Lieve allemaal,
Ik schrijf het hier omdat ik even niet weet waar ik anders terecht moet.
Kort: ik heb al 20 jaar last van angst en paniek klachten. Ook een hele erge angst voor overgeven.
Sinds 2 jaar de mirena spiraal.
Afgelopen maandag erge diarree. Werd wakker in de nacht, erge diarree. Gevoel flauw te vallen. Hart ging als een bezetenen tekeer. Nog een keer toilet.
Đonderdag ook keelpijn en verkouden. Ik durf dan niks meer te eten uit angst weer naar het toilet te moeten/ misselijk te worden. Ben in deze periode dan ook weer erg down. Gister (zaterdag) ging het goed. Eindelijk mezelf ertoe gezet weer normaal te eten. Niet grote hoeveelheden en gewoon gezonde dingen maar ik leefde weer een beetje voor mijn gevoel.
Vanmorgen... paracetamol ingenomen op lege maag. Voelde me niet echt lekker (beetje ziekerig zeg maar) en toen ineens misselijk en de ene na de andere paniek aanval. Zo naar. Ik lig nu in bed. Ben er niet meer uit geweest. Ging zo goed gister! Ik dacht yes! Eindelijk ga ik opknappen en durf ik weer te eten enzo en dan gebeurt er weer dit. Terug bij af. Tranen lopen over mijn gezicht. Wat is er met mij aan de hand?
Ik ben gescheiden en alleen. Op het moment dat ik mij zo naar voel wil ik ook niemand om mij heen hebben. Vraag me niet waarom...
Maar morgen moet ik toch echt de Kids hebben. Zie ze al bijna een week niet omdat ik ziek was en mijn ex dan extra invalt zeg maar zodat ik kan uitzieken. Wat natuurlijk heel fijn is.
Ik ben bang en wil dat dit rot gevoel stopt. Ik hoor dat het erg heerst en dat veel mensen ziek zijn. Ik ben altijd opzoek naar hoe kan dit en waar komt dit door. Zijn er meerdere die hier last van hebben?
Sorry voor dit onsamenhangende verhaal maar ik moest het even kwijt.
Ook heb ik het idee dat de mirena spiraal in de loop der tijd zowel psychisch als lichamelijk steeds verder tegen gaat werken...
Ik schrijf het hier omdat ik even niet weet waar ik anders terecht moet.
Kort: ik heb al 20 jaar last van angst en paniek klachten. Ook een hele erge angst voor overgeven.
Sinds 2 jaar de mirena spiraal.
Afgelopen maandag erge diarree. Werd wakker in de nacht, erge diarree. Gevoel flauw te vallen. Hart ging als een bezetenen tekeer. Nog een keer toilet.
Đonderdag ook keelpijn en verkouden. Ik durf dan niks meer te eten uit angst weer naar het toilet te moeten/ misselijk te worden. Ben in deze periode dan ook weer erg down. Gister (zaterdag) ging het goed. Eindelijk mezelf ertoe gezet weer normaal te eten. Niet grote hoeveelheden en gewoon gezonde dingen maar ik leefde weer een beetje voor mijn gevoel.
Vanmorgen... paracetamol ingenomen op lege maag. Voelde me niet echt lekker (beetje ziekerig zeg maar) en toen ineens misselijk en de ene na de andere paniek aanval. Zo naar. Ik lig nu in bed. Ben er niet meer uit geweest. Ging zo goed gister! Ik dacht yes! Eindelijk ga ik opknappen en durf ik weer te eten enzo en dan gebeurt er weer dit. Terug bij af. Tranen lopen over mijn gezicht. Wat is er met mij aan de hand?
Ik ben gescheiden en alleen. Op het moment dat ik mij zo naar voel wil ik ook niemand om mij heen hebben. Vraag me niet waarom...
Maar morgen moet ik toch echt de Kids hebben. Zie ze al bijna een week niet omdat ik ziek was en mijn ex dan extra invalt zeg maar zodat ik kan uitzieken. Wat natuurlijk heel fijn is.
Ik ben bang en wil dat dit rot gevoel stopt. Ik hoor dat het erg heerst en dat veel mensen ziek zijn. Ik ben altijd opzoek naar hoe kan dit en waar komt dit door. Zijn er meerdere die hier last van hebben?
Sorry voor dit onsamenhangende verhaal maar ik moest het even kwijt.
Ook heb ik het idee dat de mirena spiraal in de loop der tijd zowel psychisch als lichamelijk steeds verder tegen gaat werken...