keuze speciaal onderwijs óf regulier onderwijs?

A

ANONYMOUS_USERNAME

hallo,

Wij hebben de afgelopen maanden allerlei onderzoeken gehad bij onze zoon, nu is daar een uitslag uitgekomen en het komt erop neer dat hij achterloopt qua spraak/taal en motoriek, daarbij is hij erg druk, nog niet zindelijk  én stopt alles in zijn mond wat kan duiden op een autistische stoornis. Nu is er voorgesteld om hem óf op de gewone school te laten en daarnaast naar de fysiotherapie en logopedie gaan (dit blijkt in totaal 3x in de week te zijn) óf naar speciaal onderwijs waarbij de fysio en logopedie op school zelf aanwezig zijn. De keuze is voor ons best moeilijk omdat hij het zo leuk vind hier op school en omdat hij het eigenlijk ook best goed doet hier op school.  De kleuterjaren zullen ook geen probleem zijn maar als hij naar groep 3 gaat, zou hij het dan nog aankunnen? Dat is eigenlijk de vraag waar nu nog niemand antwoord op heeft!

Buiten dit allemaal hebben we ook nog problemen aan school met sommige andere ouders van andere kinderen omdat zij schijnen te vinden dat de school onze zoon nooit had aan mogen nemen omdat hij nog niet zindelijk is!?! Volgens hun krijgt onze zoon veel meer aandacht dan de rest van de kinderen (dit is helemaal niet waar maar het wordt toch gezegd en dat is niet leuk).

Zijn er nog meer ouders die voor deze moeilijke keuze staan of al hebben gestaan?

groetjes, Oelie
 
Hoi,

Als ik het goed begrijp zit jullie zoon al op de basisschool? Wat vind school hiervan? Kunnen zij het aan om jullie zoon de extra aandacht en begeleiding  te geven die hij (misschien) nodig heeft?

Ik vraag dit omdat ik zelf een zoon van bijna 6 heb met epilepsie. Hij zit inmiddels in groep 2 van een openbare basisschool.  Bij hem is (als gevolg van de epilepsie) geconstateerd dat hij een achterstand heeft in zijn ontwikkeling. Daar krijgt hij fysio voor. Op school helpen ze hem wat extra met zijn fijne motoriek. We hebben het probleem gelijk bespreekbaar gemaakt bij aanmelden, en zij gaven (na intern overleg) aan dat ze het wel aandurfden.
Tot afgelopen zomer heeft hij ook logopedie gehad. Ik moet zeggen dat het best heftig is voor een jong kind om naast school ook logopedie en fysio te krijgen. Ik probeerde alles zoveel mogelijk te plannen buiten schooltijd. Net als de artsbezoeken. Maar dat lukt niet altijd. Zeker niet omdat er bij ons in de woonplaats geen kinderfysio is, en wij er dus een stuk voor moeten rijden. Je komt dus met een dilemma te zitten. Mist mijn kind schooltijd of speeltijd met (school)vriendjes. Want ook dat komt nu om de hoek kijken.
Ik snap best dat de keuze "normaal" of "bijzonder" onderwijs voor jullie moeilijk is. Vraag desnoods via de behandelend arts(en) begeleiding van een maatschappelijk werker.

Op het moment gaat het best goed met onze zoon. We zijn al sinds zijn derde bezig met de therapieën. En sinds kort hoeft hij nog maar 1X per 3/4 weken naar fysio. Logopedie is gestopt sinds hij "op niveau" is. Eerst moest hij beide wekelijks. In jullie geval kom je al op meer behandelmomenten per week. Ik zou kijken in hoeverre school hieraan kan en wil meewerken. Want wat je al zegt: in groep 1 en 2 valt het misschien nog mee. Maar wat als hij verder gaat naar groep 3? En wat als school er niet in mee wil gaan?

Qua zindelijkheid was onze zoon ook nog niet overdag zindelijk toen hij aan de basisschool begon. De regel op zijn school is dat kinderen zelf naar toilet kunnen gaan, omdat de juf er nou eenmaal geen tijd voor heeft om met ieder kind mee te gaan. Evt ongelukjes verschonen ze natuurlijk wel. Onze zoon ging dus na een paar dagen met een onderbroekje aan naar school. Het heeft ruim 3 weken geduurt, maar ineens was hij overdag zindelijk. ('s-nachts nog steeds niet, maar dat is niet van belang voor school) In speciale gevallen maakt de school een uitzondering. Maar alleen na overleg.

Moraal van mijn lange verhaal: Overleg met de basisschool! Zij hebben uiteindelijk het laatste woord. Als zij de situatie rondom jullie zoon niet aankunnen hebben ze het recht hem te weigeren. En zoek evt hulp bij het maken van de keuze.

Sterkte!
Groetjes, Cathy
 
hallo Cathy,

Bedankt voor je reactie, wij hebben idd al voordat onze zoon naar school ging een gesprek gehad met de directie van de school, wij waren toen al bezig met het begin van de reeks onderzoeken die hij nu dus inmiddels (een half jaar later) allemaal gehad heeft. De school gaf aan dat ze onze zoon gewoon aannemen en waar hij extra begeleiding nodig heeft dit ook te geven. De school doet dus helemaal niet moeilijk, integendeel, ze helpen ons waar ze kunnen!

We hebben ook een tijdje geprobeerd om hem zonder luier te laten gaan maar dat hebben we na 1,5 week opgegeven omdat het gewoonweg niet werkte, ik had 7 broeken op 1 dag te wassen en dat is met 3 kinderen niet lollig! Op school hadden ze een systeem gemaakt, als hij 1 ochtend helemaal droog was mocht hij een "smiley" inkleuren en als hij dan 4 "smiley's" had dan mocht hij "helpend handje" zijn in de klas, dit lukte af en toe; als de juf hem op de wc had gezet dan plaste hij maar 5 min. later plaste hij wéér maar dan in zijn broek, kortom hij is er gewoon nog niet aan toe.

Na de kerstvakantie hebben wij een gesprek op school samen met de psycholoog, (onze ambulant begeleider) directie en de juf, dan wordt er besproken wat wij het beste kunnen doen, de school heeft wel al tegen ons gezegd dat wát wij ook beslissen hun achter onze beslissing zullen staan en doen wat ze kunnen.
Ook gaan we naar de andere school kijken om te zien wáár we over beslissen want dat vind ik nu heel moeilijk omdat ik niet eens precies weet wát zo'n school inhoud.

Ik ben blij dat het met jouw kind nu goed gaat op de openbare basisschool dat betekend dat het dus wel kan maar ervaar jij nu niet  dat hij  nu gepest wordt omdat hij  iets heeft? (daar zijn wij dus ook bang voor omdat onze zoon toch wel  "anders" is dan de andere kinderen omdat hij achter  loopt, hij heeft daar nu al last van omdat hij  nog niet zindelijk is).  

groetjes  Oelie  
 
Hoi,

Fijn dat school mee wil werken! En die andere ouders? Lekker laten kletsen. Misschien eens een soort klasseavond waarin jullie uitleggen wat er speelt bij jullie zoon? Of iets anders in overleg met school? Wie weet krijgen ze dan wat meer begrip.

Gelukkig word onze zoon niet gepest door de kinderen in de klas. Er word wel eens gezegd dat hij niet goed kan rennen en niet alles zo goed kan. Maar dat is de waarheid. Dus daar draaien we ook niet omheen. We vertellen dan ook aan onze zoon dat het rennen (en andere dingen)  dan misschien niet zo goed gaat, maar dat het steeds beter gaat. En ik denk dat de juf ook een grote rol hierin speelt. Op de basisschool van onze zoon doen ze heel veel aan de emotionele ontwikkeling. Ze hebben daar iedere dinsdagmiddag les over. Over dat je elkaar niet pest, hoe je elkaar moet helpen en meer van dat soort dingen. Hoe het in de toekomst gaat weet ik niet. Dat handelen we als het gebeurd. Lopen jullie al wel tegen pestgedrag aan?

Maar ik merk wel dat de andere moeders er soms meer moeite mee hebben. Ik vertel nl gewoon dat onze zoon epilepsie heeft.  Hij heeft een heel eenvoudige vorm. De aanvallen zijn erg klein, en als je ze niet herkent vallen ze niet op. Hij is trouwens al ruim 2 jaar aanvalsvrij.  Een grote aanval treed alleen op bij een combinatie van factoren. (koorts, ziek, moe) En in zo'n geval laat ik hem niet ergens spelen.
Maar het gebeurd soms dat een kind wel hier mag spelen, maar dat onze zoon niet daar uitgenodigd word. Er word dan om de hete brij heen gedraaid. Ik negeer het maar. Gelukkig gebeurd dat niet vaak. Hij heeft ook een paar vriendjes waar hij  regelmatig mee speelt.  Maar ik wil gewoon dat de ouders weten wat er evt zou kunnen gebeuren, en wat ze dan moeten doen. Als je het niet doet, en er gebeurd wat zal de ellende alleen maar groter zijn.

Wat ik het moeilijkst vind is hoe andere (vooral) moeders altijd vinden dat een kind bepaalde dingen op een bepaalde leeftijd zou moeten kunnen. Toen Thom (onze zoon) net op school zat "moest" hij volgens de andere moeders op zwemles. Dat hij 's-middags moest slapen was idioot. Hij hoorde gewoon de hele dag naar school te gaan. Moest ie maar aan wennen. Afgelopen voorjaar "moest" hij zonderzijwieltjes kunnen fietsen. Zijn evenwichtsgevoel is niet zo geweldig, dus hij durfde gewoon niet. In september wilde hij het zelf. Toen lukte het ook. Maar nu hij weet dat hij het kan heeft hij er geen behoefte meer aan. Ik krijg hem met geen mogelijkheid op zijn fiets. Volgend voorjaar weer hoor! Ik probeer me er zo min mogelijk van aan te trekken. Maar soms is het best moeilijk. Zeker omdat we nog een dochter van 2,5 hebben. Ook zij heeft epilepsie (ja, helaas erfelijk. zou vlgs de artsen niet zo zijn...) Bij haar hebben we het gelukkig erg vroeg ontdekt. Zij heeft er tot nog toe geen schade van ondervonden. Mede doordat we vroeg met medicatie konden beginnen. Zij is qua ontwikkeling zelfs erg vlot. Bepaalde dingen die Thom nu op de fysio leert, daar is zij nu ook mee bezig. Dát vind ik soms echt moeilijk. Maar het is nou eenmaal niet anders. Ik las dat jullie ook meerdere kinderen hebben. Lopen jullie ook tegen dit soort dingen aan? Hoe gaan jullie daarmee om?

Weer een heel verhaal... Sorry!
Groetjes, Cathy
 
Even een PS-je.

Ik heb zelf een geestelijk en lichamelijk gehandicapte zus. Ik weet dus om wat voor soort school het kan gaan. En het is idd zo dat je gewoon eens moet gaan kijken naar zo'n school. Want het zijn best normale scholen. Alleen hebben de kinderen die daar zitten allemaal een probleem of ziekte waardoor regulier onderwijs niet kan. Het fijne daarvan is dat alle therapiën "in huis" zijn. Het lesprogramma word aan het kind aangepast. En als het kind naar huis gaat, dan kan het spelen. Dan hoeft ie niet meer naar therapie.

Er is zelfs voortgezet onderwijs. En er word op normaal schoolniveau gewerkt.

Ik ben zelf bekent met Groot Klimmendaal in Arnhem. Daar hebben ze basis en voortgezetonderwijs voor kinderen met een beperking. Ga idd gewoon eens kijken. De onbekendheid én de vooroordelen van anderen maken het ws erger dan het is.

Groetjes, Cathy
 
Ik denk ook dat ze op een speciale school net wat meer tijd en aandacht hebben voor je kind. Eerst een stevige basis en dan later altijd nog naar de reguliere school. Dat heeft mij wel geholpen (ik ben zwaar slechthorend).. Ik heb tot mijn 8e in het speciaal onderwijs gezeten en ben toen doorgestroomd naar het reguliere onderwijs. Het fijne was dat ik in een veilige en rustige omgeving de basis kon opbouwen. Heb zelfs HBO opleiding/diploma behaald... Succes met beslissen.
 
Hoi,

naast juf op een openbare basisschool ben ik moeder van 2 dochters, 4 en 2 jaar.

Zo gelezen te hebben denk ik dat jouw zoon het prima zal doen op een basisschool. Als je eenmaal in het speciaal onderwijs   "zit" kun je niet zomaar weer terug naar het reguliere onderwijs.

Wij houden de kinderen zo lang mogelijk op school, daar zitten natuurlijk wel grenzen aan vast maar wij denken dat kinderen die ook op een andere manier ontwikkelingen prima bij ons terecht kunnen. Wij kunnen behoorlijk veel kinderen onderwijs op maat bieden.

Ik wens je veel wijsheid bij je keuze en probeer vooral te kijken naar je kind. Jullie kennen hem het beste en weten wat het beste bij hem past.

Sterkte,
Renske
 
Sorry, maar ik ben het er niet mee eens dat als je eenmaal in het speciaal onderwijs zit je dan moeilijk in het reguliere komt. Het is mij ook gelukt en heb zelfs mijn HBO diploma behaald. In het speciaal onderwijs hoeven ze niet op hun tenen te lopen en wordt bekeken waar er speciaal aandacht voor nodig is.

In het reguliere onderwijs is daar echt gewoon niet altijd genoeg aandacht voor of hebben ze niet altijd de middelen om bij het kind aan te sluiten. Zeker bij een spraak en taal probleem gaat het om de communicatie en en temidden van anderen die allemaal wel goed kunnen praten zal hij/zij alleen maar onzeker worden, en toch op de tenen lopen of zich snel minder voelen. In het speciaal onderwijs doen ze dat rustiger aan en zijn er meer kinderen 'gelijk'.. Tot dat het echt zelf vrij goed kan aansluiten bij de reguliere kinderen, is de doorstroming echt geen probleem. Echter, ze stimuleren dat ook en geven dan ook ambulante begeleiding mee.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan