Kat weg!

[Anoniem]

Het is wat he, met die katten. Gelukkig heeft ze een goed nieuw thuis gekregen, dat zal al een hele geruststelling zijn.
Zelf hebben wij 2 katten. De oudste (een jaar of 17) hebben we na het overlijden van mijn moeder in huis genomen. Ze heeft echt heel erg moeten wennen toen Julian geboren was en kon totaal niet tegen zijn gehuil. Niet dat hij veel huilde, maar bij elk geluidje begon ze al te miauwen en onrustig te worden. Toen Julian een paar weken oud was is ze weggelopen. Ze kon het niet aan blijkbaar. Na een dikke week werden we gebeld (nav een oproep bij de dierenambulance): ze zat bij mensen aan de andere kant van de wijk in de tuin. Ze was sterk vermagerd (en het was al zo'n scharminkel) en haarde helemaal uit van de stress. Toen we haar meenamen naar huis was het goed. Inmiddels is de situatie hier gestabiliseerd en lijkt ze zich er bij neergelegd te hebben dat Julian er nou eenmaal ook is. Maar dit is niet haar oude dag zoals ze die zich had voorgesteld denk ik!

Je hebt de juiste beslissing genomen, voor jullie zelf en voor de kat. EN voor de mensen waar hij nu thuis is niet in de laatste plaats!

 

[Anoniem]

Oh meid vreselijk!
Ik moet er ook niet aan denken hoor!
Heel veel sterkte!

Liefs Annet

 

[Anoniem]

Jeetje meid, wat vreselijk! Ik moet er niet aan denken om mijn lieverds weg te moeten doen, maar ik heb wel het zeflde probleem.........
Het vrouwtje Cotta, die doet niets en gaat zelfs af en toe even naar Hjerre toe om vervolgens hard weg te rennen, want ze vind het toch wel raar. Terra, het mannetje daarentegen, wil het liefst niet meer in de kamer komen en plast ook overal waar hij maar kan plassen...........BAH!
Wij hebben daarom besloten om beide katten 's nachts naar buiten te doen, 's ochtends kunnen ze lekker eten en slapen en 's middags gaan ze weer naar buiten om vroeg in de avond nog even bij te tanken voor de nacht.
Gelukkig vind Terra dit helemaal niet erg, Cotta vind het wat minder en zij slaapt dan af en toe wel binnen omdat we nu toch wel zeker weten dat zij niet de ' plasser' is.
Gelukkig hebben wij ook de mogelijkheid om ze naar buiten te doen, anders had ik mijn ' eerste kind'   toch weg moeten doen, want het is inderdaad geen doen als niks helpt.....

Heel veel sterkte met het verlies en zo te lezen heeft hij nu een fijn baasje gevonden!

Groetjes Hanneke