<p>Lieve mama’s,</p><p>Ik zit een beetje met mezelf in de knoop. Twee maanden geleden zijn wij ouders geworden van een prachtig zoontje. Nu merk ik aan mezelf dat ik sinds twee weken met mezelf in de knoop zit. hij doet het snachts super goed en overdag huilt hij niet veel. Maar ik merk aan mezelf dat ik heel veel aan lezen en zoeken ben naar meningen over 1 kind gezinnen. ik twijfel nu dus heel erg of ik wel voor een tweede zou moeten gaan omdat ik me niet voor kan stellen dat ik dit nog een keer aan kan, dan heb ik het over de gebroken nachten en m’n eigen gevoel die ik nu heb. Mijn vraag kent iemand dit gevoel en waarom kozen jullie om het bij 1 kind te houden?</p>
Kiezen voor 1 kind
- Onderwerp starter Gebruiker10162190
- Startdatum
Ik herken je gevoel heel erg goed. Zelf heb ik ook heel lang getwijfeld. En riep ook steeds dit kan ik niet nog een keer aan kan. Maar hebben toch besloten voor een 2e te gaan.
Als jullie vinden dat jullie gezin zo compleet is dan is dat toch goed? Je moet doen waar je jezelf prettig bij voelt.
Als jullie vinden dat jullie gezin zo compleet is dan is dat toch goed? Je moet doen waar je jezelf prettig bij voelt.
Hoi leuke vrouw!
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoontje.
Denk je ook een beetje aan jezelf? Die eerste maanden nemen hormonen nog een loopje met je, dus eigenlijk moet je deze grote beslissingen nog niet willen maken. Kijk eens hoe je je voelt als je zoon een half jaar oud is.
Er is geen goed of slecht als het gaat om jou gezinssamenstelling. Je kunt niet altijd de natuur bepalen en mensen hebben hoe dan ook een mening. Kies voor jezelf, je man en je zoon. Jullie geluk is toch veel meer waard dan de mening van een ander hierin?
Geef jezelf wat tijd?
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoontje.
Denk je ook een beetje aan jezelf? Die eerste maanden nemen hormonen nog een loopje met je, dus eigenlijk moet je deze grote beslissingen nog niet willen maken. Kijk eens hoe je je voelt als je zoon een half jaar oud is.
Er is geen goed of slecht als het gaat om jou gezinssamenstelling. Je kunt niet altijd de natuur bepalen en mensen hebben hoe dan ook een mening. Kies voor jezelf, je man en je zoon. Jullie geluk is toch veel meer waard dan de mening van een ander hierin?
Geef jezelf wat tijd?
Hoi lieve mama,
Inderdaad wat hierboven ook allemaal gezegd word. Zelf heb ik me zo ook een lange tijd gevoeld! Maar bij ons was de wens toch sterker dan het gevoel ♡
Ik ben nu 15w zwanger van nummer 2, en als ik er nog veel bij stil sta bekruipt dat gevoel me nog steeds. Praat er gewoon eerlijk over met je vriendinnen, moeder of andere vrouwen. Ik zeg zelf altijd het word leuk als ze 1/1.5 zijn ? Dus wie weet zakt het gevoel wel weg. Ieder zijn eigen ding toch.
En vooral geen waarde hechten aan wat andere ervan zouden vinden als jullie besluiten dat 1 genoeg is.
Als dat gevoel sterker dan de wens is dan houd je het gewoon lekker bij 1 kindje ❤
Veel plezier met jullie kleine en later druk maken om andere dingen.
Veel liefs
Inderdaad wat hierboven ook allemaal gezegd word. Zelf heb ik me zo ook een lange tijd gevoeld! Maar bij ons was de wens toch sterker dan het gevoel ♡
Ik ben nu 15w zwanger van nummer 2, en als ik er nog veel bij stil sta bekruipt dat gevoel me nog steeds. Praat er gewoon eerlijk over met je vriendinnen, moeder of andere vrouwen. Ik zeg zelf altijd het word leuk als ze 1/1.5 zijn ? Dus wie weet zakt het gevoel wel weg. Ieder zijn eigen ding toch.
En vooral geen waarde hechten aan wat andere ervan zouden vinden als jullie besluiten dat 1 genoeg is.
Als dat gevoel sterker dan de wens is dan houd je het gewoon lekker bij 1 kindje ❤
Veel plezier met jullie kleine en later druk maken om andere dingen.
Veel liefs
Heeel erg herkenbaar!
Vooral de bevalling en kraamtijd van de eerste was bijzonder zwaar!
Ik was ook nog erg jong en dacht ook het bij 1 kindje te houden.
4 jaar erna toch besloten voor een 2e vandaar dat er tussen nummer 1 en 2 nu 5 jaar leeftijdsverschil zit?? maar oo wat is dat ook leuk zeg! En nu zelfs zwanger van een derde!
Weet niet hoe oud je bent en of dat al meespeelt hierin. Maar Hee pas 2 maanden geef het een jaartje en denk er dan opnieuw eens over na! Voor nu lekker genieten van je kleine uk en bijkomen van alle indrukken en nieuwe ervaringen
Daar hoef je nu nog helemaal niet een duidelijke keuze in te maken hoor?
Vooral de bevalling en kraamtijd van de eerste was bijzonder zwaar!
Ik was ook nog erg jong en dacht ook het bij 1 kindje te houden.
4 jaar erna toch besloten voor een 2e vandaar dat er tussen nummer 1 en 2 nu 5 jaar leeftijdsverschil zit?? maar oo wat is dat ook leuk zeg! En nu zelfs zwanger van een derde!
Weet niet hoe oud je bent en of dat al meespeelt hierin. Maar Hee pas 2 maanden geef het een jaartje en denk er dan opnieuw eens over na! Voor nu lekker genieten van je kleine uk en bijkomen van alle indrukken en nieuwe ervaringen
Daar hoef je nu nog helemaal niet een duidelijke keuze in te maken hoor?
Herkenbaar hoor! Ik had het ook heel snel, al zeggen de meeste verse ouders dat ze het nooit meer willen. Mijn zoontje is nu 15 maanden en dat gevoel is bij mij nagenoeg nooit weggeweest.
Ik had heel even een moment dat we voor een tweede wilden gaan, maar als ik daarop terug denk was dat meer "omdat het zo hoort" en uit praktische overwegingen, we hadden alle spullen immers bewaard.
Maar als ik naar mijn gevoel en ratio luister is het goed zo.
Mijn lichaam en geest zijn tot het uiterste gedreven en dat doet het af en toe nog steeds. Nu kan ik na een slapeloze nacht ook bijslapen tijdens het middagdutje.. met een baby en dus 2 ritmes, zit dat er niet meer in ben ik bang en ik denk dat dit mij krankzinnig zal maken. Slaaptekort en ik zijn geen combinatie ?
Maar je hoeft nu nog niks te kiezen, je bent pas 2 maanden verder... volg je gevoel en luister naar jezelf en bespreek het met je partner.. alleen jullie kunnen deze beslissing maken
Ik had heel even een moment dat we voor een tweede wilden gaan, maar als ik daarop terug denk was dat meer "omdat het zo hoort" en uit praktische overwegingen, we hadden alle spullen immers bewaard.
Maar als ik naar mijn gevoel en ratio luister is het goed zo.
Mijn lichaam en geest zijn tot het uiterste gedreven en dat doet het af en toe nog steeds. Nu kan ik na een slapeloze nacht ook bijslapen tijdens het middagdutje.. met een baby en dus 2 ritmes, zit dat er niet meer in ben ik bang en ik denk dat dit mij krankzinnig zal maken. Slaaptekort en ik zijn geen combinatie ?
Maar je hoeft nu nog niks te kiezen, je bent pas 2 maanden verder... volg je gevoel en luister naar jezelf en bespreek het met je partner.. alleen jullie kunnen deze beslissing maken
Relax mama! Je bent pas 2 maanden geleden bevallen! Ik dacht altijd dat ik wel twee kinderen wilde, met niet teveel leeftijdsverschil. Mijn zoontje is in augustus 1 jaar geworden en had altijd gedacht nu al wel zwanger of in ieder geval bezig/eraan toe te zijn. Niets is minder waar! Ik moet er nog steeds niet aan denken, dat eerste jaar was zoooo heftig met zo ontzettend weinig slaap en zoveel onrust.
Het is nu sinds een aantal maanden een wereld van verschil. De kleine slaapt door en is super vrolijk en ondernemend. Maar nog steeds is het pittig, met een dreumes waarmee je nog niet (echt) communiceert (hij begrijpt veel maar er valt geen gesprek te voeren natuurlijk en veel uitleggen behalve "nee, mag niet" of "goed zo" komt nog niet echt binnen). We hebben het hier thuis dus ook nog zeker niet over een tweede, het gevoel het helemaal niet te willen voert hier zelfs nog de boventoon (we hebben dit gedurende het eerste jaar regelmatig naar elkaar uitgesproken). En weet je? Dat is helemaal oké. Zelf denk ik steeds meer dat dit gevoel uiteindelijk wel zal weggaan, maar dit zal zeker niet binnen één à anderhalf jaar zijn. En dat is dus helemaal oké. Mocht het niet veranderen: blijft het bij één, en daar zijn we dan ook mega gelukkig mee. Mocht het wel veranderen en ons gegeven zijn: dan kunnen we een tweede keer sowieso aan, omdat we er gevoelsmatig 100% achter staan én ik daarnaast ook denk dat een tweede keer dat je iets doet altijd makkelijker gaat (omdat je beter weet waar je aan begint en dat er een einde zit aan elke moeilijke periode). Dat wil ik jou ook mee geven: het wordt echt beter en elke moeilijke fase gaat voorbij.
Het is nu sinds een aantal maanden een wereld van verschil. De kleine slaapt door en is super vrolijk en ondernemend. Maar nog steeds is het pittig, met een dreumes waarmee je nog niet (echt) communiceert (hij begrijpt veel maar er valt geen gesprek te voeren natuurlijk en veel uitleggen behalve "nee, mag niet" of "goed zo" komt nog niet echt binnen). We hebben het hier thuis dus ook nog zeker niet over een tweede, het gevoel het helemaal niet te willen voert hier zelfs nog de boventoon (we hebben dit gedurende het eerste jaar regelmatig naar elkaar uitgesproken). En weet je? Dat is helemaal oké. Zelf denk ik steeds meer dat dit gevoel uiteindelijk wel zal weggaan, maar dit zal zeker niet binnen één à anderhalf jaar zijn. En dat is dus helemaal oké. Mocht het niet veranderen: blijft het bij één, en daar zijn we dan ook mega gelukkig mee. Mocht het wel veranderen en ons gegeven zijn: dan kunnen we een tweede keer sowieso aan, omdat we er gevoelsmatig 100% achter staan én ik daarnaast ook denk dat een tweede keer dat je iets doet altijd makkelijker gaat (omdat je beter weet waar je aan begint en dat er een einde zit aan elke moeilijke periode). Dat wil ik jou ook mee geven: het wordt echt beter en elke moeilijke fase gaat voorbij.