Keizersnee&herstel Help!

He meiden
Ik heb in april een keizersnee gehad.
De eerste week was heftig ivm gezondheid v onze meid. Ik heb het dus niet heel rustig gehad.
Nu ruim 3 mnd verder merk ik dat ik na zwaar tillen&drukke dag dat ik last krijg v mijn buik (buikpijn). Klinkt dit herkenbaar?
Graag jullie ervaringen! En tips!
Ook als ik haast heb en verschillende bewegingen mk merk ik het meteen in vorm v buikpijn.

Ik zit nu in ziektewet en ga na de grote vakantie (onderwijs) hoop ik weer aan het werk.

Dus alle tips zijn welkom, zodat ik snel herstel!
x
 
Het enige echte nuttige wat ik kan zeggen is doe rustig aan. Ik wilde ook heel erg graag snel herstellen. Heb me wel netjes gehouden aan de 6 weken niet tillen, maar ook daarna merkte ik al snel dat het nog niet zo makkelijk ging.

Ik ben nu 6 maanden verder en nu gaat het goed. Het litteken is nog wel gevoelig en als ik echt gekke dingen doe vol ik het wel. Maar kan wel weer alles doen verder. Heb wel dat mijn huid om mijn litteken heen nog steeds deels gevoelloos is. Heel vervelend. Heb jij dit ook?

Je moet niet vergeten dat je een hele zware operatie hebt gehad. Ik vergiste me daar ook heel erg in. Maar ze hebben door heel wat lagen heen gesneden. En bij de ene doet het meer pijn dan bij de ander. Maar ik zou het ff in de gaten houden. Je kan altijd ff de huisarts bellen om te vragen of het normaal is dat je er nog last van hebt. Want misschien zit er gewoon iets verkeerd kan best. Maar goed probeer gewoon rustig aan te doen en niet te veel te tillen, alleen de kleine natuurlijk.

Sorry dat ik niet echt iets nuttigs kan vertellen. Maar dacht vertel even hoe het bij mij gegaan is.

succes.
 
He Meis
Fijn dat je reageert.
Ik heb ook dat om m'n litteken gevoelloos is.
Ervaringen v andere vind ik nu juist fijn.
Dan weet ik dat het normaal is.
Ik kan best een drukke dag hebben en dan gaat het goed alleen dan merk ik de dag erna of avond dat m'n buik het zwaar heeft gehad.
Ik wil nu weer gaan sporten want m'n buik zit in de weg. Ik wil het heel goed begeleid gaan doen. Heel rustig aan. Alleen weet ik niet of het nu verstandig is.
Ik lijk nog 10a 12 wk zwanger. Voel mij daar niet zo fijn in. Ik ben bijna weer op oude gewicht alles zit volgens mij in m'n buik.
x
 
Ik heb dat ook nog steeds hoor. Ik merk ook dat mijn litteken echt naar binnen valt. Waardoor af en toe helemaal lijkt alsof je nog een buikje hebt.
Maar dat heb ik ook nog wel hoor. Ik vindt het nog steeds erg moeilijk om mezelf aan te zetten tot sporten. Ik heb ook heel veel striemen op mijn buik staan en ben dan bang dat het erger wordt wanneer mijn buik weer strakker wordt.
Zit waarschijnlijk tussen mijn oren, maar ja.

Ik moet zeggen dat het litteken er wel heel erg netjes uit ziet bij mij. En als je een bikini draagt zie je er niks van. (behalve de striemen). Maar het gevoelloze is echt heel vervelend. Had gehoopt dat het gevoel terug zou komen. Jammer maar helaas.

Maar ik zou juist weer beginnen met sporten, want het kunnen ook je buikspieren zijn die je voelt. Dat als je die veel gebruikt dat het trekt aan je litteken. En door deze dan weer te trainen zal de pijn uiteindelijk minder moeten worden zou je denken.

Ik heb nog helemaal niet met anderen gesproken die een keizersnee hebben gehad. Heb zelf toch wel problemen gehad met het accepteren ervan. Heb een hele lange en zware bevalling gehad en werd uiteindelijk alsnog een keizersnee. Had toen ik mijn kindje zag niet gelijk het gevoel dat het van mij was. en dat vond ik zo vreselijk. Schaam me er gewoon voor. Hoe was jouw ervaring hierin?

Maar ben nu helemaal verliefd om mijn kleine man hoor.

groetjes
 
Ik heb ook een hele zware bevalling gehad.
Laatste week v zwangerschap kreeg ik te horen (door hoge bloeddruk) dat ik in het ziekenhuis moest bevallen. Paar dgn daarna kreeg ik te horen dat ze wat in m'n bloed vonden en dat ik dag erna ingeleid zou worden. Ik kreeg een veter in en na 3 uur braken de vliezen. Mijn bevalling heeft vanaf breken vliezen tot geboorte dochter 25 uur geduurd.
Eerst probeerde ze een vacium pomp, lukte niet , na 100min persdrang besloten ze een keizersnee.
Dus ik heb alles in een keer gehad.
Herstel v keizersnee valt erg tegen.

Mijn gevoel voor kleine meid was er meteen.
Helaas waren de eerste weken erg spannend. Ze vonden een ruis in het hart. Ze ontdekte een vernauwing bij aortaklep.
Ze is met 10wk gedottert. Vorige week kregen we te horen dat de vernauwing niet meer is toegenomen sinds dotteren. Dus dat is gewedig nieuws!! Over 3 mnd weer controle. Dat moet ze ook rest v haar leven blijven.
Het waren erg spannende mnden na de bevalling.

Zoals je leest, heftige start.
litteken ziet er bij mij ook heel netjes uit (bikinilijn)
Normaal ben ik lekker actief. Ik fiets, wandel en loop hard.
Nu is dat nog best wel zwaar. Ook mentaal want normaal ben ik lekker actief en dat kan nu niet
x
 
Pff... ook al zo een rot bevalling. Voor mijn bevalling hoorde ik van veel mensen om mij heen dat het allemaal wel meeviel. En dat als het achter de rug was je het zo weer vergeten was. Maar ik weet echt elke minuut nog na te vertellen. Zelfs nog meer dan dat mijn man nog weet.

Wel heel vervelend dat het met de kleine niet goed ging in het begin. Dat moet zeker spannend geweest zijn. Ik hoop voor jullie en jullie kleine meid natuurlijk dat alles goed blijft gaan. Aan de ene kant vervelend dat je zo vaak naar het ziekenhuis moet, maar aan de andere kant wel prettig dat ze het zo goed in de gaten houden. Ik zal voor jullie duimen.

Bij mij was het zo dat ik al een ongeveer een week voorweeen heb gehad voordat mijn vliezen braken. En eigenlijk wat ik had waren gewoon iedere keer ontsluitingsweeen maar tot een bepaald punt en dan viel het opeens helemaal weg. Ook toen mijn vliezen braken heb ik hele heftige weeen gehad maar na 5 uur weeen hielden ze er weer mee op. En was ik dus ook verplicht om in het ziekenhuis te bevallen. Na anderhalve dag werd ik uiteindelijk ingeleid en had ik al 4 cm ontsluiting. Ze zeiden dat het vanaf dit punt waarschijnlijk snel zou gaan omdat de eerste paar cm het moeilijkste zouden zijn. Na een uur pas 1 cm erbij. en zo ging het heel langzaam door, ze hebben heel vaak het infuus verhoogd. Uiteindelijk heb ik een drie dubbele dosis gehad van wat iemand normaal krijgt. En heb uiteindelijk ook 10 cm ontsluiting bereikt maar de persweeen zette niet door. Wel persdrang maar mocht niet zelf persen omdat hij nog te ver weg zat. Na 2 uur hadden ze besloten om een keizersnee te doen. Maar moest wachten tot de ok leeg was, want was geen spoedgeval. En dat duurde nog 2 uur, met persdrang. Waren twee langste uren van mijn leven.

Mijn mannentje kwam heel moeilijk om gang. De eerste testen waren erg slecht. Maar gelukkig ging het de dagen erna heel goed. wel nog een keer aan de monitoren gelegd omdat hij bijna stikte uit het niets. Erg geschrokken en na een nacht aan de monitoren hebben ze niks kunnen vinden.

Je moet alles nu gewoon weer heel langzaam op gaan bouwen. en op een bepaald punt gewoon dingen gaan doen en proberen. Fietsen vond ik in het begin erg moeilijk maar gaat nu erg goed. Je spieren en conditie moeten weer aansterken. Ik weet zeker dat het uiteindelijk vanzelf goed komt. Ga lekker wandelen met je kleine met dit mooie weer en ga zo steeds stapjes verder. Het komt allemaal goed echt waar, geniet in ieder geval van je mooie dochter dat is ook heel belangrijk.

xx
 
Hoi Allemaal,

Jeetje wat herkenbaar zeg de verhalen hierboven.
Ik heb ook een keizersnede gehad!
Gepland omdat mijn baarmoeder de vorm van een hart heeft en mijn dochter Fawn dus in een stuit lag.
Draaien kon niet in verband met de vorm van mijn baarmoeder.
Helaas moest mijn meisje na 1 dag onder de lamp en de kinderafdeling lag een aardig stuk lopen van de kraamafdeling.
Ze heeft vrij lang onder de lamp gelegen omdat er sprake was van een bloedgroepantagonisme.
Het jaar ervoor ben ik bevallen van haar sterrenzus Nova*.
Nova* werd via een gewone bevalling geboren met slechts 21 weken en 3 dagen.
Door die ervaring en doordat ik borstvoeding gaf en mijn dochter enorm miste ben ik 1 dag na de keizersnede weer gaan lopen.
Okey het ging als een omaatje met zware reuma maar de pijn verdween zodra ik mijn meisje Fawn zag liggen.

Nu zijn we al een tijdje weer thuis en is mijn kleine meid 5 maanden.
Ook ik begon te merken dat mijn buik nog steeds aardig dik is!
Opmerkingen zoals goh ben je weer zwanger of zo is de volgende al weer op komst? krijg ik vaak voor mijn kiezen.
Kan je zeggen zoiets komt hard aan!
Maar goed de afgelopen weken kreeg ik ook enorm veel last van buikpijn.
Ze dachten eerst aan nierstenen en kreeg een injectie dyclofenac en nog wat dyclofenac zetpillen voor thuis.
De pijn bleef en werd echt ondragelijk gevolg opname van 3 dagen.
Na een ct-scan is er nog steeds niet veel bekend behalve dat het geen nierstenen zijn maar dat mijn darmen wel aardig vol zaten.
Nu heb ik niet al te fris moet ik zeggen maar goed een laxerend poedertje wat ik moet drinken.
Verders ben ik zelf wat meer op mijn voeding gaan letten en eet ik meer vezels.
Ook het sporten heb ik weer opgevat!
Ik heb tot nu toe nog geen pijnaanval meer gehad al gaat de stoelgang nog steeds niet echt makkelijk :(
En inderdaad ook mijn litteken blijft behoorlijk gevoelloos en vrij lelijk.
Ondanks dat ik iedere dag me netjes in smeer met bio-oil :D
Het is dat ik echt niet anders kon maar een keizersnede is echt geen pretje.
Ik heb het voorrecht gehad dat ik 5 maanden verlof op kon nemen maar anders had ik t nooit gered om al weer te gaan werken.

Wat ik verders wil zeggen.
Laat je goed nakijken en accepteer geen smoesjes als oh dat zal nog wel van de keizersnede komen.
Je hebt pijn en dat heeft een oorzaak en in je eentje kan je dat niet uitdokteren.
Misschien komt het ook doordat je darmen nu lam liggen maar er kunnen ook andere oorzaken zijn.
Blijf vooral gezond eten en bewegen!

Heel veel succes!!

Groetjes Sam
mama van Nova* en Fawn
 
hee meid,
wat ik direkt na mijn keizersnede heb gehad is dat mijn baarmoeder niet goed samentrok, en daardoor een inwendige bloeding kreeg.
als jij t niet rustig aan hebt gedaan kan het zijn dat er nog een bloedprop in je buik zit.
daar kan je later nog best veel last van krijgen.
ik zou er wel even mee heen gaan, een verloskundige in het ziekenhuis kan aan de hoogte van je inwendige wond al wel voelen of er iets niet goed is.
 
Terug
Bovenaan