KDV

Ik ken het gevoel..ik zag er ook mega tegen op.
Maar onze dochter is al een maand voor het eggie naar het kdv en ze heeft het echt naar haar zin dat merk je aan alles!
Dat wil niet zeggen dat ik het er in het begin zo makkelijk mee had.
Ik had precies het zelkfde en ik had ook nog helemaal geen zin om te gaan werken, maar nu een aantal weken later ben ik toch heel blij dat ik deze keuze heb gemaakt, want ik vind het heerlijk om nu weer te werken en als je dochter-zoon het naar zijn zin heeft op het kdv dat is het verhaal helemaal compleet.
Je moet er echt even doorheen, het is moeilijk.
Maar het komt echt goed en je zult zien dat hij het ook geweldig gaat vinden met al die kleintjes.

succes.

P.s en die tranen..zijn heel normaal hoor. ±'
 
Gek he, ik heb dat nooit zo gehad.. Ik vond het heerlijk om weer te gaan werken en we hebben het kdv met veel zorg uitgezocht, dus vond het prima om hem daar achter te laten (inmiddels ruim 3 jaar geleden). De tweeling gaat pas in maart naar (hetzelfde) kdv en ook daar zie ik (nog) niet tegenop. Ik sluit me daar een beetje voor af, denk ik. Ik kan ook heel goed tegen het gehuil van mijn kinderen, waar mijn man al half op de trap staat om te gaan troosten, laat ik ze gemakkelijk even huilen.
Net als Nathalie ben ik ook echt een leukere moeder als ik ook mijn eigen ding heb, waar ik mijn ambitie en talent in kwijt kan. En hoe leuk is het inderdaad om in de auto te stappen, wetende dat je je schatje(s) weer gaat halen, heerlijk!!
 
Ik stond ook enorm te snotteren de eerste paar keer hoor, maar nu gaat het prima! Meneertje zit hard te glimlachen naar de leidsters als we binnenkomen, dus ik heb er een goed gevoel bij!

Enige minpunt is dat hij slecht slaapt op de crêche.
En dat kolfen... Bluh, ik blijf 't gewoon doen hoor maar begin 't wel wat zat te worden soms. Ik moet ook minstens 4x kolfen voor 3 goed gevulde flesjes.
(Truckerbabe: respect dat jij dat al die maanden iedere dag hebt gedaan)

X
Evje
 
Hoi,

Ik denk dat het ook een kwestie van wennen is, vandaag is hij voor de tweede keer geweest en hij had dus helemaal niet geslapen. Dan zegt zo'n leidster: hij is ZO nieuwsgierig, hij zit iedereen maar te volgen en had helemaal geen zin om te slapen! Ik denk dan: het komt NOOIT voor dat hij van 7 uur 's morgens tot 13 uur 's middags helemaal niet slaapt, hij is dus nu gewoon bekaf en hij wil ws. wel slapen, maar kan niet slapen van alle prikkels. En ik was nog geen 5 min. in de auto en hij was al vertrokken. Thuis overgeheveld in bed en ik denk dat hij zo een paar uur kan slapen.

Dat geeft me toch een beetje een rotgevoel. Mijn verstand zegt me dat dit een kwestie van wennen is en dat het ook goed is om weer aan het werk te gaan (waar ik ook echt zin in heb) en dat hij het heus wel naar zijn zin heeft daar, maar mijn gevoel denkt gewoon dat hij het beste af is bij papa en mama thuis.

Nou ja, volgende week nog maar een keer aangeven dat slapen wel echt belangrijk is en hoe hij het beste in slaap komt, hopelijk gaat het dan beter. Ik bedoel, nu was het maar 4 uurtjes, volgende week zit hij er 9-10 uur op een dag...
 
Terug
Bovenaan