kinderen, leuk?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Ik heb al eerder op dit forum geschreven over het onderstaande, maar moet weer even mijn ei kwijt. Ik hoop echt dat er moeders zijn die hetzelfde hebben.
Ik wilde heel graag kinderen, ik heb nu twee zoons van 10 maanden en 3 jaar. Ik hou heel veel van ze, maar ik vind het ontzettend moeilijk. Je bent constant met ze bezig. Alleen als ze slapen (doen ze tegelijkertijd!) dan kan ik iets voor mezelf doen.
Vroeger kon de oudste nog lekker zichzelf vermaken, maar op de een of andere manier kan hij dat niet meer. Hij hangt vaak om me heen (te dreinen)
De jongste is nog erg afhankelijk, die kan nog geen 10 minuten in de box spelen of hij wil alweer aandacht.
Waar is die tijd van vroeger ,toen ik nog werkte? Lekker hobbyen, uitslapen, naar de stad, naar vriendinnen in het het weekend. En werken was 10x rustiger dan twee kinderen hebben.
Ik zal blij zijn als ze wat ouder zijn, en steeds onafhankelijker worden. Dat is een troost: met de jaren wordt het alleen maar makkelijker.
Straks als ze naar school gaan allebei, ga ik weer lekker werken.

Wie herkent zich

Groetjes
Anoniem
 
Uiteraard heb ik soms ook wel het gevoel dat ik weer wat tijd voor mezelf wil hebben en al die dingen wil doen die ik eerder deed en waar ik nu niet meer aan toe kom.
Maar aan de andere kant krijg ik er zoveel anders voor terug, dat is voor mij onbetaalbaar. Ik zou het voor geen goud willen missen. Het is allemaal niet altijd even makkelijk, maar dat weegt voor mij persoonlijk niet op tegen al het positieve wat ik ervoor terug krijg.
Misschien scheelt het wel dat ik ernaast nog werk, dan heb ik even iets heel anders aan mijn hoofd, maar mis ik mijn dochters ook wel een beetje hoor.

Dus het is voor mij wel enigszins herkenbaar maar niet zo extreem. Ik geniet enorm van ze (de een is 2 jaar, 2 maanden, de ander 6 maanden) en vind de tijd veel te hard gaan....

Veel succes en sterkte en probeer er desondanks toch een beetje van te genieten
 
Hoi

Dit is wel herkenbaar ja. Ik kan me nog goed herinneren dat ik woedend de badkamerkastjes helemaal leeg heb gemaakt omdat ik niet eens meer tijd had om lekker in bad te gaan met een maskertje op mijn gezicht.......En het gaat over, maar daar heb je nu weinig aan. Ik heb mijn dochter destijds 1x per maand een middagje naar mijn moeder of schoonmoeder gebracht en die middag was voor mezelf. De stad in (en thuis komen met kleren voor mijn dochter) of gewoon lekker thuis blijven met de telefoon uit, heerlijk. Daarna kon ik er wel weer een tijd tegen. Misschien een idee???
 
Hallo, ik herken het uit duizenden. Ik heb er maar eentje, van 2,5, maar ik kan zo verlangen naar rust in huis. Het is een schatje, maar is ook erg bewerkelijk. En ik denk dat het daar ook aan ligt, het ene kind is rustig, het andere helemaal niet. Ik heb gemerkt dat een keer per week tijd voor jezelf hebben erg belangrijk is. Peuterspeelzaal kan daar goed voor zijn, maar is voor mij eigenlijk te kort. Probeer daarom elke week een oppas te hebben zodat ik een dagje voor mezelf heb. Heerlijk.
 
Hoi, Ik herken dit heel erg goed.
Ik heb nu 2 kinderen in de leeftijd van 5,5 en 1. De oudste is erg makkelijk maar sinds de tweede er is wil zij steeds vaker en meer aandacht. De jongste is degene die jaloers is en veel schreeuwt om aandacht. Ik ben altijd blij als ze op bed liggen 's avonds. En dan wil mijn man meestal aandacht en die schijnt dan niet te begrijpen dat ik ook nog eens wat voor mezelf wil doen. Dat geeft dan weer spanningen. Mijn omgeving snapt niet dat ik blij zal zijn als de jongste 4 is zodat die ook naar school gaat. Maar ja...ik ben blij dat ik niet te enige ben die het soms behoorlijk zat is met 2 kinderen. En werken is inderdaad makkelijker dan 2 kinderen! Sterte en groetjes van Gisela (ngm1999@tiscali.nl)
 
Man, ga lekker een paar dagen werken! Even wat tijd voor jezelf en je eigen ontwikkeling. De tijd die je dan wel met je kinderen hebt, wordt er alleen maar leuker van!!!! Zoek een goede crèche waar je kinderen lekker kunnen ravotten en spelen met andere kinderen. Daar is echt niets mis mee hoor!
Succes!
 
Je moet echt iets voor jezelf gaan doen. Ik heb dit ook gehad en ben nu gaan sporten. 's ochtends en er zit nog een gratis creche bij, dus 2 vliegen in 1 klap. Ik ben zelf veel fitter en kan er de rest van de dag veel beter tegen. En de kinderen worden prima vermaakt op de chreche.
Succes. Maar neem echt even tijd voor jezelf. Jij bent er ook nog en niet alleen voor je kinderen. Als jij het naar je zin hebt ben je ook een leukere moeder voor je kinderen.
 
Jakkes! Wat zijn jullie toch een ongelooflijk stelletje egoistiche trutten, zeg!
Je kind is er niet om je van je vrije tijd te beroven hoor. Doe hem naar de psz dat is goed voor zijn/haar sociale contacten en je heb minimaal twee uur per keer de tijd voor jezelf. En waarom laat je ze in eerste instantie komen als je ze zo zat ben, he? Je ben potverdorie een moeder en wees blij dat je dat kan zijn. Want voor velen is het niet weggelegd al willen ze het nog zo graag en ondergaan veel, veelal mislukte, behandelingen om zwanger te worden. Of een miskraam of een vroeggeboorte met een fatale afloop of een gehandicapt kindje.
Je zou dit mee moeten maken om te waarderen dat je moeder ben en van je kind mag en kan genietet. Doe dat dus dan ook potverdorie!
Ik heb mijn buik vol van moeders die zo negatief over hun kind kunnen denken en praten. Want tenslotte wat is dat nu die "paar jaar" dat je je moet inzetten en naar behoren de moederrol invullen, op de rest van hun en jouw leven?
Ik werk zelf ook maar na de geboorte ben bewust part-time gaan werken en zo hou ik ook iets voor mezelf over. Onder de slaap tijd van mijn kleine komt een vriendin langs of zit ik achter de telefoon met mijn andere vriendinnen te kletsen. Is de kleine op de psz dan kan ik ook iets voor mezelf doen. Verder geniet ik enorm van de aanwezigheid van mijn kind en dat terwijl dit een zeer ondernemend kindje is dus je 'moet' continue bijblijven maar je hoort me niet klagen.
Ik heb ook geen negatieve instelling over mijn kind want alles hoort bij de ontwikkeling en zo is het nu eenmaal. Al die tijd voordat mijn kind werd geboren kon ik doen en laten wat ik wou. En nu is moederschap mijn hobby en ik zal nooit klagen al heb ik het regelmatig erg moeilijk gehad.

Waardeer wat je heb en dat je het heb en ziet hem/haar als de hoogste prioriteit!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan