Voordat wij trouwden was het al wel duidelijk dat we graag samen kinderen wilden. weet je wel van je man of hij het überhaupt wil of hebben jullie het daar nog helemaal niet over gehad?
We maakten ook een een soort van planning, in hoeverre je kinderen kunt plannen natuurlijk. We wilden eerst nog 2 jaar samen zijn. Bij mij begon het veel eerder te kriebelen omdat mijn zus zwanger werd. Tussen neus en lippen door liet ik dat wel merken: "Wat zou het leuk zijn als...." Maar hij zei dan dat hij echt nog even wilde wachten tot zomer 2007! Hij was er nog niet helemaal klaar voor. En dat was prima want dat hadden we ook afgesproken. Uiteindelijk zijn we in mei 2007 toen met de pil gestopt. in okt 2007 voor het eerst zwanger, dit werd een miskraam en in april 2008 weer zwanger, we hebben een mooi meisje gekregen in januari 2009. toen Loïs 1 was begon het bij mij alweer te kriebelen, bij hem nog niet, maar omdat ie het van mij wist was ie er toch sneller aan toe. In mei 2010 gaf ie aan dat ie het toch ook wel weer erg leuk zou vinden. In augustus was ik alweer zwanger, zo snel kan het dus gaan! Nu alweer ruim 23 weken.
Praat er over, maar heb wel geduld... hij wil misschien nog wel wachten... en geef hem de tijd... vraag wel of ie weet hoe lang ie nog wil wachten... helemaal klaar er voor zijn ben je toch niet. Het blijft spannend en iets ongrijpbaars. En als het dan zover is kun je zelfs gaan twijfelen of dit wel echt is wat je wilde... gek hè? Een hele ingrijpende verandering hoor, een kind.. neem er de tijd voor!
liefs
