Graag wil ik advies, hoe denken jullie erover? Lang verhaal maar het zit me heel erg dwars
Mijn vriend (38jaar) en ik (32jaar) zijn 20maanden samen.
Vanaf het begin (voor de eerste date) wist mijn vriend van mijn kinderwens. Ik zag onze uitstapjes als gezellig en leuk en meer niet omdat hij altijd heeft gezegd geen kinderen te willen. Hij deed enorm zijn best en ik hield de boot af met de mededeling ‘ ik wil kinderen en jij niet’. Uiteindelijk hebben afgesproken dat we het zouden proberen en mijn vriend na een jaar zou laten weten of hij met mijn verder wou (een kindje). We zijn vlug gaan samen wonen, we hadden beide geen woning en dit was geen grote stap. Ik ging er vanuit dat hij zou aangegeven als hij toch geen vader zou worden en in 4 maanden geleden vroeg ik hem sta je open voor een kindje? Mijn vriend wist het niet en gaf aan dat hij misschien geen kinderen wil en dat het toch niet zeker was en vroeg om tijd. Een maand later raakte een collega zwanger en dit raakte me en ben opnieuw een gesprek aangeknoopt maar dit keer meer overtuigd, Ik wil kinderen en als jij ze niet wil dan kunnen we beter stoppen, ik was opgelucht (want zat me toch dwars dat na ruim een jaar in relatie hij toch nog niet wist) mijn vriend heeft die nacht niet kunnen slapen.
De volgende dag tijdens een etentje bracht hij het onderwerp te spraken, en vroeg om geduld te hebben.
Hij vroeg weer om tijd (6maanden), we hadden vanaf het begin dat we zouden samenwonen afgesproken dat we voor jaar zou zijn en dat we daarna na het buitenland zouden vertrekken. We zijn nu verhuisd, wonen 2 maanden in het nieuwe huis en land en ik voel me onrustig, nog een paar maanden maar eigenlijk merk ik dat ik zekerheid wil. Ik wil zo graag een kind en voelt net of mijn vriend me niet serieus neemt. Ook vind ik het rot dat ik nu al weet dat als we samen verder gaat dat het maar 1 kindje word(mochten het allemaal lukken), hij liever de opvoeding aan mij overlaat.
Moet ik mijn vriend nog de tijd geven waar hij om vraagt, wachten tot november of zal ik de knoop doorhakken? Mijn grootste angst is dat ik bv niet makkelijk zwanger kan worden en liefst wil ik zo snel mogelijk beginnen aan een gezin. Hij weet dit al vanaf het begin en het idee dat hij pas in november laten weten dat hij misschien geen kinderen vind ik onverdraaglijk en dan hoor ik het liever gelijk. Aan de andere kant misschien heeft mijn vriend echt meer tijd nodig. Wat denken jullie?
Mijn vriend (38jaar) en ik (32jaar) zijn 20maanden samen.
Vanaf het begin (voor de eerste date) wist mijn vriend van mijn kinderwens. Ik zag onze uitstapjes als gezellig en leuk en meer niet omdat hij altijd heeft gezegd geen kinderen te willen. Hij deed enorm zijn best en ik hield de boot af met de mededeling ‘ ik wil kinderen en jij niet’. Uiteindelijk hebben afgesproken dat we het zouden proberen en mijn vriend na een jaar zou laten weten of hij met mijn verder wou (een kindje). We zijn vlug gaan samen wonen, we hadden beide geen woning en dit was geen grote stap. Ik ging er vanuit dat hij zou aangegeven als hij toch geen vader zou worden en in 4 maanden geleden vroeg ik hem sta je open voor een kindje? Mijn vriend wist het niet en gaf aan dat hij misschien geen kinderen wil en dat het toch niet zeker was en vroeg om tijd. Een maand later raakte een collega zwanger en dit raakte me en ben opnieuw een gesprek aangeknoopt maar dit keer meer overtuigd, Ik wil kinderen en als jij ze niet wil dan kunnen we beter stoppen, ik was opgelucht (want zat me toch dwars dat na ruim een jaar in relatie hij toch nog niet wist) mijn vriend heeft die nacht niet kunnen slapen.
De volgende dag tijdens een etentje bracht hij het onderwerp te spraken, en vroeg om geduld te hebben.
Hij vroeg weer om tijd (6maanden), we hadden vanaf het begin dat we zouden samenwonen afgesproken dat we voor jaar zou zijn en dat we daarna na het buitenland zouden vertrekken. We zijn nu verhuisd, wonen 2 maanden in het nieuwe huis en land en ik voel me onrustig, nog een paar maanden maar eigenlijk merk ik dat ik zekerheid wil. Ik wil zo graag een kind en voelt net of mijn vriend me niet serieus neemt. Ook vind ik het rot dat ik nu al weet dat als we samen verder gaat dat het maar 1 kindje word(mochten het allemaal lukken), hij liever de opvoeding aan mij overlaat.
Moet ik mijn vriend nog de tijd geven waar hij om vraagt, wachten tot november of zal ik de knoop doorhakken? Mijn grootste angst is dat ik bv niet makkelijk zwanger kan worden en liefst wil ik zo snel mogelijk beginnen aan een gezin. Hij weet dit al vanaf het begin en het idee dat hij pas in november laten weten dat hij misschien geen kinderen vind ik onverdraaglijk en dan hoor ik het liever gelijk. Aan de andere kant misschien heeft mijn vriend echt meer tijd nodig. Wat denken jullie?