Kind komt niet voor zichzelf op

<p>Hallo,</p><p>Mijn zoon van 5 die komt helaas niet voor zichzelf op. Vooral als wr buiten aan het spelen zijn. Hij laat behoorlijk over zich heen lopen. Zelfs kinderen die jonger zijn dan hem.</p><p>Het zit me echt dwars en praat regelmatig met hem erover dat hij voor zich zelf op moet komen en doe ook rollenspellen. Alleen ik zie en merk er niets van als het eenmaal gebeurd.</p><p>Vraag ik te veel van hem? Of moet ik hem op een vechtles zetten?</p><p>Ik wil niet dat het zo langer door gaat want hij wordt steeds groter. En dan kan het plagen of pesten steeds erger worden..</p><p>Help me,</p>
 
Ieder kindje is anders en natuurlijk wil je als moeder niet zien dat anderen over de grens van je kind heen gaan. 
Of dat nu met woorden is of met gedragingen. 
Judo is een verdedigingssport waarbij het kind zekerder kan worden van zijn/haar eigen lijf en ik kan me voorstellen dat het fysieke contact kinderen ook helpt om steviger te gaan staan. (Letterlijk en figuurlijk.)
Daarnaast is het ook goed om te kijken naar je eigen manier van opvoeden. Ik las laatst een interessant artikel over stoeien met papa (of met opa). De essentie is dat kinderen daardoor risico’s durven leren nemen. Maar er zijn ook veel opvoedigkundige tips om je kind zelfverzekerder te maken. (Check pinterest voor snelle tips.)
Ook kun je denken aan speciale trainingen voor kinderen om sociale vaardigheden én weerbaarheid te trainen. 
Er zijn misschien ook prentenboeken te vinden in de bieb, zou je kunnen gebruiken als aanleiding om even over te praten.
Persoonlijk geloof ik in de krachten van kinderen. Vooral kijken en benoemen wat goed gaat! 
 
Judo is prima lijkt me, maar ben je nu niet een probleem aan het oplossen dat niet bestaat. Als jouw zoontje gelukkig is op deze manier, moet je dat dan niet laten. Er dus niet teveel over hebben hoe moeilijk dat ook is als ouder.
Ik ben zelf ook niet iemand die erg opkomt voor zichzelf, althans, mijn grenzen liggen gewoon redelijk ver weg, dat heeft mijn vader ook. Ik vind veel wel prima. Ik kan me ook nooit druk maken als iemand voordringt bij de kassa. Gepest ben ik daarom nooit. Als iemand mij duwde, dan duwde ik nooit terug, maar liep ik weg. Het zit gewoon in mijn karakter. 
 
Ik snap wel wat je bedoeld,
Maar ik zie het vaker voor mijn ogen gebeuren tijdens het buiten spelen dat andere kinderen letterlijk over hem heen lopen. Vaak loopt hij weg of vraagt hij me of we ergens anders gaan spelen.
En ja het heeft ook mee te maken dat ik niet in een al te goede buurt woon... ik wil hem gewoon sterker maken ik wil niet dat hij een 'watje' is. Het gaat me hart echt breken als hem wat later over komt door dat hij zo soft is. Het klinkt misschien hard maar dan is hij liever een dader dan een slachtoffer in deze tijd.
Ik zie het ook in zijn ogen als we buiten spelen en er komen andere kinderen (ik wil niet rascistisch klinken want ik ben zelf een allochtoon) maar kinderen met een ander afkomst . Die over hem heen lopen of willen dat hij niet mee doet. Dan zie ik gewoon aan hem dat hij het niet leuk vind.
En geloof me dat is echt niet fijn om dat te zien, in het begin ging ik ook toen samen weg met hem, maar nu vertik ik het.
En ja misschien maak ik het wel zo te zien een beetje me eigen probleem van ?..
 
Zucht... ik weet het niet meer..
 
Je hebt het beste met hem voor zo te horen, maar hij lost het eigenlijk heel goed op. Hij kiest ervoor om weg te gaan. Wees daar trots op! Ik denk niet dat je het fijner vindt als hij van zich afbijt en een ander kind een mep verkoopt om  jou een plezier te doen en er zelf niet achter staat. Hij is geen slachtoffer als hij wegloopt. 
Laat merken dat hij een prachtig kind is zoals ie is, dat hij er mag zijn, dat hij mag zijn wie hij is. Stimuleer hem in zijn zelfvertrouwen, maak hem trots. 
Vraag met wie hij wel wil spelen, nodig vriendjes en vriendinnetjes uit en laat ze samen buiten spelen. Samen zijn ze sterk. Ik denk dat afkomst er niet toe doet voor een 5 jarige. Ze zijn aardig of niet.
Mijn zoontje is ook wat aan de softe kant (lijkt dus misschien op mij). Hij heeft gelukkig een aantal goede vriendjes en vriendinnetjes. Hij is zelfverzekerd en is gelukkig. Pas had zijn beste vriendje ruzie met een ander kindje en toen kwam naar voren hoeveel pit hij heeft. Hij kwam echt voor zijn vriendje op. 
 
 
Je hebt gelijk, ik moet het ook tijd geven en ja hij is nog jong.. wie weet komt daar wel verandering in. Vind het soms gewoon lastig dat hij niet voor zich zelf opkomt. Ik hoorde dat hij dat wel op school doet. Dus het stelt me wel gerust.
Ik ga hem via school wel op een assertiviteits curcus zetten.
Bedankt voor jullie reacties.
 
Terug
Bovenaan