Kiezen voor keizersnee of natuurlijk

K

KGH

Ik had een vraagje, eigenlijk meer om andere hun idee te horen hierover.<br />Mijn eerste bevalling was helaas niet zo’n geweldige ervaring. Zoals voor vele natuurlijk. Ik ben ingeleid met 42 weken en ontsluiting ging niet verder dan 8 cm. Was niet heel prettig en duurde mega lang. Helaas is dit uiteindelijk een keizersnee geworden. Op dat moment maakte het mij echt niet uit. Ik was op en wilde het beste voor die kleine.<br />Nu ben ik zwanger van een 2e en ik heb altijd gezegd ik wil opnieuw een keizersnee, dan maak ik dat eerste gedeelte niet meer mee en duurt het niet tot 42 weken met die hele inleiding. Nu is elke bevalling uniek.<br />Voordelen aan de keizersnee zijn dat datum vooraf bepaald wordt en dat geeft mij denk ik veel rust. Ook geen weeën of persweeen. Nadeel is natuurlijk het herstel. Daarnaast wil ik mij laten helpen en zou dit direct gedaan kunnen worden bij een geplande keizersnede, had ik begrepen.<br />Maar nu denk ik de laatste tijd ook wel aan een natuurlijke bevalling stel deze keer gaat het wel goed. Het herstel is dan vaak sneller maar ook risico’s dat je natuurlijk van beneden schade hebt. Bij mijn vorige bevalling dacht ik: dit kan ik, hiervoor ben ik gemaakt. Dit is door mijn v vorige bevalling omgeslagen en ben hier nu wel onzeker over.<br />Pff wat te doen… voor beide valt wat te zeggen natuurlijk. <br /><br />Heeft iemand iets soortgelijks mee gemaakt en welke keuze heb jij gemaakt? Ben je daar achteraf juist wel of niet blij mee geweest? <br />
 
Ik kan je geen advies geven maar lees wel graag mee en wilde je graag meegeven dat ik precies dezelfde twijfels heb als jij. Als ik ooit een twee zou krijgen kom ik voor dezelfde keuze te staan als jij. Op dit moment sta ik er zo in: als de bevalling zich spontaan aandient en de verwachting is dat het kindje kleiner is dan de eerste zou ik het natuurlijk willen proberen. Als ik de datum van de geplande keizersnede haal (dat is vaak iets eerder dan de uitgerekende datum toch?) dan zou het weer een ks worden. Ik zou zelf ook tegen het herstel opzien maar aan de andere kant weet je nu wel hoe dat is. En een geplande keizersnede is wel echt anders dan wanneer je er al zo 'verrot' in gaat. Ik had ook een lange inleiding en weeën tot aan 10 cm ontsluiting toe.  
 
Ik heb nog geen keuze gemaakt (ben ook niet meer opnieuw zwanger na een miskraam), maar wel ongeveer hetzelfde meegemaakt. Een lange bevalling die me zwaar viel en met blijven steken op 9 cm in een keizersnede eindigde, maar die van mij begon wel met spontaan gebroken vliezen met 40+3. Ik had overigens al wel een keizersnede gepland staan voor 41 weken ivm stuitligging, maar toen kwam de bevalling toch spontaan op gang. Misschien zou je ook zoiets kunnen overleggen? Dat je het afwacht tot een bepaalde termijn en tot dan natuurlijk wil proberen, en anders toch voor een geplande keizersnede gaat? Als zwangere vrouw heb je best een hoop mogelijkheden om te kiezen hoe jij wilt dat je bevalling eruit ziet, ook al loopt er vaak een hele hoop anders dan je gepland of gewild had.

Ik moet ook zeggen, mijn vorige keizersnede was ook niet bepaald hoge spoed ofzo, ik ben niet rennend naar de OK gebracht ofzo en met hoe het de vorige bevalling ging, heb ik het vermoeden dat een eventuele volgende bevalling ook niet per se zo snel zal gaan, al hoop ik dat het toch een beetje helpt dat ik ooit wel redelijk wat ontsluiting heb gehad. 
 

@elsiejoy sterkte gewenst met het verlies. Mag ik vragen waarom er is gekozen voor een keizersnee met 41 weken? Meestal doen ze deze eerder dan de uitgerekende datum toch?
 
Lastig hè, die keuze, je weet nooit waar je goed aan doet. 


Ik had bij mijn eerste een geplande keizersnede met 38 weken. Daardoor mocht ik nu ook zelf kiezen. Hoewel ik de keizersnede als zeer prima had ervaren en m’n herstel ook super snel ging, heb ik altijd gezegd voor vaginaal te willen gaan bij de volgende, dit omdat ik het idee had dat m’n oudste nog helemaal niet klaar was op geboren te worden, die zat wel prima en dan wordt je er toch flink abrupt uitgetrokken. 


maar toen gingen ze een groei echo maken en schatte ze de baby groot in. En durfde ik het eigenlijk niet aan. Maar na vele fijne gesprekken in het ziekenhuis toch voor vaginaal gekozen en ik kwam daar nogal gehavend uit, lees; knip, hechtingen, ontstoken wond. Maar toch ben ik toch blij met deze keuze, het herstel was pijnlijker maar wel sneller dan bij de 1e en daarna mocht ik nu gewoon de peuter tillen, auto rijden etc. Besef goed dat 6 weken herstellen van een keizersnede met een 1e echt anders is dan bij een 2e! 
 
Als je toch een sterilisatie wil, dan zou ik kiezen voor een keizersnede. Ben je in één keer klaar. Verder is er natuurlijk de kans dat door het persen het litteken van de baarmoeder scheurt.
 
Ik sta nu ook precies voor dezelfde keuze, mijn eerste bevalling was ongeveer gelijk, ingeleid bij 41 weken, langdurige weeën tot 9cm ontsluiting en uiteindelijk (rennend) een spoedkeizersnede vanwege foetale nood.
Ik heb meerdere consulten al gehad en alles goed doorgesproken maar dat maakt het niet per se makkelijker. Keizersnede is voor mij kiezen voor zekerheid, vaginaal is kiezen voor onzekerheid, je weet gewoon niet hoe het gaat lopen. Na de eerste vrij negatieve ervaring heb ik weinig vertrouwen in mijn lichaam, en ik weet niet of het gaat lukken om er nog ontspannen in te gaan. 
Ik twijfel nu tussen de optie om laat een keizersnede te plannen (bij 41 weken) en te zien of het voor die tijd spontaan op gang komt, of een geplande keizersnede bij 39 weken. In ieder geval wil ik niet ingeleid worden, want dat maakt de kans op een geslaagde vaginale geboorte nog kleiner in mijn situatie. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan