A
Anoniem
Guest
Het gaat goed met Steijn..
Temperatuur onder controle (zelfs bloot onder de blauwe lamp geen probleem), geelzien een stuk beter stijgt ook niet zo hard meer, wakkerder, drinkt halve flessen leeg...kortom hoop!
Kinderartsen (ze komen altijd met een hele delegatie) erg positief.
Verpleging ook.. (daar heb je trouwens meer aan dan aan de artsen) hij hoeft alleen nog maar te leren drinken en dat muntje kan elk moment vallen.
Gister met de verpleging hierover gesproken en hij hoefde ook geen dagen te bewijzen dat hij goed kan drinken, zij weten wel wanneer het toeval is en wanneer niet.
Dag bij dag kijken, maar wij hadden voorzichtige hoop dat het misschien met het weekend wat zou worden, leeftijd was immers ook al goed en gewicht ook.
Maar dan vandaag...bij de ronde.. De kinderarts gaf aan dat hij altijd een keer wat meer tijd nam om met de ouders te praten..tijdens of na de ronde... Kon wel donderdag of vrijdag..
Zegt zijn collega: dan ben je er niet....
Ow zegt hij, dan doen we dat maandag wel... MAANDAG!!!???! Dat is bijna een week verder, wat is er gebeurt met dag bij dag kijken of hij mee kan... Ik weet wel dat we niet teveel hoop moeten koesteren, dat we realistisch moeten zijn, blij met elke fles.. Maar zo hard onze hoop neersabelen?
We moesten zelfs al onze eigen fles inleveren om daar mee te oefenen..vnd het zo erg dat hij gewoon sowieso nog een week daar alleen in dat bedje moet liggen..hoe goed de verpleging ook is... Als het neit vooruit was gegaan en dan een week is minder erg dan zo....
Temperatuur onder controle (zelfs bloot onder de blauwe lamp geen probleem), geelzien een stuk beter stijgt ook niet zo hard meer, wakkerder, drinkt halve flessen leeg...kortom hoop!
Kinderartsen (ze komen altijd met een hele delegatie) erg positief.
Verpleging ook.. (daar heb je trouwens meer aan dan aan de artsen) hij hoeft alleen nog maar te leren drinken en dat muntje kan elk moment vallen.
Gister met de verpleging hierover gesproken en hij hoefde ook geen dagen te bewijzen dat hij goed kan drinken, zij weten wel wanneer het toeval is en wanneer niet.
Dag bij dag kijken, maar wij hadden voorzichtige hoop dat het misschien met het weekend wat zou worden, leeftijd was immers ook al goed en gewicht ook.
Maar dan vandaag...bij de ronde.. De kinderarts gaf aan dat hij altijd een keer wat meer tijd nam om met de ouders te praten..tijdens of na de ronde... Kon wel donderdag of vrijdag..
Zegt zijn collega: dan ben je er niet....
Ow zegt hij, dan doen we dat maandag wel... MAANDAG!!!???! Dat is bijna een week verder, wat is er gebeurt met dag bij dag kijken of hij mee kan... Ik weet wel dat we niet teveel hoop moeten koesteren, dat we realistisch moeten zijn, blij met elke fles.. Maar zo hard onze hoop neersabelen?
We moesten zelfs al onze eigen fles inleveren om daar mee te oefenen..vnd het zo erg dat hij gewoon sowieso nog een week daar alleen in dat bedje moet liggen..hoe goed de verpleging ook is... Als het neit vooruit was gegaan en dan een week is minder erg dan zo....