A
Anoniem
Guest
hallo idereen,
ik wou toch nog graag mijn verhaal kwijt. ik ben 20 jaar en heb 15 juni een mooi jongetje op de wereld gezet . ik ben de week er voor opgenomen in het ziekenhuis omdat er vruchtwater lekte. dus voledige bed rust. op de avond van 14 juni had ik een wee gehad om 12 uur snachts en ze beleven elkaar maar opvolgen dus heb ik de zuster geroepen die zei dat het nog wel even kon gaan duren maar ze wou wel een kruik voor me halen. ik had tegen haar gezet dat dat geen zin had voor mijn gevoel moest het kindje er uit maar ze wou me niet geloven. tegen de tijd dat ze terug kwam met de kruik hielt ik het echt niet meer, dus zou ze het ctg apparaat gaan halen het was inmiddels 00:25 en ik lag nog geen 10 seconden aan het ctg toen ze weg liep met de mededeling dat ze de gynacoloog maar even ging bellen en mijn man. ze geloofde me al die tijd nog niet want ja ik ben jong en het was mijn eerste kindje dus wat wist ik er nou van. toen ze terug kwam werdt ik onmiddelijk met bed en al naar verloskamer gereden ik zat inmiddels in een heftige weeën storm. ze zou wel even kijken of ik al ontsluiting had, ik mocht gelijk rustig aan mee persen omdat er voledige ontsluiting was. mijn man en moeder kwamen om 1 uur binnen gestormd en een kwartier later de gynacoloog, en nog een kwartier later was robin er. met een knip en de vacuum maar dat maakt niet uit het hoofdje was te klein daardoor vloepte het terug. robin heeft nog 2 week in het ziekenhuis moeten blijven omdat hij nog niet goed kon drinken. het was verschrikkelijk in het ziekenhuis ik moets om de 3 uur heen en weer strompelen tussen kinderafdeling en kraamafdeling het voeden alleen al duurde 1,5 uur. eerst de borst proberen waar hij toch niet uit wou drinken en dan nog is een flesje proberen. hij was dan al zo uitgeput dat hij op een gegeven moment een sonde voeding door zijn neusje kreeg dat was een klap. een paar dagen later onder de blauwe lamp omdat hij geel was en nog steeds aan de hartbewaking. het was een hel. na een dikke week dronk hij eindelijk zelf wat beter en mocht de sonde er uit, we waren toen net 2 dagen gestopt met het proberen laten drinken uit de borst zelf. dus waarschijnlijk was dat gewoon te uitputtend, maar de kinderarts beelf aandringen dat we moesten blijven proberen. maar advies genegeerd en gewoon borstvoeding via de fles gegeven. nadat de sonde er 4 dagen uit was kregen we robin pas mee naar huis. ze dachten dat wij er nog niet klaar voor waren.
nou het punt van mijn verhaal toen we dus thuis waren kwam er na een paar dagen de wijkverpleegkundige langs met een papier over stevig ouderschap iets kwetsender was er op dat moment niet ja wordt al nergens serieus genomen en nu dit ook nog. ze verwachten toch niet dat je serieus een vragen lijst gaat invullen over `ben je als kind te veel geslagen ?` of `heb je voor je 16de een nare sexuele ervaring gehad?`
oow ja in het zieken huis kwam er ook nog iemand langs ik weet niet eens welke instelling die mij na een week nog wou gaan vertellen hoe ik mijn kind in bad moest doen en hoe ik hem moest vast houden.
sorry voor mijn lange verhaal maar ik moets het even kwijt, ik vind dat jonge moeders ook eens serieus genomen moeten worden!!
zijn er nog meer jonge moeders die ook zoiets mee gemaakt hebben ????
leifs simone mama van robin
ik wou toch nog graag mijn verhaal kwijt. ik ben 20 jaar en heb 15 juni een mooi jongetje op de wereld gezet . ik ben de week er voor opgenomen in het ziekenhuis omdat er vruchtwater lekte. dus voledige bed rust. op de avond van 14 juni had ik een wee gehad om 12 uur snachts en ze beleven elkaar maar opvolgen dus heb ik de zuster geroepen die zei dat het nog wel even kon gaan duren maar ze wou wel een kruik voor me halen. ik had tegen haar gezet dat dat geen zin had voor mijn gevoel moest het kindje er uit maar ze wou me niet geloven. tegen de tijd dat ze terug kwam met de kruik hielt ik het echt niet meer, dus zou ze het ctg apparaat gaan halen het was inmiddels 00:25 en ik lag nog geen 10 seconden aan het ctg toen ze weg liep met de mededeling dat ze de gynacoloog maar even ging bellen en mijn man. ze geloofde me al die tijd nog niet want ja ik ben jong en het was mijn eerste kindje dus wat wist ik er nou van. toen ze terug kwam werdt ik onmiddelijk met bed en al naar verloskamer gereden ik zat inmiddels in een heftige weeën storm. ze zou wel even kijken of ik al ontsluiting had, ik mocht gelijk rustig aan mee persen omdat er voledige ontsluiting was. mijn man en moeder kwamen om 1 uur binnen gestormd en een kwartier later de gynacoloog, en nog een kwartier later was robin er. met een knip en de vacuum maar dat maakt niet uit het hoofdje was te klein daardoor vloepte het terug. robin heeft nog 2 week in het ziekenhuis moeten blijven omdat hij nog niet goed kon drinken. het was verschrikkelijk in het ziekenhuis ik moets om de 3 uur heen en weer strompelen tussen kinderafdeling en kraamafdeling het voeden alleen al duurde 1,5 uur. eerst de borst proberen waar hij toch niet uit wou drinken en dan nog is een flesje proberen. hij was dan al zo uitgeput dat hij op een gegeven moment een sonde voeding door zijn neusje kreeg dat was een klap. een paar dagen later onder de blauwe lamp omdat hij geel was en nog steeds aan de hartbewaking. het was een hel. na een dikke week dronk hij eindelijk zelf wat beter en mocht de sonde er uit, we waren toen net 2 dagen gestopt met het proberen laten drinken uit de borst zelf. dus waarschijnlijk was dat gewoon te uitputtend, maar de kinderarts beelf aandringen dat we moesten blijven proberen. maar advies genegeerd en gewoon borstvoeding via de fles gegeven. nadat de sonde er 4 dagen uit was kregen we robin pas mee naar huis. ze dachten dat wij er nog niet klaar voor waren.
nou het punt van mijn verhaal toen we dus thuis waren kwam er na een paar dagen de wijkverpleegkundige langs met een papier over stevig ouderschap iets kwetsender was er op dat moment niet ja wordt al nergens serieus genomen en nu dit ook nog. ze verwachten toch niet dat je serieus een vragen lijst gaat invullen over `ben je als kind te veel geslagen ?` of `heb je voor je 16de een nare sexuele ervaring gehad?`
oow ja in het zieken huis kwam er ook nog iemand langs ik weet niet eens welke instelling die mij na een week nog wou gaan vertellen hoe ik mijn kind in bad moest doen en hoe ik hem moest vast houden.
sorry voor mijn lange verhaal maar ik moets het even kwijt, ik vind dat jonge moeders ook eens serieus genomen moeten worden!!
zijn er nog meer jonge moeders die ook zoiets mee gemaakt hebben ????
leifs simone mama van robin
(De mijn heet ook Robbin, alleen met twee B's en is van 19 april dit jaar).