Hoi allemaal,
Ik heb een vraag, en wil het misschien ook gewoon van me afschrijven.
Want ik voel me er echt rot en verdrietig over.
Deze week zou ik eigenlijk op vakantie zijn, dus vroeg ik de verloskundige of ik een week ervoor al een echo mocht. Dat mocht. Ik was die vrijdag precies 7 weken, en het was de donderdag (dus net geen zeven weken met de echo).
Ik voelde me echt helemaal top - net zoals de zwangerschap bij mijn zoontje, dus ging er vanuit dat alles goed zat. Toen ik een miskraam had (vooraf aan mijn zoontje) voelde ik vanaf dag 1 al dat het niet goed zat; was ziek, mega verdrietig, down, heel hard gehuild alsof ik het wist, dag daarna begon het te bloeden. Nu niets: voelde me weer helemaal goed juist, vrolijk, weinig last, net zoals toen.
Bij de echo: vruchtzakje meteen zichtbaar. Maar geen kindje. Na goed zoeken vond ze wel een dooierzakje.
Ze zei, vanwege de grootte van mijn vruchtzakje (die ong overeenkwam met de periode die ik dacht), dat het ging om een lege vruchtzak. Twee dagen later belden ze om te zeggen dat ze graag nog een echo zouden doen, dat is pas volgende week dinsdag. Omdat ik niet bloed, geen krampen heb en me helemaal goed voel. Mocht ik te vroeg zijn geweest, dan weten we het dan zeker. Maar ik moest niet teveel hoop hebben.
Bij mijn zoontje temperatuurde ik en wist ik, net als nu, precies de dag van eisprong en innesteling, maar ook bij mijn zoontje ben ik toen alsnog iets van een week achteruit gezet, wat ik nooit heb begrepen. Stiekem hoop ik dus dat dit nu weer het geval is.
Maar nu het wachten dus. 1,5 week, er zit donderdag een week op. Het mega mega mega mega mega frusterende en rotte is dat mijn zwangerschapsklachten met de dag toenemen. Waar ik eerst af en toe misselijk was, moet ik nu soms de hele dag door blijven eten, omdat ik continue misselijk ben, vanavond heb ik bijv de hele tijd krampjes in mijn linkerlies, ook dat is nieuw.
Ik weet dat zwangerschapshormonen in je lijf kunnen blijven zitten na afloop een miskraam, en dat ze in je lijf zitten bij een lege vruchtzak, maar hoe gek is het dat die hormonen blijven toenemen?
Ik heb deze zwangerschap maar 1 test gedaan, omdat dit zo'n dikke knaller was, dat het overduidelijk was. Alleen net heb ik weer een test gedaan, omdat ik mega onzeker werd. Nu is de streep van de zwangerschap zelfs veel en veel feller dan de teststreep. Ik vind het zo fucked up. En niet eerlijk. Ik wil niet voelen dat ik steeds zwangerder wordt, terwijl het waarschijnlijk helemaal niets is.
Maar dus pas met 8,5 week zekerheid, dan als het leeg is, ga ik meteen voor pillen kiezen.
Hoe is jullie ervaring met een lege vruchtzak?
Liefs en sterkte ook voor de anderen die hiermee rondlopen.
Ik heb een vraag, en wil het misschien ook gewoon van me afschrijven.
Want ik voel me er echt rot en verdrietig over.
Deze week zou ik eigenlijk op vakantie zijn, dus vroeg ik de verloskundige of ik een week ervoor al een echo mocht. Dat mocht. Ik was die vrijdag precies 7 weken, en het was de donderdag (dus net geen zeven weken met de echo).
Ik voelde me echt helemaal top - net zoals de zwangerschap bij mijn zoontje, dus ging er vanuit dat alles goed zat. Toen ik een miskraam had (vooraf aan mijn zoontje) voelde ik vanaf dag 1 al dat het niet goed zat; was ziek, mega verdrietig, down, heel hard gehuild alsof ik het wist, dag daarna begon het te bloeden. Nu niets: voelde me weer helemaal goed juist, vrolijk, weinig last, net zoals toen.
Bij de echo: vruchtzakje meteen zichtbaar. Maar geen kindje. Na goed zoeken vond ze wel een dooierzakje.
Ze zei, vanwege de grootte van mijn vruchtzakje (die ong overeenkwam met de periode die ik dacht), dat het ging om een lege vruchtzak. Twee dagen later belden ze om te zeggen dat ze graag nog een echo zouden doen, dat is pas volgende week dinsdag. Omdat ik niet bloed, geen krampen heb en me helemaal goed voel. Mocht ik te vroeg zijn geweest, dan weten we het dan zeker. Maar ik moest niet teveel hoop hebben.
Bij mijn zoontje temperatuurde ik en wist ik, net als nu, precies de dag van eisprong en innesteling, maar ook bij mijn zoontje ben ik toen alsnog iets van een week achteruit gezet, wat ik nooit heb begrepen. Stiekem hoop ik dus dat dit nu weer het geval is.
Maar nu het wachten dus. 1,5 week, er zit donderdag een week op. Het mega mega mega mega mega frusterende en rotte is dat mijn zwangerschapsklachten met de dag toenemen. Waar ik eerst af en toe misselijk was, moet ik nu soms de hele dag door blijven eten, omdat ik continue misselijk ben, vanavond heb ik bijv de hele tijd krampjes in mijn linkerlies, ook dat is nieuw.
Ik weet dat zwangerschapshormonen in je lijf kunnen blijven zitten na afloop een miskraam, en dat ze in je lijf zitten bij een lege vruchtzak, maar hoe gek is het dat die hormonen blijven toenemen?
Ik heb deze zwangerschap maar 1 test gedaan, omdat dit zo'n dikke knaller was, dat het overduidelijk was. Alleen net heb ik weer een test gedaan, omdat ik mega onzeker werd. Nu is de streep van de zwangerschap zelfs veel en veel feller dan de teststreep. Ik vind het zo fucked up. En niet eerlijk. Ik wil niet voelen dat ik steeds zwangerder wordt, terwijl het waarschijnlijk helemaal niets is.
Maar dus pas met 8,5 week zekerheid, dan als het leeg is, ga ik meteen voor pillen kiezen.
Hoe is jullie ervaring met een lege vruchtzak?
Liefs en sterkte ook voor de anderen die hiermee rondlopen.