Keus: mijn vriend of mijn baby.

[Wennnn]

Ik snap ergens wel zijn reactie. Als jullie dat van te voren besproken hebben, voelt dat als een belofte. Je komt nu je belofte niet na.. maar het is niet alsof je een keuze in de supermarkt maakt. Het gaat inderdaad om leven en dood. Je komt er met 8/9 weken achter?

Ben je nu in staat om alleen voor het kind te zorgen? Want als de relatie kapot loopt hierdoor, moet je toch op zoek naar een andere woning. Dit brengt ook allemaal stress met zich mee. Is deze zwangerschap je dat waard? Ik weet niet hoe oud je bent, maar dat het nu niet het moment is, wil niet zeggen dat jullie niet op dat punt komen, mocht je kiezen voor abortus.

Hij heeft wel een kinderwens?

 

[fzhgoUausp92q5NC]

Lieve TO,

Ik zou je willen adviseren om toch vooral in gesprek te gaan met je vriend en op 1 lijn proberen te komen. Jullie waren er allebei bij en hebben nu gezamenlijk de verantwoording om tot een goede oplossing te komen.

Ik wil je wel adviseren om in je hoofd te houden dat je baas in eigen buik bent. Als je niet wil, dan wil je niet en heeft hij daar uiteindelijk maar mee te dealen.

Wat ik uiteindelijk zelf zou doen als ik in jouw schoenen zou staan weet ik niet, voor mij is kinderen krijgen al jaren een afgesloten hoofdstuk. Mijn partner wilde geen kinderen meer, omdat ik het volgens hem niet aan zou kunnen. Daar heb ik mij bij neergelegd en sindsdien niet meer aan gedacht. Maar mocht ik hier op de een of andere manier voor komen te staan, dan zou ik in ieder geval in overleg gaan en in overleg blijven. Zelf kan ik me alleen niet voorstellen dat ik ooit daadwerkelijk een abortus zou plegen.

Heel veel sterkte met de situatie!