Kinderwens tijdens een opleiding

Ik deed afgelopen jaar een eenjarige post-hbo naast mijn werk, ben een maand geleden bevallen, 5 dagen na afronden van de studie. Zou het afraden. Voor mij was het goed te doen, omdat er weinig van af hing, maar in eerste trimest
 
Ik volg ook een BBL opleiding en ben nu 28 weken zwanger. wij wilden beiden graag een kindje en allebei een goede baan. privé is voor mij veel belangrijker dan in het ergste geval een half jaar verlening (wat is niet van plan ben). met 34 weken heb ik verlof van mijn werk maar ga dan nog wel naar school.
Ik denk dat je moet doen wat goed voelt, ik heb verder wel een goede zwangerschap dus heb geen lessen oid gemist. 
 
[quote quote=10225178]Ik zou ervoor gaan als ik jou was! Je weet immers nooit hoe lang het kan duren voordat het een keer raak is. Natuurlijk hoop ik voor je dat het snel mag gaan! Maar als ik naar mezelf kijk, wij hebben er 3 jaar op moeten wachten… Dus als je pas na je studie begint en het blijkt niet zo makkelijk te gaan allemaal, dan ben je zo weer een paar jaar verder. Bespreek het samen goed hoe jullie het willen gaan doen met je studie en alles eromheen. Succes =)[/quote]
Het klopt wel dat je nooit weet hoe lang het kan duren, maar het over over overgrote deel van de vrouwen onder de dertig met kinderwens verwekt binnen een jaar een gezond kind. Uitzonderingen heb je altijd, maar daar zou ik mijn leven niet door laten bepalen. Je bent niet ineens veel minder vruchtbaar op je 28e dan op je 26e.
Deze kans krijg je niet elke dag. Het is nu even investeren in een opleiding waar jij (en dus je kinderen!) levenslang profijt van hebben. Daarbij komt dat je over 2 jaar waarschijnlijk ook nog eens een stabielere, evenwichtige moeder bent met weer wat meer levensarving.
 
Hey, 
Ik zal ook lang met dat dilemma aangezien ik studeer en 1x per week les heb. Wij hebben besloten om er gewoon voor te gaan omdat onze kinderwens zo sterk was dat we niet meer konden wachten. Wij hebben hier een goed gesprek over gehad en dit heeft wel echt geholpen om de knoop door te hakken en hebben we besloten om mekaar onvoorwaardelijk te steunen. Mijn vriend is ook pas gestart met een opleiding en ik studeer over een jaartje af en dan misschien nog een studie erbij en mijn vriend ook. Wij hebben het financieel goed dus waarom niet. Wij hebben een eigen huis met alles erop en eraan. Ik ben 25 en mijn vriend 26. Wij wouden graag voor ons 30 2 kindjes dus wij gaan er gewoon voor gaan. ?
 
Ik heb geen idee hoe het is om een opleiding te doen als je zwanger bent of een kindje hebt. Ik werk nu 32 uur pw (maar meestal 36-40 uur pw). Dat vind ik soms best een uitdaging tijdens de zwangerschap. (Moe, veel regelen / aanschaffen voor eerste kindje, grote verandering, soms best een beetje spannend).

Een vriendin van me is haar opleiding gestart na de geboorte van haar eerste kindje. Ze werkt 24 uur pw, doet een hbo opleiding deeltijd (en studeert vaak in avond en weekend). Ze vindt het wel veel maar het gaat haar goed af.

Een andere vriendin werkt minimaal 50 uur per week week, studeert, vliegt naar buitenland, spreekt veel af en heeft twee jonge kinderen.

Weer iemand anders is gestopt met werken om een mbo opleiding te doen met twee jonge kinderen.

Op zich zie ik dus meerdere varianten om me heen waar het wel gewoon kan. Het is dus heel persoonlijk en is ook afhankelijk van bijkomende factoren. Ervaar je veel steun van je partner? Kan je het financieel redden als je wat minder zou werken? Ben je een aanpakker die makkelijk meerdere ballen in de lucht houdt?
 
Ik zat nog op het MBO toen ik zwanger raakte. Ik had nog 2 jaar te gaan. Uiteindelijk wel gewoon naar school gegaan tot ongeveer 38 weken. Heb daarna MBO afgerond en ook  nog HBO-rechten afgerond. Het is wel al een aantal jaar geleden, en toen ik zwanger raakte ging het ook uit met mijn vriend, dus was zeker super zwaar, maar als je mensen hebt in je omgeving die er voor je zijn en jijzelf je inzet voor wat je wilt bereiken, moet het goed komen. 
Nu heb ik een vaste baan, een eigen huis en ook een hele lieve vriend. Mijn zoon is nu alweer 10 jaar, wordt van het jaar 11.
En ik ben sinds 2 jasr geleden bezig voor een 2de, maar tot nu toe geen geluk.  Dus wat er ook eerder is gezegd, is je weet niet hoe alles gaat verlopen. 
Ik zou zeggen, volg je hart en je gevoel en praat erover met je partner en komen jullie tot een beslissing die voor jullie beide te accepteren is. 
Wij kunnen onze ervaring delen, maar uiteindelijk zijn jij en je partner toch degene die de beslissing moeten nemen. 
Ik kan je niet zeggen wat je moet doen, want mijn ervaring hoef jou ervaring niet te zijn. 
Heel veel succes en ik hoop dat het goed komt.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan