Hey,
Had ik eindelijk een kindje wat meteen snapte hoe het werkte en aan de borst ging, heb ik tepelkloven en stuwing overleefd, loopt het alsnog verkeerd. Ze kreeg zo'n last van haar darmen, dat drinken san de borst een drama werd. Enkele doktersbezoeken, klysma's en andere medicijnen later leek het alleen maar erger te worden. Terwijl ze de fles wel leegdronk bleef ze aan de borst maar loslaten en huilen.
Afgelopen zondag dan maar de keuze gemaakt om af te gaan bouwen. Sinds ze nu gedeeltelijk flesvoeding krijgt poept ze weer en heb ik een tevreden kind met alleen 's avonds een huiluurtje. Je zou denken eind goed al goed... Maar toch voel ik me schuldig. Voor m'n eerste heb ik 5 maanden lang alles afgekolfd. En ik weet dat daf nu geen doen is, heb heg toch geprobeerd 2 dagen, maar het is geen doen. Dus rationeel heb ik echt de goede beslissing gemaakt. Nu moeten mijn gevoelens er alleen nog mee instemmen want ik kan er nog niet over praten zonder te huilen...
Hoe ging dit bij jullie?
Liefs,
T
Had ik eindelijk een kindje wat meteen snapte hoe het werkte en aan de borst ging, heb ik tepelkloven en stuwing overleefd, loopt het alsnog verkeerd. Ze kreeg zo'n last van haar darmen, dat drinken san de borst een drama werd. Enkele doktersbezoeken, klysma's en andere medicijnen later leek het alleen maar erger te worden. Terwijl ze de fles wel leegdronk bleef ze aan de borst maar loslaten en huilen.
Afgelopen zondag dan maar de keuze gemaakt om af te gaan bouwen. Sinds ze nu gedeeltelijk flesvoeding krijgt poept ze weer en heb ik een tevreden kind met alleen 's avonds een huiluurtje. Je zou denken eind goed al goed... Maar toch voel ik me schuldig. Voor m'n eerste heb ik 5 maanden lang alles afgekolfd. En ik weet dat daf nu geen doen is, heb heg toch geprobeerd 2 dagen, maar het is geen doen. Dus rationeel heb ik echt de goede beslissing gemaakt. Nu moeten mijn gevoelens er alleen nog mee instemmen want ik kan er nog niet over praten zonder te huilen...
Hoe ging dit bij jullie?
Liefs,
T