A
Anoniem
Guest
Sorry hoor maar wat ben ik pissig zeg..
Gister moest ik me melden bij de Arbo voor een reintregratiegesprek..
Nou binnen 5 min stond ik weer buiten met de panklare beslissing dat ik wel weer kon gaan werken..
Man ik stond te koken van woede maar was met lamheid geslagen en wist niet hoe ik moest reageren..
De vent kon vanachter zijn buro zien en zeggen dat ik wel weer een paar uurtjes per dag kon gaan werken...
Als ik mijn kids heb aangekleed en heb weggebracht ben ik al helemaal gesloopt en kan dan haast tot niets...
Maar dat intresseerde meneer niet... Hij zei alleen dat al het begin moeilijk is!!!
Sorry hoor maar hij heeft mij nog niet eens 5 min gezien en kon dat al beslissen...
Kijk het is niet zo dat ik niet wil werken maar die afstand naar mijn werk red ik niet..
k ben 45 min onderweg naar mijn werk...
Oftewel ik ben al gesloopt voordat ik er ben... en dan wil hij beginnen met 2 uurtjes..
Oftwel 45 min reizen... 2 uur lang pijn hebben .. en dan weer 45 min terug.. en bij thuiskomst heb ik dan ook nog de taak om de kinderen bezig te houden..
Want hulp krijgen we niet want man lief werkt onregelmatig dus die kan makkelijk zijn steentje bijdragen....
Echt ik word gek hier.. Ben sinds gister alleen maar aan het huilen en helemaal uit mijn doen..
Mijn zoontje voelt dat enorm aan en is niet bij me weg te slaan...
Echt ik baal hier ontzettend van..
Rutger ( mijn man) heeft een email gestuurd naar mijn leidinggevende en heeft er ingezet dat wij niet akkoord gaan met de beslissing...
Tot op heden nog niets vernomen en vrees ook dat mijn email geen nut heeft..
Maar kom op zeg ik weet toch zelf wat ik voel.. Het is toch verdomme mijn lijf!!!
Die vent ligt toch s'avonds niet naast me om me tranen weg te vegen omdat ik weer zo'n pijn heb...
Ik verziek liever nog mijn rug aan mijn kinderen dan aan mijn werk...
echt ik word echt gillend gek... Echt ik voelde me goed ( in mijn koppie dan ) gister tot dat ik die kamer weer uitliep
Wat een hel is dit...
Maar Rut staat er op dat ik niet ga werken,...Of evt daar heen ga en na een uurtje weer naar huis ga en me weer ziek meld...
Ik trek het gewoon echt niet..
De arbo zit niet echt in de buurt dus gister moest rut me brengen (heb geen rijbewijs) en na een half uur was ik al helemaal gesloopt.. en dna moest ik nog terug
Echt ik weet het gewoon niet meer !!
Sorry dat ik dit hele verhaal tik maar ik weet mezelf geen raad meer...
Ik zoek me rot voor een baan dichterbij huis maar wie wil er nou een part timer voor 3 dagen.. en dan nog alleen de dagen dat ik kan natuurlijk....
Nogmaals sorry voor mijn verhaal maar ik moest ff mijn hartje luchten
Kus Jo
Gister moest ik me melden bij de Arbo voor een reintregratiegesprek..
Nou binnen 5 min stond ik weer buiten met de panklare beslissing dat ik wel weer kon gaan werken..
Man ik stond te koken van woede maar was met lamheid geslagen en wist niet hoe ik moest reageren..
De vent kon vanachter zijn buro zien en zeggen dat ik wel weer een paar uurtjes per dag kon gaan werken...
Als ik mijn kids heb aangekleed en heb weggebracht ben ik al helemaal gesloopt en kan dan haast tot niets...
Maar dat intresseerde meneer niet... Hij zei alleen dat al het begin moeilijk is!!!
Sorry hoor maar hij heeft mij nog niet eens 5 min gezien en kon dat al beslissen...
Kijk het is niet zo dat ik niet wil werken maar die afstand naar mijn werk red ik niet..
k ben 45 min onderweg naar mijn werk...
Oftewel ik ben al gesloopt voordat ik er ben... en dan wil hij beginnen met 2 uurtjes..
Oftwel 45 min reizen... 2 uur lang pijn hebben .. en dan weer 45 min terug.. en bij thuiskomst heb ik dan ook nog de taak om de kinderen bezig te houden..
Want hulp krijgen we niet want man lief werkt onregelmatig dus die kan makkelijk zijn steentje bijdragen....
Echt ik word gek hier.. Ben sinds gister alleen maar aan het huilen en helemaal uit mijn doen..
Mijn zoontje voelt dat enorm aan en is niet bij me weg te slaan...
Echt ik baal hier ontzettend van..
Rutger ( mijn man) heeft een email gestuurd naar mijn leidinggevende en heeft er ingezet dat wij niet akkoord gaan met de beslissing...
Tot op heden nog niets vernomen en vrees ook dat mijn email geen nut heeft..
Maar kom op zeg ik weet toch zelf wat ik voel.. Het is toch verdomme mijn lijf!!!
Die vent ligt toch s'avonds niet naast me om me tranen weg te vegen omdat ik weer zo'n pijn heb...
Ik verziek liever nog mijn rug aan mijn kinderen dan aan mijn werk...
echt ik word echt gillend gek... Echt ik voelde me goed ( in mijn koppie dan ) gister tot dat ik die kamer weer uitliep
Wat een hel is dit...
Maar Rut staat er op dat ik niet ga werken,...Of evt daar heen ga en na een uurtje weer naar huis ga en me weer ziek meld...
Ik trek het gewoon echt niet..
De arbo zit niet echt in de buurt dus gister moest rut me brengen (heb geen rijbewijs) en na een half uur was ik al helemaal gesloopt.. en dna moest ik nog terug
Echt ik weet het gewoon niet meer !!
Sorry dat ik dit hele verhaal tik maar ik weet mezelf geen raad meer...
Ik zoek me rot voor een baan dichterbij huis maar wie wil er nou een part timer voor 3 dagen.. en dan nog alleen de dagen dat ik kan natuurlijk....
Nogmaals sorry voor mijn verhaal maar ik moest ff mijn hartje luchten
Kus Jo