Kat weg!

A

Anoniem

Guest
Hoi hoi,

Wij hadden 2 katers. Sinds de geboorte van Lyanne hebbenw e gemerkt dat er eentje in huis begon te plassen. oa. bij de box en in de schommelstoel waar ik Lyanne in voed. Iedere keer bij spullen die van Lyanne zijn.
We zijn naar de dierenarts geweest en zei dat het toch een moeilijke situatie was.
1 van onze katten accepteerd Lyanne dus duidelijk niet. Het zou alleen stoppen als we Lyanne weg zouden doen, maar dat is dus geen optie (nogal logisch)!!!!!!!!!

We hebben heel veel middelen geprobeerd (die niet echt goedkoop waren).
Toen we vorige week terug van vakantie kwamen was het echt heel erg!! We hebben zelfs op de bovenverdieping het tapijt er uit moeten halen!! Maar we konden niets doen, omdat we niet wisten wie het deed. Tot van de week, toen heb ik Romeo betrapt. We hadden na vele uren praten besloten dat het toch het beste was om hem weg te doen.

Vrijdag heb ik hem op Marktplaats gezet, zaterdag ben ik gebeld en vanavond is hij opgehaald. Hij is een Abessijn met stamboom, dus dat ging heel snel. Zijn nieuwe baasjes hebben 1,5 uur gereden om hem te komen halen. Het verhaal waarom dat ze een oudere kat zochten was wel heel aangrijpend. Vorig jaar augustus is hun jongste dochter verongelukt.  Haar zus zat bij haar in de auto en heeft het wel overleefd. De kat van hun overleden dochter overleed kort naar haar, hij was een halve Abessijn.
Zaterdag zou ze 17 jaar zijn geworden en als troost voor hun oudste dochter, wilden ze dus weer een Abessijn hebben. Is dit voorbestemd of niet!! Vooral ook omdat Lyanne dus geboren is in augustus en hun dochter is overleden in augustus.
We weten dus dat hij het heel goed gaat krijgen, dat maakt de pijn iets minder.

Ik ga nu slapen, ik barst van de koppijn van het janken namelijk. Romeo was echt mijn maatje!!

Ben aankomende dagen misschien iets minder op het forum, ik ga (nog meer) van mijn kleine meid genieten namelijk, ze heeft vandaag haar eerste stapjes gezet toen ik ze vasthield. Ik heb meteen maar een loopwagentje gekocht (van Winnie de Pooh).Ze vindt het echt helemaal super joh!!!

Groetjes, Marieke


 

Hoi,

Kan me helemaal voorstellen hoe je je voelt.
Ik heb voor een paar jaar terug een kat uit het asiel gehaalt zodat mijn poes een maatje zou hebben. Alleen kinden ze me in het asiel niet zeggen of het een buiten of binnenkat was. Ik woonde toen in een app. en heb toen de gok genomen hem toch mee te nemen. Het klikte meteen tussen mijn twee katten en hadden flink lol. Alleen begon de kat na een tijd overal te plassen. Buiten het feit dat het vreselijk stinkt was het ook geen doen meer. En waar ze hebben geplast blijven ze plassen..  Ik heb ook een jaar lang er alles aan gedaan van training tot weet ik veel wat. Maar het enige wat ik me nog kon bedenken is dat de kat graag naar buiten wilde. Kat dus ook via een kattensite een nieuw baasje gezocht welke op een grote boerderij woonde en de lieverd graag wilde hebben. Daar bleek dat hun ook een nestje hadden met jonge poesjes en daar hebben wij er toen weer een van meegenomen.

Ik had het er erg moeilijk mee en was enorm aan "Bear" gehecht.. Maar als ik nu zie hoe hij het daar naar zijn zin heeft doet dat al veel goed.

Hopelijk gaat het met je andere poes'kat wel goed..
Wij hebben er hier gelukkig nog totaal geen problemen mee gehad. Maar het schijnt dat Katers het sneller doen dan poezen, dus ben benieuwd!

Hoe dan ook, een beestje weg doen omdat het niet anders kan is inderdaad hartverscheurend.. Denk nog vaak aan hem..

Esmé mv Kay
 
Gert-Jan heeft het ooit gepresteerd om mijn rode kat ( mijn kindje) weg te laten lopen zonder het in de gaten te hebben gehad.... In alle staten was ik: janken, janken en nog eens janken! Hij vond het zo erg dat ie 3 dagen vrij heeft genomen om die kat te zoeken voor me. Posters had ie gemaakt en alles en iedereen afgebeld. Wel heel schattig. Ik had gedreigd dat ik de hele bruiloft af zou zeggen als ie de kat niet bij mij terug bracht, hahahha! Aan het eind van de derde dag zat ie voor de deur, doodziek was ie, heeft een vreselijke smak geld gekost, maar het was het waard hoor! Ik kan ook niet zonder mijn twee harige kindjes...   Succes!

-X- marieke

PS de bruiloft was geweldig, hahahah!
 
Ohh Marieke
Wat erg, daar was ik mijn zwangerschap wel een beetje bang voor, dat onze loeder weg zou moeten. Pfff gelukkig tot nu toe geen probleem tussen de kat en yoëll.
Yoëll kan zelfs meer bij hem doen dan wij. Als Yoëll naar bed gaat of we gaan hem verschonen ofzo, dan gaat de kat altijd mee. Hij gaat dan op de zoldertrap liggen. En als hij hem boven hoort huilen komt hij bij me zitten miauwen en rent dan naar boven voor zn kamer deur.
Ik ben er zo blij mee dat hij dat doet. Ik kan me heel goed voorstellen dat je het dus verschrikkelijk vind.
Wel fijn dat je weet dat hij een goed en serieus thuis heeft gekregen, dat is misschien een beetje geruststellend.

Veel sterkte en schrijf hier maar lekker van je af als je daar zin in hebt

Pauline
 
Hoi,

Kan me voorstellen dat je je nu niet echt happy voelt.
Wij hebben namelijk ook 2 katten en ik ben ook helemaal weg van ze.
Hou je taai!

gr kaat
 
Hoi Mariek,

Gos wat is dat erg! Kan het me zo voorstellen, ik ben ook helemaal een kattenfan en het zijn echt mijn maatjes. Krijg gewoon tranen in mijn ogen bij jouw verhaal, hoe triest ook de afloop is voor jouw je hebt wel iemand heel erg blij gemaakt, dat is toch wel een beetje een troost hoop ik voor je, maar het blijft zo rot.

Ik zou ook helemaal van de kaart zijn, gelukkig kan Lyanne je vast heel goed troosten. Geniet maar lekker van je kleine meiske.

Lieve groeten Nanda
 
Hoi Marieke,

Ja dat is echt een klote beslissing die je hebt moeten nemen.
Helaas heb ik hetzelfde meegemaakt toen mijn eerste kindje geboren werd.
Onze kater pieste ook het hele huis onder. Toen hij een keer van nijdigheid boven op de trap naar beneden stond te piesen terwijl wij beneden TV aan het kijken waren was ik het ook echt zat.
Heb nog gehoopt dat het een blaasontsteking was o.i.d., want dat is makkelijk te verhelpen, maar helaas.
Je hebt juist gehandeld, hoe vervelend ook!
Het is echt afzetten tegen de kleine en daar kun je maar beter op tijd bij zijn, voordat hij overgaat op bijten en uithalen.

Je kunt er echt een tijd door van slag zijn is mijn ervaring.
Ik wens je heel veel sterkte.

Groetjes,
Angela
 
Zo hadden wij vroeger bij mij thuis ook 3 katten. Eentje van 13, 14 en 15 jaar. Toen werd mijn zusje ineens allergisch. Zij was toen denk ik een jaar of 9.
Dus het logische antwoord van mijn broer ( toen 17) was..."wie is hier nu langer?".
Maar m'n ouders hebben toch maar besloten om mijn zusje te houden en de katten weg te doen.

Hopelijk gaat je hoofdpijn gauw over!
Liefs Nelleke
 
Terug
Bovenaan