Kinderwens & partner

<p>Hi!</p><p>Even een korte uitleg vd situatie; Ik heb altijd (vanaf dag 1) tegen mijn partner gezegd dat ik uiteindelijk een kindje wil. Vrij snel in de relatie zei hij ook dat ik moest stoppen met de pil omdat dit beter is voor mijn lichaam. We zijn niet heel voorzichtig maar letten wel extra op tijdens de vruchtbare dagen.</p><p>Hij zegt ook steeds dat als het “Per ongeluk” gebeurd hij er oké mee is (financieel stabiel, goeie leeftijd etc) maar het helemaal plannen (en er echt voor gaan) vind hij maar eng en dat is niks voor hem zegt hij.</p><p>Wat is wijsheid...? Moet ik wachten tot hij er echt klaar voor is? Of moet ik de natuur zijn gang laten gaan?</p><p>Elke maand schiet ik weer in de stress, wat als het zo is? Zal hij er echt blij mee zijn? Ik weet dat hij een superrrr goeie vader zal zijn en dat hij degene is waar ik een kindje mee zou willen hebben..</p><p>9 dagen tot mijn NOD, spannend, again ?</p><p> </p><p> </p>
 
Als jij al praat over en weet wanneer je NOD is en je partner niks wil plannen denk ik dat jullie op het moment niet op één lijn zitten. Dat zou voor mij wel een reden zijn om me er niet goed bij te voelen en het gesprek aan te gaan. 
Ik vond het ook best gek om te doen.Ook al is er voor die tijd al vaak genoeg iets over een kinderwens gevallen. Maar naar mijn idee wèl heel belangrijk. En ook het bewust voor een kindje gaan is best wel spannend. Maar dat zijn alle nieuwe dingen in zekere mate ? 
Als je vriend zegt dat het welkom zou zijn mocht het gebeuren staat hij er vast positief tegenover!
 
Samen er echt voor gaan vonden wij heel erg leuk, toen we er eenmaal allebei aan toe waren. Het maakte de seks juist heel leuk haha, voor een baby vrijen geeft toch weer een andere draai eraan. 
Ik zou je wens uitspreken, dat jij er klaar voor bent en graag wil, en het gesprek hierover aangaan. Mocht hij nog niet echt willen zou ik misschien toch (hormoon vrije) anticonceptie gaan gebruiken, want hiervan kun je natuurlijk zomaar zwanger worden. 
 
Ik zat/zit een beetje in dezelfde situatie, misschien dat je er wat aan hebt... Ik zit gewoon nog helemaal aan de anticonceptie maar we hebben wel al echt gesprekken gevoerd over een kindje. Mijn vriend bleef ook maar een beetje vaag en ik merkte dat ik daar heel onrustig van werd, maar wilde hem ook absoluut niet pushen. Uiteindelijk ben ik toch 't gesprek aan gegaan. Ik vind dat je er samen totaal achter moet staan, maar denk ook dat de stap zetten altijd erg spannend blijft dus dat je op een gegeven moment die knoop een beetje moet doorhakken. Ik wilde duidelijkheid.
Hij blijkt er dus zelf ook echt al wel mee bezig te zijn maar wil nog iets meer tijd. Nu hebben we dus toch besloten er begin volgend jaar voor te gaan! Zo heeft hij nog wat tijd en weet ik waar ik aan toe ben.
 
Mijn partner en ik hebben veel gesprekken gevoerd vorig jaar. Hij was er niet klaar voor. Ik heb hem verteld dat in februari mijn spiraal eruit moet (5 jaar erin) en ik niets terug wilde ivm kinderwens. Uiteindelijk kwam hij wr opeens mee wanneer gaat ie eruit. Ik. Oktober eruit laten halen en sinds eind januari ben ik zwanger eerst een schok bij beide maar wel een opluchting dat het zo snel was gegaan.
Succes met het maken van je keuze maar praten helpt
 
Mijn partner en ik hebben veel gesprekken gevoerd vorig jaar. Hij was er niet klaar voor. Ik heb hem verteld dat in februari mijn spiraal eruit moet (5 jaar erin) en ik niets terug wilde ivm kinderwens. Uiteindelijk kwam hij wr opeens mee wanneer gaat ie eruit. Ik. Oktober eruit laten halen en sinds eind januari ben ik zwanger eerst een schok bij beide maar wel een opluchting dat het zo snel was gegaan.
Succes met het maken van je keuze maar praten helpt
 
Mag ik vragen hoe oud je bent?
Ik was er ook eerder klaar voor dan mijn vriend. Samen over praten vond ik toen wel heel belangrijk. Dat je hetzelfde in staat. Samen hebben we besloten om nog een jaartje te wachten. Dat vond ik jammer maar wel te begrijpen. Qua leeftijd kon dit ook goed. Denk pushen dat het niet gaat werken. Vooral als je nog jonger bent zou je dan best even een jaartje oid kunnen wachten als je partner dat graag zou willen.
 
 
Bedankt voor jullie reacties dames :)
 
Ik ben 29, hij is 33. Tijd genoeg dus eigenlijk maar ik vind het wel een mooie leeftijd voor een kindje. 
Ik vind het zelf ook erg spannend hoor, een knoop doorhakken.. maar ik denk inderdaad dat ik gewoon duidelijkheid aan hem moet vragen! Ik wil deze bevestiging ook graag van zijn kant (deze onrust wat gebruiker10232037 beschrijft en het niet willen pushen: zoooo herkenbaar!) dat hij 100% achter deze keuze staat!
 
Terug
Bovenaan