<p>Hoe weet je of je klaar bent voor een 2e kindje?</p><p>Mijn 1e dochtertje is nu 13 maanden. Vanmiddag had ik het met een paar meiden over een 2e kindje; wel/niet aan toe, krijg je dat gevoel ineens net zoals bij je 1e, is het niet heel heftig 2 kinderen etc.? Op dit moment zie ik alleen maar voor me hoe heftig ik het zou vinden, nog een kindje erbij. Terwijl mijn dochtertje helemaal niet moeilijk is/was; slaapt goed, eet over het algemeen goed, is heel vrolijk en kan zich goed vermaken (tuurlijk zijn er wel eens momenten dat ik denk van pfff, maarja dat zal elke moeder hebben?). Ik heb het 1e jaar volledig borstvoeding gegeven en ben vanaf haar 1e verjaardag af gaan bouwen naar nog 2x per dag (dit geef ik nu nog steeds). Ik vind het heerlijk dat ik mijn ‘vrijheid’ wat meer terug heb, niet continu rekening meer hoef te houden met voeden, niet meer kolven op werk etc. Ze slaapt sinds een aantal maanden klokje rond/hele nachten door en ik kan ook steeds beter zelf slapen (1e jaar lag ik toch in een lichtere slaap door continue waakstand voor mijn gevoel), dus voor mijn gevoel kom ik zelf ook nu aan mijn slaap. Bij een 2e begint alles weer van voren af aan; die gebroken nachten, de hele dag door voeden, continu daar rekening mee houden. (Ik wil bij een 2e ook per se weer borstvoeding geven). EN je hebt dan ook nog (tegen die tijd) een peuter rondlopen, die je moet vermaken, die aandacht wil etc. </p><p>Voor mijn gevoel ben ik er nu dus nog niet echt klaar voor? Maarja die ‘praktische bezwaren’ zal je altijd houden. Nu klink ik heel negatief, maar ik weet heus ook wel dat het helemaal fantastisch is en ik het geweldig zou vinden, nog een wondertje erbij. Iemand ervaringen/tips over dit ‘onderwerp’?</p>
Klaar voor 2e kindje?!?!?!
- Onderwerp starter Mientjeeee
- Startdatum
Hoi,
Het blijft lastig wanneer je er nou echt klaar voor bent. Ik was opeens zwanger toen de oudste 10maanden was. (Ja, ik was er zelf bij maar het was nog niet de bedoeling). Ik gaf toen ook nog volledige bv en heb dit ook blijven geven tot ik 6m zwanger was, toen stopte mn dochter er zelf mee. Ik vond de stap van 0 naar 1 veel groter dan van 1 naar 2 kinderen. Ik vind het nu heerlijk om er 2 te hebben (2,5 En 8m).
Ik snap heel goed dat je ervan geniet om niet te hoeven kolven en rekening te houden met het voeden. Dat vond ik ook wel zwaar, zeker omdat ik zwanger, bv, bv en zwanger, bv ging. En nu dus nog steeds bv aan de 2e. Mn lichaam is dus al eigenlijk 3 jaar njet meer alleen van mij. Soms heb ik daar moeite mee, maar bij een 2e gaat het ook wel weer makkelijker. Kolven is nog steeds stom, maar moet gewoon. En de momenten dat ze in mn armen aan mn borst in slaap valt, zijn heerlijk.
Ik ben blij dat ik zelf de keuze niet hoefde te maken eigenlijk en vind het fijn dat ze zo dicht op elkaar zitten. Hoe dan ook wilde ik een 2e dus het moment van opnieuw moeten beginnen zou er altijd zijn. Nu liep t heel erg in elkaar over.
Succes met je keuze maken!
Het blijft lastig wanneer je er nou echt klaar voor bent. Ik was opeens zwanger toen de oudste 10maanden was. (Ja, ik was er zelf bij maar het was nog niet de bedoeling). Ik gaf toen ook nog volledige bv en heb dit ook blijven geven tot ik 6m zwanger was, toen stopte mn dochter er zelf mee. Ik vond de stap van 0 naar 1 veel groter dan van 1 naar 2 kinderen. Ik vind het nu heerlijk om er 2 te hebben (2,5 En 8m).
Ik snap heel goed dat je ervan geniet om niet te hoeven kolven en rekening te houden met het voeden. Dat vond ik ook wel zwaar, zeker omdat ik zwanger, bv, bv en zwanger, bv ging. En nu dus nog steeds bv aan de 2e. Mn lichaam is dus al eigenlijk 3 jaar njet meer alleen van mij. Soms heb ik daar moeite mee, maar bij een 2e gaat het ook wel weer makkelijker. Kolven is nog steeds stom, maar moet gewoon. En de momenten dat ze in mn armen aan mn borst in slaap valt, zijn heerlijk.
Ik ben blij dat ik zelf de keuze niet hoefde te maken eigenlijk en vind het fijn dat ze zo dicht op elkaar zitten. Hoe dan ook wilde ik een 2e dus het moment van opnieuw moeten beginnen zou er altijd zijn. Nu liep t heel erg in elkaar over.
Succes met je keuze maken!
Als leeftijd en andere dingen niet meespelen, zou ik zeker nog even lekker van dat gevoel van vrijheid genieten! Ben nu 29 weken zwanger met een dreumes die ik dus nog niet dingen goed kan uitleggen, die heerlijk tegendraads is en die ik fysiek nog veel moet tillen. Ook verlang ik dit keer wel meer naar wijntjes en een lekkere borrel plank dan vorige keer, omdat het nog niet heel lang geleden is dat ik dat ook moest laten staan. Vanwege m'n leeftijd en vorige keer heel lang traject zijn we snel weer begonnen en hebben enorm geluk gehad. Vriendinnen met een kindje van 3 of ouder met een tweede zwangerschap hebben wel iets meer ruimte voor rust. Maar ach tuurlijk heb ik super veel zin in m'n tweede kindje erbij, en ben ik mega gezegend dat ze er mag komen, maar er is in elk geval geen goed of fout qua leeftijd verschil en er zijn overal voor en nadelen aan. Hopelijk helpt dit je wat, voel je in elk geval niet gepusht in welke kant dan ook en geniet lekker van je huidige gezin!
Ik zou zelf wachten tot je wel het gevoel hebt. Twijfels zul je altijd wel houden, zeker denk ik als je al een kind hebt. Wij zijn redelijk snel voor een tweede gegaan vanwege verschillende redenen. Daarbij wilde we beide eigenlijk vanaf het moment dat onze zoon 5 maanden was er al voor gaan maar dat vond ik toch echt te snel voor mijn lichaam. Serieus met moeite 3 maanden kunnen rekken. Het gevoel was er maar er was ook altijd wel een beetje twijfel hoor (doe ik ons kind niet tekort, doe ik de tweede niet tekort omdat het snel achter elkaar is, lukt het uberhaupt, trek ik het wel straks etc. etc.). Maar er is in mijn optiek geen goed of slecht moment en we wilde het graag. We kijken er dan ook echt heel erg naar uit.
Ik sluit wel aan bij GebruikerSN dat het deze keer wat moeilijker is om alles te laten staan (in mijn geval gaat het dan om alles wat je niet mag eten) omdat ik dat allemaal "pas geleden" ook al niet mocht haha. Ik kan me echt reuze zielig vinden als ik bij de slager sta. Daarnaast is het pittig als je een dreumes rond hebt banjeren die nog heel afhankelijk is maar wij hebben straks twee jongens die als ze klein zijn veel aan elkaar hebben, dus ik heb dat er graag voor over!
Als ik je verhaal lees zou ik zeggen, geniet lekker van die vrijheid en denk er over een tijdje nog eens over na of laat het gevoel vanzelf komen.
Ik sluit wel aan bij GebruikerSN dat het deze keer wat moeilijker is om alles te laten staan (in mijn geval gaat het dan om alles wat je niet mag eten) omdat ik dat allemaal "pas geleden" ook al niet mocht haha. Ik kan me echt reuze zielig vinden als ik bij de slager sta. Daarnaast is het pittig als je een dreumes rond hebt banjeren die nog heel afhankelijk is maar wij hebben straks twee jongens die als ze klein zijn veel aan elkaar hebben, dus ik heb dat er graag voor over!
Als ik je verhaal lees zou ik zeggen, geniet lekker van die vrijheid en denk er over een tijdje nog eens over na of laat het gevoel vanzelf komen.
Toen ons dochtertje 3 weken was had ik al zoiets van, ik wil er nog wel een en dat gevoel is ook niet meer weg gegaan. Uiteindelijk weer gaan proberen toen ze 6 maanden was.
Het is echt persoonlijk denk ik wanneer je er aan toe bent en je moet gewoon doen waar jij je het beste bij voelt. Als je nu nog blij bent met je vrijheden dan daar gewoon nog een tijdje van genieten tot je er klaar voor bent. En ook als je het bij 1 kind wilt houden is dat prima, moet doen waar jij (jullie) je het beste bij voelt.
Het is echt persoonlijk denk ik wanneer je er aan toe bent en je moet gewoon doen waar jij je het beste bij voelt. Als je nu nog blij bent met je vrijheden dan daar gewoon nog een tijdje van genieten tot je er klaar voor bent. En ook als je het bij 1 kind wilt houden is dat prima, moet doen waar jij (jullie) je het beste bij voelt.
Ik denk dat je het wel merkt wanneer je er klaar voor bent. Misschien dat je er nooit zo naar uit kijkt (beetje raar het zo te zeggen) als de eerste keer dat je gaat proberen, omdat je ook beter weet wat je allemaal moet laten en ook wel dat de eerste periode uitdagend en pittig kan zijn. Maar op een bepaald moment ga ik ervan uit dat dat secundair wordt aan de wens, dus dat het iets is dat je ervoor over hebt.
Als ik jouw verhaal zo lees denk ik dat je gewoon nog eventjes moet genieten van je dochtertje, het moment komt vanzelf wel! Ik dacht altijd dat ik inmiddels al wel toe zou zijn aan nummer 2, maar ik moet er werkelijk niet aan denken. Krijg al bijna angstzweet als ik eraan denk, ik ben er dus duidelijk nog niet aan toe
. Zou me verder ook proberen niet druk te maken (mocht je dat doen) om dingen als dat een klein leeftijdsverschil leuker zou zijn oid, en het om die reden bijv dan toch moeten willen (dat hoor ik wel eens om me heen). Hoewel een klein leeftijdsverschil zeker zijn voordelen heeft, heeft een wat groter leeftijdsverschil dat juist ook! Een moment waarop je er beiden aan toe bent is volgens mij het beste moment om ervoor te gaan, of er dan anderhalf jaar of vier jaar tussen zit maakt niet zoveel uit.
Als ik jouw verhaal zo lees denk ik dat je gewoon nog eventjes moet genieten van je dochtertje, het moment komt vanzelf wel! Ik dacht altijd dat ik inmiddels al wel toe zou zijn aan nummer 2, maar ik moet er werkelijk niet aan denken. Krijg al bijna angstzweet als ik eraan denk, ik ben er dus duidelijk nog niet aan toe
. Zou me verder ook proberen niet druk te maken (mocht je dat doen) om dingen als dat een klein leeftijdsverschil leuker zou zijn oid, en het om die reden bijv dan toch moeten willen (dat hoor ik wel eens om me heen). Hoewel een klein leeftijdsverschil zeker zijn voordelen heeft, heeft een wat groter leeftijdsverschil dat juist ook! Een moment waarop je er beiden aan toe bent is volgens mij het beste moment om ervoor te gaan, of er dan anderhalf jaar of vier jaar tussen zit maakt niet zoveel uit.Ik heb dit gevoel wat jij hebt ook erg lang gehad. Soms wist ik niet eens of ik überhaupt wel voor een tweede kindje wilde gaan proberen. Nu heeft onze dochter ook wel een sterk eigen willetje, dus vind het soms ook best pittig haha! Toen mijn dochter bijna 3 jaar werd, begon het ineens te kriebelen. En nu bijna 27 weken zwanger van ons tweede kindje. Ze schelen straks 3 jaar en 9 maanden.
Ik zou inderdaad nog even lekker genieten en dan komt vanzelf het gevoel wel wanneer je klaar bent voor een tweede.
Ik zou inderdaad nog even lekker genieten en dan komt vanzelf het gevoel wel wanneer je klaar bent voor een tweede.
Als ik je verhaal zo lees ben je er in ieder geval nu niet klaar voor. Hoeft ook niet, je kindje is pas 13 maanden oid. Ik zou gewoon nog even wachten. Misschiej krijg je dat gevoel vanzelf weer (of je man). Ik had zelf sterk het gevoel toen om voor een tweede kindje te gaan. En nu kriebelt het voor een derde, maar daar wachten we nog even mee.
Zien van vriendinnen met hun pasgeboren kindje helpt ook mee in dit gevoel moet ik zeggen ?
Zien van vriendinnen met hun pasgeboren kindje helpt ook mee in dit gevoel moet ik zeggen ?