Jongen of meisje??

Mijn vriend wilde heel graag weten wat het zou worden en ik niet. Uiteindelijk hebben we met 28 weken een pretecho laten maken. Ik wilde namelijk heel graag een 4D echo en hij niet dus toen hebben we besloten dat we het geslacht dan zouden weten en dat ik mijn 4D echo zou krijgen. Ze vertelde ons dat het een meisje werd maar na 2 minuten was de echoscopiste er al niet zo zeker meer van. Het kindje lag er toch niet zo duidelijk voor. Ik hoor ook maar wat vaak in mijn omgeving dat er een foutje was gemaakt. Zoonlief lag dan opeens in een roze kamer of dochterlief lag 3 dagen zonder naam in het ziekenhuis want ze hadden op een jongen gerekend. Je kan er met een echo niet met 100% zekerheid van uitgaan dat het geslacht dat je wordt verteld ook werkelijk het geslacht is. Ik ga dus ook nog steeds van uit dat het een jongen of een meisje kan worden. En ik vind dat eigenlijk heel erg prettig. Ik heb een lekker vrolijk kinderkamertje vlotte babykleertjes. Ik hoef het ech nooit meer te weten wat het wordt als ik nog eens zwanger mocht worden.

groetjes,
Wietske
 
Tuurlijk kan de echoscopist het niet altijd zeker weten. En zal wel eens een 'foutje' worden gemaakt. Maar meestal is het zó duidelijk te zien, dat het haast niet kan missen.
Wij hebben destijds een pretecho laten maken. We kregen een dvd mee met een half uur 'film' met het commentaar van de echoscopist (huisarts in dit geval die dit voor zijn plezier er naast doet) en 33 foto's, waarvan een hele grote van het geslacht! En jongen, dat kon je niet omheen!
Ik heb het ervaren als heel prettig dat wij wisten wat het geslacht was. Ik kreeg voor mijn gevoel juist al een band, Het kindje krijgt een 'gezicht' zeg maar, je weet dat het een jongen is dus je kunt al echt over 'hem'en hij praten.
Ik snap ook niet dat er zo geheimzinnig wordt gedaan door veel mensen. Wij hebben het ook meteen vol enhousiasme aan iedereen verteld die het maar horen wilde!
Sommige reacties waren niet echt enthousiast: oh, nou is de lol er wel een beetje vanaf he?!   (nou ja zeg!!! juist voor ons niet, de lol begint nu pas!) en: oh, dat je dat wilt weten en aan iedereen verteld?!!
Wij vonden het in ieder geval geweldig!

 
Hai,

Ook ik wilde heel graag weten wat het geslacht van ons kindje is. We hebben bij 18,5 week een echo laten maken en mijn voorgevoel klopte dus: een meisje.
Natuurlijk maakt het verder niet uit en waren we vooral blij te zien dat alles erop en eraan zat maar ik vind het nu wel erg leuk dat we gericht kunnen shoppen en dat ik ons kindje al bij de naam kan noemen. De verrassing is er echt niet af hoor... dat komt straks bij de geboorte als ik haar eindelijk mag zien. De lol is alleen maar groter geworden. Maar ik ben dan ook heeeeeeeel nieuwsgierig aangelegd.
We hebben het ook aan iedereen verteld dat het een meisje is. Ik zou me toch maar verspreken. De naam hebben we wel voor ons gehouden maar meer omdat er toch in ruim 20 weken een kans bestaat dat die nog wijzigt (is trouwens niet gebeurt)

Ieder voor zich dus.
Danielle
(38+3)
 
Hoi Netje,

Ik zit met dezelfde vraag en twijfels. Mijn man wil het geslacht echt niet op voorhand weten, maar ikzelf ben zoooo nieuwsgierig hè.

Ik heb een beetje schrik dat ik me zal verspreken als ik het weet, en dat hij het zo ook te weten komt, en dat zouden we allebei heel spijtig vinden.

Binnen drie weken moeten we terug voor een echo op 21 weken. Ik heb dus nog tot dan de tijd om te beslissen.

Mijn plan is nu om het toch te vragen maar dan aan iedereen te zeggen dat ik het niet weet. Zo kan ik me eigenlijk niet verspreken, alleen tegen mijn man. Maar ik zal mijn uiterste best doen om dat niet te doen natuurlijk.

groetjes,

Leen
 
Wij wilden bij ons eerste kindje niet weten wat het werd, als het maar gezond is. Omdat wij vonden dat het geslacht van ons kindje (zoon)  tijdens mijn eerste bevalling totaal niet belangrijk was (o ja, wat is het eigenlijk geworden...), wilden we het bij een tweede graag weten. De eerste keer koop je alles heel neutraal, nu konden we gericht een nieuw eerste pakje e.d. kopen. Dit werd ook een zoontje.
Ik ben nu zwanger van de derde en ik wil het nu weer weten, maar nu met een andere reden. Na twee jongens hoop ik op een meisje (jongen is natuurlijk ook welkom). Ik hoor dan liever tijdens de echo dat het een jongen is, dan zal ik vast wel een paar dagen teleurgesteld zijn, maar dan kan ik me op een jongens gezin richten en zal ik tijdens de bevalling de blijdschap van een nieuw kindje, niet  gemengd zijn met een beetje teleurstelling.
Zo zie je maar dat ik al 3 redenen aan kan geven om het wel of niet te doen. Volg je hart en geniet van je zwangerschap en straks je kindje.
 
Mijn man en ik wilde allebei graag weten "wat" ons kindje zou worden, we hadden geen voorkeur (het is de eerste!), maar wilde het wel graag weten. Aan de ene kant uit praktisch oogpunt en daarnaast omdat we errug nieuwsgierig waren!
We hadden ons echter voorgenomen om het niet aan de grote klok te gaan hangen en het alleen aan de directe familie te vertellen... in praktijk blijkt dat een stuk lastiger.. we hebben ons al meerdere malen flink versproken!!! Eigenlijk vinden we dat nu niet zo erg, maar als je dit wel erg vindt, kun je het volgens mij maar beter niet weten!!!!

groetjes!
 
Hallo,

Wij wilden het niet weten. Bij de tweede echo hebben we wel even getwijfeld. Maar toen de gynecoloog zei dat hij het niet kon zien, vonden we het ook niet erg om het niet te weten.
We worden wel steeds nieuwsgieriger naar het geslacht.
Iedereen is erachter aan het gissen; mijn zus denkt dat het een jongetje word. Maar haar dochter van 4 zegt dat het een meisje word. De dochter van mijn zus droomt en ziet dingen die ook werkelijk gebeuren. En aangezien ze zelfs de naam die wij voor een meisje hadden gekozen wist te noemen (terwijl ze niemand kent die zo heet) ben ik heel benieuwd of ze deze keer weer gelijk heeft.
Maar nog ruim 7 weken geduld.

groetjes Larisjuhxxx
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan