier trouwens ook zo’n schouder. Heb er al 10 behandelingen fisio opzitten maar vergeet steeds dat ik niets moet tillen. Alleen recht naar beneden, dat het er aan hangt zeg maar. Moet na dit verhaal toch maar wat voorzichtiger zijn, geloof ik?

Sterkte ermee!

ps Esmé, wat een ellende, zittend in een stoel slapen...
 
he getver zeg! gelukkig is het niets ernstigs! Het is natuurlijk wel erg, maar gelukkig tijdelijk. Ik kan me je schrik goed voorstellen! Ik heb de afgelopen maanden ook flink wat spanningen over ziektes gehad en dacht ook even dat ik leukemie had (had een vergrote milt en nog meer vage klachten), maar wat ben je dan opgelucht he, als het wat anders blijkt te zijn! Als je straks weer opgeknapt bent idd goed opletten dat je meer met links doet en hopen dat het je niet meer gebeurt!!
 
Terug
Bovenaan