kennen jullie dat gevoel ook?

[Anoniem]

De eerste gaf ik erg makkelijk uit handen. Liet haar zelfs met 7 weken al uit logeren gaan bij mijn ouders. Maar nu voel ik erg sterk "ze is van mij en iedereen blijft van haar af". Jammer voor de familie, maar zo voelt het nu eenmaal.  

 

[Anoniem]

yep,niemand kan zo goed voor boas zorgen als ik
op het kinderdagverblijf waar ik zelf werk komt t ook wel goed.ik ken de meiden en weet hoe ze met de kindjes omgaan.al hoeft het van mij nu nog ff niet
bij mn schoonmoeder laat ik hem wel met een goed gevoel achter.die gaat zo goed met hem om.
maar aan een ander zal ik hem (nog) niet snel geven.
boas is nu 1 keer bij mn schoonmoeder geweest en ik miste hem wel heel erg.elke keer als ik ergens heen moet denk ik:zal ik m even naar oma brengen?nee,ik neem m wel mee.ik heb m toch liever bij me.
groetjes kari

 

[Anoniem]

Echt heel herkenbaar dat gevoel, vooral als we ergens op visite zijn en iedereen Marijn wil vasthouden. Dat kan even, maar dan wil ik hem snel weer terug hebben. Mijn schoonmoeder kan dit gevoel ook erg bij mij oproepen, weet niet precies waarom.
Terwijl ik het ook heerlijk vind als mijn vriend even de zorg voor Marijn op zich neemt en ik even iets voor mezelf kan doen. Lekker tegenstrijdige gevoelens.
Groetjes
Charlotte