Ik heb nog geen miskraam gehad, dit is mijn eerste zwangerschap. Ben nu 7 weken, maar vind het ook erg eng, zeker omdat er juist zo vroeg de kans groter is. Maar juist daarom wil ik graag naar VK. Liefst elke dag een echo en zwangerschaps test, helaas niet mogelijk... Houd de moed erin en hoop er het beste van. Blije gevoelens geven minder stress en zijn beter. Probeer het! Kop op!
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Kan nog niet genieten van zwangerschap
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
weet precies hoe je je voelt hoor. ook ik kon helemaal niet genieten van mn zwangerschap.
heb 2 keer een bbz gehad. 1 voor mn dochtertje, en 1 na mn dochtertje. toen bleek dat ik zwanger was (deze zwangerschap) wilde ik wel blij zijn, was het natuurlijk ook wel, maar durfde het niet uit te schreeuwen zeg maar. had helemaal niet t gevoel van: yes ik ben zwanger. t was meer: oh nee, straks gaat t fout!
bij de eerste echo werd duidelijk dat hij/zij goed ingenesteld zat in mn baarmoeder en het dus geen bbz was. was toen 6 weken. bij 9 en 12 weken nog een echo gehad. alles was goed, maar toch was ik nog niet gerust.
ik was de 12 weken grans over en heb het voorzichtig naar buiten gebracht dat ik zwanger was/ben. mn familie en vriendin wisten het al, maar verder niemand. toen ik 16 weken zwanger was, voelde ik hem/haar voor t eerst schoppen. vanaf dat moment ging alles anders. ik kon genieten van mn zwangerschap! nu voel ik leven en weet ik dat hij/zij leeft. daarvoor voelde ik (natuurlijk) totaal geen leven in mn buik. elke keer als iemand vroeg; hoe gaat t met je buikje zei ik: zal wel goed gaan, geen idee. mn angsten zijn nu ook meer en deels verdwenen. 20 jan heb ik de 20 weken echo. ben dan 21 weken precies. hopelijk krijgen we daar ook weer positief nieuws, dat hij/zij t goed maakt en vanaf dat moment kan ik er echt helemaal van gaan genieten. dan ga ik ook shoppen voor t leven want heb nog helemaal niks gekocht voor de baby.
hou er verterouwen in dat alles goed komt!
liefs, do
mama van nathalia, 23 maanden en 18.5 weken zwanger van ons 2e wondertje
heb 2 keer een bbz gehad. 1 voor mn dochtertje, en 1 na mn dochtertje. toen bleek dat ik zwanger was (deze zwangerschap) wilde ik wel blij zijn, was het natuurlijk ook wel, maar durfde het niet uit te schreeuwen zeg maar. had helemaal niet t gevoel van: yes ik ben zwanger. t was meer: oh nee, straks gaat t fout!
bij de eerste echo werd duidelijk dat hij/zij goed ingenesteld zat in mn baarmoeder en het dus geen bbz was. was toen 6 weken. bij 9 en 12 weken nog een echo gehad. alles was goed, maar toch was ik nog niet gerust.
ik was de 12 weken grans over en heb het voorzichtig naar buiten gebracht dat ik zwanger was/ben. mn familie en vriendin wisten het al, maar verder niemand. toen ik 16 weken zwanger was, voelde ik hem/haar voor t eerst schoppen. vanaf dat moment ging alles anders. ik kon genieten van mn zwangerschap! nu voel ik leven en weet ik dat hij/zij leeft. daarvoor voelde ik (natuurlijk) totaal geen leven in mn buik. elke keer als iemand vroeg; hoe gaat t met je buikje zei ik: zal wel goed gaan, geen idee. mn angsten zijn nu ook meer en deels verdwenen. 20 jan heb ik de 20 weken echo. ben dan 21 weken precies. hopelijk krijgen we daar ook weer positief nieuws, dat hij/zij t goed maakt en vanaf dat moment kan ik er echt helemaal van gaan genieten. dan ga ik ook shoppen voor t leven want heb nog helemaal niks gekocht voor de baby.
hou er verterouwen in dat alles goed komt!
liefs, do
mama van nathalia, 23 maanden en 18.5 weken zwanger van ons 2e wondertje
Hier ook herkenning. Ik heb een mk gehad voor de eerste. Toen ik daarna zwanger werd van ons eerste kindje waren manlief en ik heel erg blij en vol verwachtring van wat er komen gaat.
Voor mijn gevoel was `het nieuwtje` er een beetje af toen nummer 2 zich aankondigde, waardoor we ook minder uitgelaten blij waren. Bovendien hadden we de ervaring wat voor impact een gezond kind had. Zou dat tweede kind dan weer gezond worden. Ik was veel minder zorgeloos dan biuj nummer 1.
En nu bij nummer 3 ben ik de hele zwangerschap wat bezorgd gebleven. Ik heb ook wel genoten van de zwangerschap, zeker omdat het me reuze meeviel deze derde keer. Maar door het besef van het hebben van 2 gezonde kinderen, was ik juist bezorgder over deze derde.
Ik hoor bij vriendinnen trouwens precies hetzelfde, dus misschien moet je je er niet te druk over maken en het maar laten gebeuren. Het is niet anders. Van je kindje zul je straks heus gaan houden, daar twijfel ik niet aan.
Voor mijn gevoel was `het nieuwtje` er een beetje af toen nummer 2 zich aankondigde, waardoor we ook minder uitgelaten blij waren. Bovendien hadden we de ervaring wat voor impact een gezond kind had. Zou dat tweede kind dan weer gezond worden. Ik was veel minder zorgeloos dan biuj nummer 1.
En nu bij nummer 3 ben ik de hele zwangerschap wat bezorgd gebleven. Ik heb ook wel genoten van de zwangerschap, zeker omdat het me reuze meeviel deze derde keer. Maar door het besef van het hebben van 2 gezonde kinderen, was ik juist bezorgder over deze derde.
Ik hoor bij vriendinnen trouwens precies hetzelfde, dus misschien moet je je er niet te druk over maken en het maar laten gebeuren. Het is niet anders. Van je kindje zul je straks heus gaan houden, daar twijfel ik niet aan.
Hier nog een tobberige mama, nu ruim 8 weken zwanger. Ik heb een keer een mk gehad en daarna 2 gezonde kinderen. Maar na mn 2e bevalling veel medische problemen: een bloeding en een week later een ontsteking aan mijn baarmoeder waardoor ik een week in het ziekenhuis heb gelegen. Al met al geen prettige dingen, die nu maken dat ik erg onzeker ben en helemaal niet durf te genieten. Ik herken dat ook, dat gevoel van al 2 gezonde kinderen, zal de 3e dan ook wel gezond zijn? Maar ik denk dat de hormonen ook een flinke rol spelen, waardoor ik mezelf ook van alles aanpraat...
Het goede nieuws is, dat ik vandaag bij de huisarts was voor iets anders en gelijk ook vertelde dat ik zwanger ben. Ze vroeg hoe ik me voelde, waarop ik vertelde dat ik me zo zorgen maak. Blijkt dat zij ook een echo kan maken en ik mag morgen gelijk al langs komen. Als alles goed is, zal me dat erg geruststellen. De verloskundige was bij mn telefonische aanmelding juist erg afhoudend en daar kan ik pas over een paar weken terecht. Maar dat kan erg verschillen hoor per verloskundige, ik zou het dan toch gewoon proberen, of wellicht ook via de huisarts?
groetjes Karin
Het goede nieuws is, dat ik vandaag bij de huisarts was voor iets anders en gelijk ook vertelde dat ik zwanger ben. Ze vroeg hoe ik me voelde, waarop ik vertelde dat ik me zo zorgen maak. Blijkt dat zij ook een echo kan maken en ik mag morgen gelijk al langs komen. Als alles goed is, zal me dat erg geruststellen. De verloskundige was bij mn telefonische aanmelding juist erg afhoudend en daar kan ik pas over een paar weken terecht. Maar dat kan erg verschillen hoor per verloskundige, ik zou het dan toch gewoon proberen, of wellicht ook via de huisarts?
groetjes Karin
Hoi,
bedankt voor jllie reacties, ik moet me ook niet te ongerust maken, maar dat gaat vanzelf.
Morgen ga ik de verloskundige maar bellen, hopelijk mag ik snel langs komen.
Ik ben echt wel blij met deze zwangerschap, maar de angst overwint het.
Nogmaals het komt denk ik ook door mijn leeftijd ( 38). Ik hoor ook zo vaak om me heen dat je boven de 35 niet meer aan kinderen 'mag' beginnen.
Onzin natuurlijk, misschien is er wel een rede dat je laat van kinderen mag genieten!
Ben wel blij om te lezen dat ik niet de enige ben die er nog niet van kan genieten.
Groetjes.
bedankt voor jllie reacties, ik moet me ook niet te ongerust maken, maar dat gaat vanzelf.
Morgen ga ik de verloskundige maar bellen, hopelijk mag ik snel langs komen.
Ik ben echt wel blij met deze zwangerschap, maar de angst overwint het.
Nogmaals het komt denk ik ook door mijn leeftijd ( 38). Ik hoor ook zo vaak om me heen dat je boven de 35 niet meer aan kinderen 'mag' beginnen.
Onzin natuurlijk, misschien is er wel een rede dat je laat van kinderen mag genieten!
Ben wel blij om te lezen dat ik niet de enige ben die er nog niet van kan genieten.
Groetjes.
heyhey
leeftijd zegt oo kniet alles hoor. ik was 17 bij mn eerste bbz, 19 bij mn 2e bbz. en ik ken genoeg mensen van jouw leeftijd die een gezond kindje op de wereld hebben gezet.
zlefs patricia paay sluit t niet uit om nog een kindje te nemen en die is 60 hahaha (doodzielig voor t kind vind ik maar das weer heel iets anders)
ik hoop dat je heel snel bij de vk langs mag komen en dat je snel een echo mag hebben (kan je om vragen, aangezien je een miskraam heb gehad. let op, dit is wel binnenwaarts!
en t is logisch hoor, dat de angst over wint. geef het de tijd om alles te beseffen en zodra je een echo heb gehad, gaat er al een hele last van je af.
heel veel stertke en succes!
liefs, do
leeftijd zegt oo kniet alles hoor. ik was 17 bij mn eerste bbz, 19 bij mn 2e bbz. en ik ken genoeg mensen van jouw leeftijd die een gezond kindje op de wereld hebben gezet.
zlefs patricia paay sluit t niet uit om nog een kindje te nemen en die is 60 hahaha (doodzielig voor t kind vind ik maar das weer heel iets anders)
ik hoop dat je heel snel bij de vk langs mag komen en dat je snel een echo mag hebben (kan je om vragen, aangezien je een miskraam heb gehad. let op, dit is wel binnenwaarts!
en t is logisch hoor, dat de angst over wint. geef het de tijd om alles te beseffen en zodra je een echo heb gehad, gaat er al een hele last van je af.
heel veel stertke en succes!
liefs, do
Herken het ook wel. Heb geen miskraam gehad maar kan ook nog niet echt genieten. Eerst de echo maar afwachten. Heb trouwens ook last van menstruatie-achtige pijn, maar kwam erachter dat dit ook van de darmen kan komen. Heb sinds ik zwanger ben namelijk wel moeite met ontlasting.