Klaagmuurtje?

Als iedereen toch aan het klagen is...
Mijn oudste heeft nachtmerries dus die kwam vannacht huilend naar me toe en wou niet meer naar zijn kamer... en mijn baby die werd contineu wakker dus moest er steeds uit lag lekker in me bed met de oudste en die zat lekker in mijn rug te schoppen ja hij is al 5. En ondertussen moest ik steeds ook nog naar de toilet want ben inmiddels alweer zwanger en kon daarna nog een uurtje slapen.
En daar ging me wekker om 7uur... 
 
 
Ook even klagen...
Mijn man is in het buitenland voor zn werk (7 nachten) Mn oudste dochter van bijna 2 jaar was gisteravond ineens ziek. Ze heeft de hele nacht overgegeven. En mn jongste dochter van 9 weekjes oud wilde juist vannacht 2x een voeding. Dus zelf heb ik welgeteld 1 uurtje geslapen vannacht.
Precies nu mn man een week weg is natuurlijk... maaaar wij moeders bikkelen wel door! ?
 
Ik ben morgen 20 weken zwanger.
Een zwangerschap met een verhaal zeg maar. 
Met de 6 weken echo gaven ze aan dat we een miskraam kregen, 4 weken later dachten we dat het eindelijk begonnen was. Heel veel bloesverlies en enorme buikpijn. Dit gebeurde snachts. Smorgens had ik alleen nog maar vreselijke buikpijn wat alleen maar erger en erger werd. Geen bloedverlies meer. Ik kon het gewoon geestelijk niet meer. Uit eindelijk heeft de vk mij met spoed naar het zkh gestuurd om te kijken of het een bbm was en anders een afspraak voor curretage.
In het zkh werd er een echo gemaakt. Alleen zagen we daar dus een heel mooi kindje groeien met een kloppend hartje en alles erop en eraan. De helse buikpijn kwam dus van een bloedstolsol onder de vruchtzak wat uit het lichaam wilde. Na 3 dagen nog enorme pijn zakte het af. 
Langzaam durfde ik het tegen iedereeb te vertellen.. nu 10weken later weer een domper gehad en lig al een week thuis met verplichte rust vanuit de VK. Ivm harde buiken.
Wat gewoon dubbel shit is, ik wil heel graag genieten van dit wondertje maar heel veel angst en onzekerheid. Mensen die zeggen nou na dit verhaal moet je alleen maar dankbaar zijn en de kwaaltjes voor lief nemen.
Ik neem het zeker voor lief.. maar mogen wij zwangere/ nieuwe mama's dan gewoon niet even klagen? 
Ik ben dus heel blij dat ik deze topic zag. Gewoon even klagen zonder een oordeel te krijgen. 
?
 
 
Haha heerlijk dit.... 
Frustrerend als je 2u lang je baby s'nachts aan het sussen bent en denkt in slaap te hebben, vervolgens neer legt en het dan weer op een huilen zet. Uiteindelijk vorige nacht ruim 4u bezig geweest ? kapotttt???☕
 
Oh Kirstenn, wat een verhaal joh! Maar wat fijn dat het nu wel goed zit. Maar die kwaaltjes zijn killing! Ik werd in week 5 ziek tot week 23 heb ik elke dag ongeveer 10x per dag moeten overgeven en nergens toe in staat dus kon ook niet werken. Toen ging het een maandje best redelijk. Ik ben nu 35weken en al weer 2 weken ontzettend ziek. Daarnaast heb ik bekkeninstabiliteit en carpaal tunnel dus kan bijna niet bewegen. Buiten dat ik me ziek voel, heb ik iedere dag pijn. Van mij mag mn kleintje komen want mn lichaam is letterlijk op.
 
Ooh heerlijk!! Mijn opperklaagpunt nu?? Ik wil gewoon eens me-time, lekker egoïstisch ik ik ik!! 
Zonder gestoord te worden urenlang dom ouwehoeren aan de telefoon. Plassen zonder snelheidsrecord te hoeven verbreken. Warme koffie drinken. Zonder wandelwagen, luiertas, speelgoed, fruithapje en kind de deur uit gaan om gewoon iets (maakt niet uit wat) te doen. Uitslapen. Zonder dubbele agenda-check een avondje sporten. Zonder etensresten aan een willekeurig kledingstuk de dag doorkomen. Meer dan drie woorden lezen in een boek/ tijdschrift (of desnoods een hagelslagverpakking als de concentratieboog het trekt). Vijf kwartier te lang (alleen zonder kind) onder de douche staan. Een tas voor alleen mijn spullen en zonder kleverige verdwaalde rozijntjes. Een hele avond een leeg hoofd en een goed gesprek over alles wat niet met kinderen, opvoeding of oppas te maken heeft... 
Ach, met alleen warme koffie ben ik ook al wel tevreden ? Eigenlijk hebben we hier kind-technisch niet zoveel (meer) te klagen. Voor alle moeders (en vaders) met chronisch slaaptekort, ziekige kinderen en echte narigheid... Klagen helpt echt!! 
 
MOEDERS, Ik ben trots op jullie.. van heftige verhalen tot het standaard “ ze wilt niet eten, SLAPEN OF GEWOON FF LIEF KIND ZIJN ? “ pff.. wat zijn wij vrouwen toch sterk! En ZEKERS TE WETEN DAT WIJ MOGEN KLAGEN!!! 
Moet je echt eerlijk toegeven.. vroeger toen ik een moeder zag met ongekamd haar en haast.. en soms welles geïrriteerd.. dacht ik echt, JEZUS man, chill out.. en kom nou.. ff een kam dr doorheen.. maar nu ik zelf moeder ben en een DIVA heb die ff denkt dat 10 kilo hele dag op de arm niks is en ALTIJD ALLLLLLEEEEN MAAR AANDACHT WILT .. VAN MIJ!!!! Kom gewoon aan niks toe joh.. soms denk ik echt “ RIJ MAAR GEWOON OVER ME HEEN??? of als ik in de spiegel kijk.. dan denk ik echt .. WAUW, who are you???! EERST haren geknipt, maskers, nagels gefixt..??‍♀️ EN NU Wallen, ongekamd haar..? nog net kunnen tanden poetsen.. ( ben al blij als dat me lukt ahhahaha ) MAN MAN.. 
 
MAAR ECHT, ik zou terug willen gaan voor ff .. niet om “ on fleek “ te zijn, maar om ff TE SLAPEN ZONDER 1 OOG OPEN.. 
lekkkkkkkker langgggggg uitslapen.. want wat is dat?! Uitslapen????? ???????
 
Uitslapen ja... dát zou ik nou ook zo graag weer eens willen... 
Vooral nu ik weer aan het werk ben is het echt slopend om in de nachten nog te moeten voeden... het probleem is dat mijn meisje wel weet hoe ze door moet slapen, maar ze doet het al dagen niet meer ??
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan