Kind van 5 en ADHD?????????????

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Ik heb eerder een bericht geplaatst over "mogelijke constatering ADHD etc.".  Gisteren ben ik dus op verzoek van de school  waar mijn zoontje van 5 op zit, naar de kinderarts doorverwezen, omdat er  gedacht werd aan ADHD. De Onderwijsbegeleidingsdienst heeft een verslag opgemaakt en deze moest ik meenemen naar de afspraak met de kinderarts.  Een veelvoud aan vragen kreeg ik voorgeschoteld  die de co-assistent aan  mij stelde.  Vragen over  de zwangerschap, zijn ontwikkeling daarna, enz. enz. Was allemaal OK, niks mis mee...enz.  Een vraag die  mij  bijgebleven  was..."hoe het  met zijn ontlasting gesteld is"...(?) Een rare vraag, als je bedenkt dat het gaat over  mogelijk gedragsstoornis....

Vervolgens moest mijn  zoontje zich uitkleden, hij werd van top tot teen gecheckt. Zijn hartslag werd beluistert, longen etc. Kortom: een algemene gezondheidscheck. De co-assistent verliet het intussen benauwde kamertje in het ziekenhuis en kwam weer terug, dit keer samen met de kinderarts. De kinderarts...tja, wat zal ik zeggen....Een hele koele kikker, keek niet eens naar mijn zoon, maar vroeg mij of ik iets van een verslag bij me had....Ik gaf hem dat verslag en hij wierp een blik op het papier en riep in twee tellen: "Ja, dit is ADHD"! De school c.q. onderwijsbegeleidingsdienst mogen geen diagnose stellen, maar een medicus mag dat wel. Vervolgens zei hij dat dit met medicatie (Ritalin of Concerta), goed te verhelpen was.

Om een lang verhaal kort te maken: hij keek niet naar mijn kind, hij heeft het alleen op papier (wat een momentopname is) gezien, vervolgens werd alles weggepoetst met een pilletje. Volgens mij had de arts zelf ook ADHD! Ten overvloede zei hij er nog bij: Als  als  mijn kind in een giftig gebied terecht komt, dan moesten we maar gewoon de behandeling staken.  (Die medicatie is niet zonder gevaren, het is heel goed mogelijk  dat het innemen van die medicatie,  zelfs  een plotselinge dood  tot gevolg kan  hebben, las ik op internet).

Ik ben zeer geschokt weggegaan.  Heeft mijn zoon een handicap, of is zijn omgeving anders? Mijn zoon kan inderdaad druk zijn, maar ik wil hem absoluut niet veranderen in een mak lammetje, omdat zijn juf het op school  niet aankan. Laat de school zich  maar aanpassen aan het kind en niet andersom.

Welke ouders  hebben hier nog meer mee te maken gehad? Alle reacties zijn welkom, want ik voel me soms alleen in zo'n rare wereld als deze....

Groet, Vera
 
Hoi Vera,

Ik blijf het vreemd vinden dat de school dit beleid, deze procedure heeft t.a.v. kinderen die volgens hun problemen hebben. Ten eerste dat je naar de KA moet, nooit van gehoord. Ten tweede komt het op me over alsof ze jullie als ouders niet goed begeleiden, want dat is óók een taak van school!
Het is heel vreemd dat de ka, jullie niet doorverwijst naar een psycholoog, want dat is naar mijn idee tóch de deskundige die deze diagnose kan stellen aan de hand van uitgebreide testen...er moet echt wel getest worden door een deskundig iemand voordat de diagnose gesteld kan worden. Er zijn namelijk ook zoveel ''stoornissen'' die lijken op ADHD (als er uberhaupt al iets aan de hand is met jullie zoontje, want je herkent niet veel blijkt uit je verhaal). Op deze manier kan jullie zoontje nooit de begeleiding krijgen die bij hem past...
Mijn advies: ga voor second opinion naar een schoolpsycholoog, of wat voor psycholoog dan ook. Win informatie in waar je je kind kan laten testen. Zal ook nog even voor jullie op internet zoeken!
Heel veel succes, en laat nog even wat horen als je meer weet!
 
Even wat van internet geplukt:

Voor het eventueel stellen van een diagnose ADHD of ADD moet u contact zoeken met een psychiater of psycholoog met deskundigheid op dit gebied (zie hierboven). Pas na een uitgebreid onderzoek van uw klachten en uw voorgeschiedenis kan eventueel worden geconstateerd dat er sprake is van ADHD of ADD.



Huisartsen
ADHD bij kinderen is inmiddels redelijk bekend bij huisartsen. Dat ADHD bij 30-60 % van de kinderen op volwassen leeftijd nog ernstige problemen kan opleveren is helaas minder bekend bij huisartsen. Door te veel huisartsen wordt ADHD en zeker ADHD bij volwassenen nog als een zogenaamde 'modeziekte' gezien. Dit was overigens ook het geval bij aandoeningen als bijvoorbeeld postnatale  depressie, RSI/muisarm en OPS (neurologische problemen ten gevolge van oplosmiddelen in lijm, verf of drukinkt).
Vindt u bij uw eigen huisarts geen gehoor, dan kunt u zich ook rechtstreeks wenden tot de psychiaters en psychologen uit het 'Netwerk  ADHD bij volwassenen' (zie hieronder).
Verder kunt u uw huisarts natuurlijk wijzen op de informatie op adhd-land (www.adhd.nl).

 
 
Hoi Sjana,

Heel aardig van je dat je je hiermee bezighoudt...

Ik heb deze week een gesprek aangevraagd waar ook de directeur en de intern begeleider aanwezig zullen zijn. Ik leg een aantal dingen voor tijdens dat gesprek, o.a. wat jij aan mij verteld hebt in de voorgaande berichten.

Ik wil weten of ze op deze school ondersteuning kunnen bieden in groep 3, waar hij volgend jaar naartoe zou gaan. Kunnen ze dat niet, of weigeren ze dat, dan wil gaan kijken naar een andere school  waar ze dat wel willen/kunnen bieden. Ik denk dat ze er misschien alles aan zullen doen om een leerling te behouden, maarja, je weet het nooit. Je hoort nog wel hoe dit is afgelopen.

Groet, Vera
 
Mijn zoontje lars (4)
Zit nu in groep 1, en ik kreeg ook meteen op de eerste ouderavond hele verhalen te horen over ADHD.
Ik ging zowat uit mn pan. Ik ben het er absoluut niet mee eens dat ze zulke kleine mensjes volproppen met pillen zodat ze ff stilzitten. Ik zal het ook absoluut niet toelaten.
Misschien als hij ouder is en er echt problemen mee heeft op school en niet meekomt,
zal ik erover nadenken. Maar komop. Die kinders zijn tegenwoordig allemaal zo druk. En al bij de zogenaamde eerste tekenen bij hen willen ze ze al medicatie geven.

Ik weet van mijn zoontje dat hij hsp is. (hoogsensitief) En dat hij dus heel geemotioneerd op dingen kan reageren en dat hij  prikkels veel intensiever oppakt dan de andere kinderen. MAar dat wil niet meteen zeggen dat hij ADHD heeft.

Als ik ADHD  zou  vermoeden zou ik om een verwijzing vragen naar een spycholoog en niet genoeg nemen met een kinderarts.
 
Het is hoogst onproffesioneel van de leerkracht om te spreken in termen van ADHD. Hoe halen ze het in hun hoofd??? Je moet   zo voorzichtig zijn met wat je uitspreekt...
De meeste leerkrachten hebben er ook niet echt veel zicht op hoor. Naast dat ik leerkracht ben heb ik ook nog een cariere als Sociaal Pedagogisch Hulpverlener gehad. Of eigenlijk oefen ik dit beroep ook nog dagelijks uit naast mijn rol als leerkracht.
Dus aan kennis en ervaring ontbreekt het mij niet.
Maar je hebt helemaal gelijk wat betreft het opdrukken van het stempel ADHD. Ze weten absoluut niet wat ze zeggen. Dit kun je niet zomaar klakkeloos in de mond nemen!
 
Hallo Vera,

Bij onze zoon begonnen de opmerkingen over ADHD al op drie-jarige leeftijd via het kinderdagverblijf. Nu klopt het dat onze zoon (bijna 6) erg druk en ongeconcentreerd kan zijn, maar wij waren er absoluut van overtuigd dat hij geen ADHD heeft. Nu werk ik zelf in het middelbaar onderwijs en heb daardoor iets meer kennis van diverse stoornissen dan ander ouders, omdat de school waar ik werk daar veel aandacht aan besteed.
Wel waren wij ervan overtuigd dat er "iets" aan de hand was met onze zoon. Wij hadden en hebben behoorlijk vergelijkingsmateriaal in zijn  krap anderhalf jaar jongere zusje. Gelukkig is de begeleiding op de school van onze kinderen erg goed en net voor zijn vijfde verjaardag is geconstateerd dat er sprake is van een "disbalans in de sensorische integratie". Kort gezegd houdt dit in dat zijn zintuigen niet goed samenwerken, dat daardoor zijn motoriek niet goed werkt en dat prikkels soms helemaal niet binnenkomen en andere keer allemaal als even belangrijk  binnen komen.
Nu is het ook zo dat alle kinderen wel een of meerdere kenmerken van ADHD in zich hebben zonder dat ze daadwerkelijk iets "mankeren". Ga dus af op je eigen gevoel  wat beterft je zoontje en zoek goede begeleiding. Misschien kan het VTO-team in jouw regio iets voor je betekenen. Wij zijn heel goed geholpen door deze mensen. Ze hebben uitgebreid met ons gesproken en ze hebben onze zoon op school en op het kinderdagverblijf geobserveerd. Het rapport was voor ons heel herkenbaar en bevatte een aantal nuttige tips.
En ter geruststelling. Op dit moment gaat het super met onze zoon. Waar eerder nog sprake was van speciaal onderwijs, gaat hij volgend schooljaar gewoon naar groep 3. Weliswaar, in eerste  instantie,  met een minimaal aanbod om hem niet te veel prikkels ineens te geven, maar toch.
Waar onze zoon ook wel bij vaart zijn kamille-druppels. Mijn man vond al dat homeopathatische gedoe altijd grote onzin en is nu de eerst die roept dat het weer tijd is voor druppels als onze knul het even moeilijk heeft. Vraag vooraf wel eerst advies over de dosering.
Veel sterkte de komende tijd.
 
Hoi Liessie,

Dank je wel voor je reactie. Het is altijd goed te horen dat er nog meer mensen zijn, die met dit soort dingen te maken hebben. Ik zou dan ook iets  homeopatisch willen, dat is nog altijd beter dan die giftige (want uiteindelijk is het dat) medicijnen, die  je in twee  tellen  krijgt voorgeschreven.  Wij hebben ook  nog een dochter van 2 en  zij kan ook behoorlijk druk zijn  (vooral thuis als haar broer  een tijdje  wil uitrusten op  de bank  tijdens een uurtje TV-kijken...) Ik vraag me soms weleens af wie er ADHD heeft thuis!    
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan